ရိပ္ထင္ရဲ႕မိဘမ်ားကညစာစားၿပီးမွပဲျပန္ပါဆိုၿပီးေျပာတာေၾကာင့္ ဝန္းညိဳဆက္ေနလိုက္ရသည္။ ေယာက္ဖ၂ေယာက္ကလည္း သူ႔ကိုစေတြ႕ကတည္းက မၾကည္ၾကည့္နဲ႔ပဲၾကည့္ေနၾကသည္။ ထမင္းစားေတာ့လည္း သူ႔မွာဟိုၾကည့္ဒီၾကည့္နဲ႔သာေျဖာင့္ေအာင္ေတာင္မစားရ။ ရိပ္ထင္ကေတာ့ ခ်က္သမ်ွဟင္းေတြကိုထည့္ေပးရွာပါသည္။ ေယာက္ဖ၂ေယာက္ကလည္း သူတို႔ကိုေသခ်ာလိုက္ၾကည့္ေနေတာ့ ေနရခက္အမွန္ပင္။
ထမင္းစားၿပီး စကားအနည္းေျပာရင္း အခ်ိန္ေတြကကုန္လာလိုက္တာ ၈နာရီခြဲသြားေလသည္။
"ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္..."
"မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီပဲ ဒီညဒီမွာပဲအိပ္သြားလိုက္ေပါ့..."
ေနမ်ိဳးထင္ဆီမွထြက္လာသည့္စကား...
သူ႔အေပၚကိုဒီေလာက္ထိသေဘာေကာင္းေနတာဟုတ္ေရာဟုတ္ပါ့မလား...
"ရပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္ျပန္လိုက္ပါ့မယ္..."
"ဒီမွာပဲအိပ္သြားလိုက္ပါ..."
"ဘုန္း!..."
ပခံုးကိုဘုန္းခနဲပုတ္ျခင္းခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ ဝန္းညိဳသိလိုက္ၿပီ။ သူ႔ကိုေခၚတာေသြးရိုးသားရိုးေတာ့မဟုတ္ဘူး...
"ဟုတ္သားပဲ အစ္ကိုရယ္ ဒီမွာပဲအိပ္သြားလိုက္ပါ..."
"အင္း ဒါဆိုကိုယ္တို႔အထဲဝင္ရေအာင္..."
ရိပ္ထင္အနားကိုသြားၿပီး အခန္းထဲဝင္ဖို႔ျပင္လိုက္သည္။
"ေနဦး..."
"ပူတူးအေနက်ဥ္းၾကပ္မွာစိုးလို႔ ငါတို႔အျပင္မွာထြက္အိပ္တာ...
မင္းလည္းငါတို႔နဲ႔ပဲအိပ္..."
"အရင္ကလည္းအတူအိပ္ေနက်ပါ ကြၽန္ေတာ္အိပ္တတ္ပါတယ္..."
"ဟုတ္ပါတယ္ ကိုႀကီးရယ္...
ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..."
"ပူတူးအခန္းထဲကျခင္ေထာင္တစ္လံုးေခါင္းအံုးတစ္လံုးယူခဲ့ေပး..."
"ကိုႀကီးအဲ့တာက..."
"ပူတူး..."
"ဟုတ္..."
ရိပ္ထင္လည္းဘာမွမတတ္နိုင္ေတာ့ဘဲ ျခင္ေထာင္နဲ႔ေခါင္းအံုးသာသြားယူလာခဲ့သည္။ ေမေမနဲ႔ေဖေဖကေတာ့ စကားေျပာၿပီးကတည္းက အခန္းထဲဝင္သြားၾကၿပီ။
YOU ARE READING
Unexcepted Love (completed)
Romanceမွားယြင္းမိတဲ့တစ္ညတာအတြက္ အစ္ကို႔ကုိတာဝန္ယူခိုင္းဖို႔အထိ ကြၽန္ေတာ္မရည္႐ြယ္ခဲ့ပါဘူး
