Synopsis Of This Chapter: This chapter talk about the past of Alfred Bridge. What is Alfred Bridge Past?
THIRD PERSON
Sa pagpasok ni Alfred sa kanyang bahay ay nakita nya si Victor na nakahiga sa sofa habang umiiyak at binibigkas ang paulit-ulit na ngalan ng isang magandang babae
Agad nya itong nilapitan at mahinang tinapik-tapik sa balikat at ginising
"Victor, Victor" pag-uulit nya sa ngalan ng binata
"Why?!" mabilis nitong tugon sa kanya kahit mapungay pa ang mata nito
"I saw you crying while you sleeping so I decided to wake you" he said. Victor's eyes and face is full of curiosity when he say the word "What?"
"And while you're crying you said a beautiful name". Nang marinig nito ang inani ni Alfred ay parang napabalikwas si Victor na malalim na nag-iisip
Victor's eyebrows automatically meet when he heard what Alfred says. "A beautiful name? What's name is it, then?" he asked
"Nicole. She's already your ex, right?" mabilis nitong tanong sa kanya
"Yeah, she is my ex girlfriend like what I told you yesterday". At ibubukas pa sana ni Victor ang kanyang bibig ng magsalita si Alfred
"And it's already late and you don't eat your lunch. Let's go up but if you want to eat the food that I prepare for you, you can go down anytime" Alfred said and patted Victor head and crumbled his hair
"I hope you are my son" Alfred says on his mind And Victor replied with a smile
Sabay na umakyat ang dalawa at pumasok sa kanilang kwarto
Nung gabi ding iyon ay mag-isa na lang din si Alfred sa kanyang kwarto
Sya ay nagmuni-muni tulad rin ng ibang tao, para mas makatulog ng mabilis. At sa kanyang pag mumuni-muni ay tuluyan na syang nakatulog. Ngunit, sa ilang minuto nyang pagkakapikit, sya ay napatayo at sa hindi maipaliwanag na dahilan ay kinuha nya ang litrato ng kanyang anak na nasa picture frame na nasa tabi ng kanyang kama
Sa maliit na cabinet---- Lagayan ng mga damit
At ng ibaliktad nya ang litratong ito, hindi nya alam kung sya ba ay magugulat o matutuwa sa kanyang nabasa
"Malapit mo ng makita ang tunay mong anak at malapit na sya sa tabi mo"
At sa oras na mabasa nya iyon ay mabilis syang napabalikwas sa kanyang pagkakatulog ng mahimbing. Habol ang hininga ay mariin nyang hinawakan ang kanyang dibdib at pinakiramdaman ang mabilis na tibok ng kanyang puso
"Bakit ganon ang panaginip ko?". Mabilis syang napabalikwas at habol ang hininga dahil sa napaginipan. Mabilis nitong hinanap ang cabinet na nakita at hindi nga sya nabigo rito. Nakita nya rito ang litrato
Walang pinagkaiba. Anong ibig sabihin nito?.
At ng tuluyan nya ng makita at mahawakan ang litrato na kanyang nakita sa panaginip ay mahigpit nya itong hinawakan. At ang larawan na ito ang tuluyang nagpagulo sa kanyang diwa at tuluyang nagpabago sa takbo ng kanyang buhay
Back from the past
(Chapter XLV- Victor Smith and Alfred Smith)
"Mr.Bridge excuse me, I need to answer this call" paalam ni Victor rito sabay tayo at lumayo
"Hello. Victor Smith speaking" rinig na sabi ni Mr. Bridge na tugon ni Victor sa kausap
At habang may kausap si Victor sa telepono ay napansin ni Alfred ang isang litrato na nasa loob ng bag ni Victor na dala nila. Dahil sa pagtataka kung ano ang litrato na iyon,kaagad itong tiningnan ni Alfred at pagkatingin nya sa larawan, sya ay natuwa dahil yun ang baby picture ni Victor at biglang napawika si Alfred sa kanyang isipan.
"Kamukhang kamukha nya yung anak ko" sabi nito at gumuhit ang ngiti sa labi habang hawak ang litrato
Dahil patapos ng makipag-usap si Victor ay kaagad na binalik ni Alfred ang litrato sa bag ng binata at bumalik sa kanyang upuan.
Pagkatapos nun ay nagpatuloy na sa pakikipag-usap si Victor kay Alfred tungkol sa mga bagay-bagay.Dahil ilang oras na rin silang nag-uusap at magkasama ay naisipan na nilang umuwi. Back from the present
Nang maalala ni Alfred ang lahat-lahat ng nangyari nung araw at oras na iyon. Sa hindi maipaliwanag na dahilan ay nakaramdam na lamang sya ng panunubig ng kanyang mga mata
"Si Victor ang anak ko!" gulat at punong-puno ng pagtataka sa boses nito
Marahan nyang iniling-iling ang kanyang ulo habang namumuno ang tubig sa loob ng kanyang mata. "H-hi-hindi"
Tila nawalan sya ng lakas at walang ganang napaupo sa sahig. Mahina syang napaiyak
They're all right, it's more hurt if you cry silently. It tortures me
"Si Victor ang anak ko?" mapait itong napa-ngiti. "Pe-pero...Paano? At the first place, kasama ko na ang anak ko?. Kaya ba ganon na lang kagaan ang loob ko sa kanya ng walang pag-aalinlangan?"
"Sa madaling salita ang Janette na asawa ko noon at ang laman ng sinapupunan nya.... Ay si Victor?"
Nang mapagtanto ang lahat at malaman na hindi lang sya nananaginip, tuluyan na syang napaiyak na punong-puno ng pagpipigil. Hanggang matapos ang gabi, hanggang sa sumikat ang araw ay patuloy lamang sya sa pag-iyak
Kahit anong tanggi nya sa isipan na hindi nya ito anak, wala na syang magagawa pa. Anak nya ito. At sya ang ama nito. At the very first place, he wants Victor as his son, pero ngayong alam nya na ang lahat-lahat, hindi nya alam bakit puno ng takot ang kanyang nararamdaman
Dahil ba sa tanong na "Tanggapin nya kaya ako?"
****
A/N: It just a short announcement, i just want to say that there's only last four chapter for Victor and Nicole Love Story. Yes! Hanggang Chapter 54 na lang ang Best Love: The Start Of Love Story and it's all end!
Kaya ngayon pa lang, i just want to say thank you very much for all your love and support on Victor and Nicole's love story! I know that there's a lot of revelation that happend on this story! But i promise, it's all worth it!
Keep safe and happy reading, Lovers!
****
And last thing, it's little bit late to put a portrayer on Alfred Bridge character. But here, he is.
Alfred Bridge
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
