Levi And Miranda

Kabanata 4

"Mabuti naman at umuwi ka pa. Magbihis ka at magpafile tayo ng candidacy. Nag-aabang na ang mga press sa labas." Sinalubong si Levi ng ama. "Good timing dahil hindi ka lasing."

"Magbibihis ako pero hindi ako magpa-file. Mag-aani kami ng maraming sibuyas, kailangan kong bantayan ang mga magsasaka."

This is the first time that he's not drunk and he slept well. He was busy with Miranda and that girl, as annoying as she is, makes him smile. A breathe of fresh air. Sutil pero halatang mabait. Maldita pero iyakin. Pati sa pelikula naiyak pa, nabasa na naman pala ang istorya.

"You will file, Levi. Kung hindi ay walang aani." Malinaw ang boses na iyon ni Gobernador Mario Monasterio. "Ako pa rin ang trustee ng hacienda at hindi mo iyon makukuha until you reach 30. I can still do whatever I want with it."

"Putangina naman." Hindi na pinigilan ni Levi ang sarili, "Ang tagal niyo na akong binablackmail para mapasunod niyo. Ano bang gagawin ko bilang Vice-Mayor? Manginginom ako, babaero ako, the system will find a dirt on me whenever they want to! Gusto kong magnegosyo, bakit niyo ba ako pinipilit maging kagaya niyo?"

"You will thank us later, Leviticus. Ang ginagawa namin ni Fidela ay para sa inyong mga anak namin. Now, get dressed and act normal. Be ready in an hour."

Panay ang mura ni Levi habang nasa ilalim ng shower. Ipinapangako niyang hindi siya mangagampanya. Ipinapanalangin niya na matalo siya pero mukhang hindi iyon mangyayari. Tiyak na mamanipulahin ng kanilang pamilya ang resulta.

May bahagi ng kanyang closet ang puro barong. Wala siyang pakialam na humila na lang ng kung ano roon. It doesn't matter, magkakamukha naman iyon.

Kahapon lang yata siya nag-abalang pumili ng damit nang yayain si Miranda manood ng sine. Naaawa siya dahil mukhang pagod lagi tuwing umuuwi galing bukid. Seryoso pa ito sa pagbibigay ng 'ambag' na hinihingi niya. If Miranda only knew that he's the son of one of the wealthiest man in their province, malamang ay magagalit sa kanya dahil sa mga panggigipit niya. Napailing siya sa naiisip at napangiti rin.

Mananatili lang naman ito ng tatlong buwan sa kanyang pangangalaga, ang sabi ni Mang Pacio ay maaaring mas kaunti pa roon dahil pinaparusahan lang naman ng ina. She will go home in a few weeks and she will forget him, but that thought left a bitter taste in his mouth. 

Sabagay, will she ever like someone like him whose family is vile, at siya na lasinggero at babaero pa? Suntok sa buwan ang magustuhan ni Miranda.

"Levi." May kumatok sa kanyang kuwarto, pinagbuksan niya ang ama, "Its time."

--

Tiniyak ni Miranda na makinis ang mga plato na pinupunasan niya. Nainspire pa yata siya dahil lang sa sine! Nakakainlove naman kasi talaga ang palabas na iyon, Casper ang title at tungkol sa isang multo. Nakakaiyak lang ang ending, napapunas pa tuloy siya ng luha sa polo ni Levi. Buti na lang at ito ang nag-offer.

"Ang ganda ng ngiti! Nakakainspire ba ang mga plato, girl?" Nakapamewang sa kanya si Rose. Pabiro siyang umirap at ibinalik ang atensyon sa ginagawa.

"Nakita namin kayo ni Amo kahapon don sa bayan ha! Kumakain kayo sa paresan. Hindi na namin kayo tinawag kasi mukhang nakakaabala kami." Makahulugan ang tingin ni May na nanunukso.

"Sana nga ay tinawag niyo kami at sumabay na. Namasyal lang kami at nanood ng sine."

"Namasyal LANG at nanood ng SINE!? 'E di nag-date kayo!" Susog ni Rose.

"Alam mo ikaw, Rose, malisyosa ka." Pagtutuwid niya sa iniisip nito, namumula na rin kasi ang pisngi niya.

Humalakhak si Rose, "'E bakit namumula ka? Eto naman, hindi ka namin masisisi kasi napakasimpatiko naman kasi ni Amo! Wala pa akong nakikita na ganon kagwapo at macho rito sa bayan! Tapos sa isang bubong pa kayo nakatira! Kayo na ba ha?"