Oyuncak Bebek BXB

16.Bölüm

Yazardan 

Yeşil gözlü oğlan yürümeye devam ederken üzgünce konuştu."Gerçekten çok üzüldüm.Nasıl oldu hiç anladım."

"Her işte bir hayır vardır güzelim."diyerek teselli etmeye çalıştı Ferit.

Fakat içten içe oldukça bu durumdan memnundu.Hız trenine bindiklerinde prenses taçlarını düşürmüşlerdi.Aslında sadece Dora'nın tacı düşmüştü.Onun tacının düştüğünü görünce kendisininki de çaktırmadan trenden atıvermişti Ferit.

"İlk aldığımız dükkandaki bütün taçların satıldığına inanamıyorum."

"Ben de inanamıyorum.Ne büyük talihsizlik gerçekten..."Bunları söylerken bir yandan kafasının sonunda huzura erdiğini hissediyordu.

Gömleğinin kolunu biraz yukarı katlayıp saate baktı Ferit.Yaklaşık altı saattir buradaydılar ve neredeyse akşam olmuştu."Yavaş yavaş evimize gidelim mi güzelim?"diye sordu.

Dora düşüncelerini kesip aniden durdu."Olmaz!Her şeye bindik!Korku tüneline de gitmemiz gerek.Sadece o kaldı!"diye hevesle konuştu.

Kendisine parıldayan gözlerle bakan çocuğa kıyamayıp başını salladı adam.Yapması gereken evrak işleri biraz daha bekleyebilirdi.

"Çok güzel olacak!Ayrıca pes etmeyip,tünelden başarıyla çıkanlara ödül olarak dondurma veriyorlarmış."

"Hem de çikolatalı!"diye ekledi korku tünelinin kapısına geldiklerinde.

"O dondurmayı kazanacağımıza emin ol güzelim.Alt tarafı korku tüneli.En fazla ne olabilir ki?"diyip birlikte içeri girdiler.

Aradan on beş dakika geçmişti ki henüz önlerine ürkütücü hiçbir şey çıkmamıştı.Hatta karanlık bile değildi ortam.Aydınlık sayılabilirdi.

Kendisinden biraz uzakta olan,merakla etrafı inceleyen çocuğa döndü."Gördün mü,hiçbir şey yok.Hatta birazdan tünelin çı-"

Gamzeli adam sözü bitiremeden içerisi birden zifiri karanlık olmuştu.Karanlığın yanına yüksek sesli uğutular da eklenmişti.

Dora uğultuların arasından bağırdı."Ferit!Çok karanlık oldu,neredesin?"

"Buradayım!Sesime gel."

"Geliyorum!"dedi çocuk uğultuların arasından.

O an aklına gelen telefon ile Ferit elini cebine attı."Bekle,flaşı açıyorum."Parmağıyla ekranı kaydırıp flaşı açtı.Kaldırıp karşı tarafa tuttu.

Fakat birden yüzünün santimler ötesinde gördüğü,altı gözlü örümcek kafasıyla telefonu elinden düşürdü."Hassiktir!"diye tüm uğultulardan daha yüksek bir sesle bağırdı.

Kapıldığı heyecan ile örümcek kafalı adamı ittirip hemen yanında bulunan büyük eli tutup arkasına bile bakmadan koşmaya başladı.Sahi Dora'nın eli bu kadar büyük müydü?Can havliyle bunu önemseyip tuttuğu kolu peşinden sürükleyip var gücüyle koşmaya devam etti.

Sonunda çıkışa ulaştıklarında arkasına bakmadan hızlıca konuştu."Dora,bir an hiç çıkamayacağız sa-"

Kafasını çevirir çevirmez gördüğü canavar maskeli adamla irkilerek bağırdı."Lan sen kimsin?!"diyip hızlıca tuttuğu eli bıraktı.