Levi And Miranda

Kabanata 1

Birds chirping, sound of roaring machineries, and distant chatting. Iyon ang unti-unting nagpabalik sa ulirat ni Miranda. Disoriented siya, wala siyang maalala kung bakit siya nakahiga sa kama at maliwanag pa sa labas. She only remember these kinds of instances kapag nagigising siya sa ospital matapos ang isang minor car crash dahil nakatulog siya habang nagmamaneho.

Napabangon lang siya sa biglang pagbukas ng pinto at ang mga usiserong nakatingin sa direksyon nya, hinila nya ang kumot para ipantakip sa katawan niya. Hindi niya pa nacheck kung anong itsura niya but she knows she have to cover up with the amount of people in front of her bed.

Napasinghap at napapikit ang ilan na bumungad sa kanya. Mas lalo niya tuloy binalot ang sarili ng kumot.

"Miranda! Diyos ko, anak!" Dali-daling lumapit sa kanya ang matandang namumukhaan niya. She aged, marami nang puti ang buhok, bahagyang tumaba at nakasuot ng kupas na duster, ang madalas nitong isuot noon.

"Tita Yaya!" She hugged her aunt. She felt relieved! Someone she knows finally. Namukhaan niya ang asawa nito, ang kanyang Tito Yayo, na may hawak na itak at nag-isang linya ang labi. Nanliliit ang mga mata nito sa kanya. Sa kanya? No. Hindi sa kanya. Dahan-dahan siyang napalingon sa kanyang tabi. Napatili siya nang mapagtantong may katabi nga siya sa kama at wala itong damit. His fucking butt was exposed!

Nagmamadaling lumapit ang asawa ng kanyang Tita Yaya sa kanyang tabi at hinila sa balikat ang lalaking katabi niya. Tinutukan ito ng itak sa leeg.

"Hayop ka, anong ginawa mo sa pamangkin ko!" Nanlilisik ang matang tanong nito. Napatakip siya ng bibig nang makita ang mukha ng sinugod ng kanyang Tiyuhin. It was the guy from yesterday! Kinusot-kusot pa nito ang mata na para bang wala talagang alam sa nangyari.

"Mang Pacio?" Nagtatakang tanong pa nito. His eyes immediately widened when he saw the weapon. "Mang Pacio sandali!" Nagtaas ito ng dalawang kamay pero ibinalik din sa pagkakatakip sa ibabang bahagi ng katawan.

"Levi?" Takang-tanong din nito. "Anong ginagawa mo sa tabi ng pamangkin ko?"

"Sinong pamangkin?" Napatingin ito sa direksyon niya. "Shit!" Napamura ito.

"Labas!" Sigaw ni Mang Pacio sa lahat nang pumasok sa kubo. Nagtakbuhan naman ang lahat papalabas.  Sinundan ito ni Mang Pacio, nang bumalik ito ay bitbit na nito ang damit niya at ang damit ng lalaking katabi niya. "Magbihis muna kayo. Hihintayin namin kayo sa labas." Bahagyang huminahon ito. Hindi naman siya agad nakakilos. How can she wear clothes in front of a stranger?

"Why are you here?" Matapang na tanong niya. Hindi siya nito sinagot at tuloy lang sa pagbibihis. Hindi niya alam kung tatakpan ang mata o papanoorin ito dahil kitang-kita niya talaga ang pwet nito. Goodness, his body is really perfect. Pantay na pantay ang kulay nito pati ang bawat hugis. Hugis?! Kailan pa siya naging visual sa opposite sex?

Sumabay siya sa mabilis na pagbibihis sa estranghero. Nahihiya siyang lumabas patungo sa maliit na salas ng kubo kung saan naghihintay ang Tita Yaya niya at ang asawa nito. Sumunod naman ang lalaki sa kanya.

"Mang Pacio." Tumikhim ang lalaki, "Pasensya na ho sa kapusukan. Hindi ko ho sinasadya."

Seryoso ang kanyang Tito Yayo, ang driver nila dati. "May nangyari ba sa inyo?"

"No!" Maagap at matinis na sagot niya.

"Hindi ko ho alam." Buo ang tinig ng lalaki.

"What?!" Eksaheradang pakli niya, "Excuse me! I'd pass as dead awhile ago, I meant was it yesterday? I don't remember pero imposibleng may nangyari sa atin unless pinilit mo ako."

"Hindi iyon ang nadatnan namin, Miranda." Kalmadong paliwanag ng kanyang Tito Yayo. "Nagkalat ang mga damit mo patungo sa kubo na ito, kagabi ka pa namin hinahanap kaya nag-alala kami na may masamang nangyari sa iyo. Ngayon nga ay natagpuan namin kayong dalawa ni Levi na magkayakap pa—"