I'm not even half as pretty

128 17 2
                                    

28/05/2011

Ayrılmışsınız ama sen bunu  gizliyorsun o ise söylemekten çekinmiyor. Neden gizliyorsun? Korkuyor musun?

Seni üniversitenin spor salonunda lise sonda birlikte aldığımız forma ile ağlarken gördüm ama yanında 1 hafta öncesine kadar dibinden ayrılmayan arkadaşlarından(!) hiç biri yoktu.

Sonra beni gördün ve daha çok ağlamaya başladın ve ben ilk defa... İlk defa senin için hiç üzülmedim.

Adımı sayıkladın ama ben sana doğru tek bir adım bile atmadım.

Sonra daha çok ağladın, zil çaldı ama sen kıpırdamadın. Sahanın farklı uçlarındaydık. Bilmiyorum neden ama bende oturdum  ve seni izledim. Belki beni her zaman çıkmaz bir sokağa sürükleyen vicdanımdandı ya da artık benim için bir yabancı oluşundan.

İç çekişlerin hala duyuluyordu ama ben üzülemedim. Biraz ağla istedim, biraz acı çek. Sonuçta bunlar gelip geçici şeyler tıpkı ben ve sen gibi. Tıpkı sen ve o gibi.

1 saate başlayacak olan organizasyon için hazırlanmamız gerekirken sen burada ağlıyorsun ve ben de seni izliyorum.

Ayağa kalkıp yanıma doğru adımladın, senin yanıma gelmeni beklemeden bende kalktım.

Şimdi ise karşı karşıyayız ve sen eskiden olduğu gibi gözlerini benden ayırmıyorsun ama gözlerinde hüzün var, aldatılmışlık var, yoksunluk var. Pişmanlık var Jeon. Akan göz yaşlarının her birinde pişmanlık kırıntıları var. Her bir zerrende acının yanında kendine yer edinmiş duygular var. Her bir hücrende vicdanının baskınlığı var. Dilinin ucunda keşkeler aklında hala o var. Bedeninde bir telaş var Jeon. Bir korku... Yenilmişlik... Nefret...

Sen ilk defa kaybettin Jeon.
Ben ise hiç kazanamadım.

Arkamı dönüp kulise doğru ilerlemeye başladığımda beni takip ettin.

"Göz yaşlarını sil, yüzünü yıka ve önlüğünü giy. 15 dakika içinde kuliste ol Bay Kang seni bekliyor."

Ben onayını beklemeden merdivenlere yöneldiğimde kolumdan tutup karşıma geçtin.

"Jimin..."

Daha çok gencim Jeon. Bu baskı, bu bitmişlik, bu yorgunluk için daha çok gencim. Arkadaşlarımı, mutluluğumu, üniversite ile alakalı her şeyimi aldın benden. Üniversiteyi her zaman anılarımda karanlık çağ diye adlandırabileceğim bir zaman dilimine dönüştürdün.

İsmim ağzına ilk defa yakışmadı.

"Eğer biri seni incittiyse bu artık beni ilgilendirmiyor Jungkook."

Kolumu bıraktığında ise yine yürüdüm ve arkama bakmadım çünkü baksaydım yeniden sana yüz vermiş olurdum ve ben bir daha buna izin vermemem gerektiğini anlayacak kadar ihanete uğradım. Sırf onun yarısı kadar bile güzel olmadığım, olamadığım içindi bu aldatışın ya da belki de kendimi kandırıyorum, güzel olmam değil o olmam gerekiyordu.

Bazı yollar tek şerittir Jeon eğer yoldan saparsan geri dönüşü olmaz ve sen geri dönmek için çok geç kaldın.

Dedim ya sen ilk defa kaybettin ama kaybettiğini anlamayacak kadar aptalsın, eziksin, safsın, acınasısın... Yalancısın Jeon, yalanlarınla yarattığın dünyaya beni hapsedebilecek kadar büyük bir yalancısın... Ve ben sana artık kızgın değilim, kırgın değilim, dargın değilim, kısacası artık, ben sana "hiç bir şey" değilim Jeon... *

•••
* Cemal Süreya

Heather § kookminHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin