..[ U ]
မုဝမ်ရန် အနီးမှာ ဘယ်သူမှမရှိဘူး,
စေ့စပ်ထားသူကိုလည်းမတွေ့ရ, အဲ့ဒီအပြင်သူ့ကိုလာကြိုတဲ့မိသားစု ဝင်တွေကိုပါမတွေ့ရဘူး။အစပထမတွင်မုရှန်းလာကြိုမည်ဟု လုကျားထင်ခဲ့သော်လည်း ယခုတွင်သူတစ်ယောက်တည်းမုဝမ်ရန် ပြန်လာမည်ကို
မသိခြင်းကအံ့သြစရာတော့မဟုတ်ဘူး။
မုဝမ်ရန်ကလည်း အခြားသူတွေသူ့အား
လာမကြိုစေချင်ပုံရတယ်၊ ထိုအတွေးလေး
ရုတ်တရက် သူ့နှလုံးသားထဲမှပေါ်လာချိန်
သူ့ကိုယ်သူပင် မထိန်းချုပ်နိုင်လျက်
လုကျား တစ်ယောက် တောင်ကြည့်မြောက်ကြည့်တွေဖြစ်ကုန်တယ်။
ကံကောင်းစွာပဲ မုဝမ်ရန် သူ့ကိုပြောလာတယ်,
" ကိုယ်က မင်းအံ့သြသွားအောင်မင်းအိမ်ကို တန်းလာပြီးမင်းကိုလာရှာမလို့"
လုကျား ခေါင်းလေး မော့ပြီး,
"....ကျွန်တော့်ကို မလိမ်ရဘူးနော်"
"ကိုယ်ကဘာလို့မင်းကိုလိမ်ရမှာလဲ?"
"ဒါဆို အခုတော့ ယုံပေးလိုက်မယ်"
လုကျား အားတင်းကာပြုံးရင်းပြောလိုက်တယ်။
မုဝမ်ရန် ဆက်ပြောလာတယ်,
" ကိုယ်မင်းအိမ်မှာ ခဏလိုက်နေမယ်"
"ဘယ်လို?!"
လုကျား အံ့အားသင့်သွားပြီးနောက်,
" ဘယ်အချိန်ထိ...ဘာလို့ ကျွန်တော်မသိ...
ကျွန်တော်သဘောတူမိလို့လား?"
"ဒါဆို ခုရော သဘောတူပြီလား?"
"....ရပါတယ်"
"ဒါဆို ကောင်းပြီ"
လေဆိပ်ထဲမှထွက်လာပြီး လုကျား
မနေနိုင်စွာ မေးလိုက်မိပြန်တယ်၊
" ကိုကို နဲ့ ကိုကို့အဖေတို့ထပ်ပြီး
စကားများကြပြန်ပြီလား?"
"မဟုတ်ပါဘူး"
မုဝမ်ရန် ပြုံးလာရင်း,
" မင်းကိုယ့်ဆီက လိုချင်တာရှိရင်
တောင်းဆိုလို့ရတယ်နော်"
" ဟမ်...အင်း"
လုကျား အံ့သြစွာပင်တုံ့ပြန်လိုက်တယ်၊
မုဝမ်ရန် သူ့ကို ကြည့်နေတာကို သူသိပေမဲ့
သူနောက်သို့ ပြန်လှည့်မကြည့်ရဲဘူး ။
YOU ARE READING
ဖက်ထုပ်လေးရဲ့ကိုကို (Complete)
Romanceကိုကိုမုဝမ်ရန်နှင့်ဖက်ထုပ်လေးတို့ရဲ့ romance လေးပါ Cover photo..credit pinterest
