ကျေးလက်တောရွာသို့ပြန်ခြင်း(မြန်မာဘာသာပြန်)

အပိုင်း_၉

[Unicode]

အိမ်တံခါးထပ်မံခေါက်ခံလိုက်ရသောအခါ, ချီယွဲ့အနည်းငယ် အံ့ဩသွားရသည်။ များသောအားဖြင့် သူကရွာထဲမှလူအများစုနှင့် သိပ်ပြီးဆက်ဆံလေ့မရှိဘဲ လင်ရှန်းမိသားစုတို့နှင့်သာ အပြန်အလှန် လည်ပတ်ဆက်ဆံလေ့ရှိသည်။ ယခုတော့ လင်မိသားစုရှိယောကျာ်းရောဇနီးပါ ဒီမှာရောက်နေတာ ဖြစ်သည်။ ဦးလေးလင် ဒါမှမဟုတ် အဒေါ်လင်တို့တစ်ယောက်ယောက် လာတာများဖြစ်နိုင်မလား?။

သူနှင့်လင်ရှန်းတို့တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်ကြည့်လိုက်ကြပြီးနောက်, သူအခန်းထဲမှ ထွက်လာလိုက်သည်။ လင်ရှန်းက ဇနီးအားတစ်ချက်ကြည့်ပြီးနောက် သူ့နောက်မှလိုက်လာသည်။

ချီယွဲ့က တံခါးဖွင့်လိုက်သောအခါ တွေ့လိုက်ရသောသူကိုမျှော်လင့်မထားပေမယ့်, ထိုသူ   

 “အကိုချီ…” ဟေးကျန်းကသူ့လူကိုမြင်သောအခါ, သူမျက်လုံးများကနီနေပြီး, ငိုချင်ပေမယ့် မငိုသည့်ပုံစံဖြစ်နေသည်။ ဒီကိုရောက်လာတော့လည်း သိပ်ပြီးအံ့ဩမှုတို့မရှိပေ။

“ငါပြောမယ်ဟေးကျန်း, မင်းပြောစရာရှိတယ်ဆိုရင်ပြော, မင်းရဲ့ဒီအမူအရာက အကယ်၍တခြားသူတွေ မြင်သွားရင် ငါ့ညီလေးချီကမင်းကိုအနိုင်ကျင့်တယ်လို့ပြောနေကြလိမ့်မယ်!”

ချီယွဲ့ထက် ခြေတစ်လှမ်းနောက်ကျသောလင်းရှန်က သူ့ကိုထိုကဲ့သို့မြင်သောအခါ ဦးနှောက်နာကျင်သွားသလိုပင် ခံစားလိုက်ရသည်။

“မဟုတ်…မဟုတ်ပါဘူး, ကျနော်အလျင်လိုနေလို့ပါ”

ဟေးကျန်းကသူ့လက်များကိုအမြန်ယမ်း၍, သူ၏စိတ်ထဲတွင်လည်းအနည်းငယ်စိတ်ညစ်သွားသည်။ သူ့ကိုချီယွဲ့ကသနားသွားအောင်လုပ်ချင်တာ ဖြစ်ပေမယ့်,လင်ရှန်းပြောစကားအရ သူကတမင်လုပ်နေသည့်ပုံ ဖြစ်သွားတော့သည်။

ကုန်ကုန်ပြောရရင်, ဒီလူကသူ့အိမ်မှာသူမနေဘဲ, သူများအိမ်မှာဘာလာလုပ်နေတာလဲ!

“ကျနော် အကိုချီကိုအကူအညီတောင်းစရာရှိလို့”

“ချီယွဲ့အကူအညီကိုလိုတယ်? သူကရွာကိုရောက်တာ ရက်အနည်းငယ်လောက်ဘဲရှိသေးတယ်, သူကဘာကူညီနိုင်မှာလဲ? ငါတို့ကိုပါပြောစမ်းပါ, ဘယ်သူသိမှာလဲ ငါတို့လည်းမင်းကိုကူညီနိုင်ချင် ကူညီနိုင်မှာပေါ့!” လင်ရှန်းကထိုနေရာတွင်ဘဲ လက်ကိုပိုက်ထားပြီး ချီယွဲ့ကိုစကားတစ်လုံးမှ ပြောခွင့်မပေးပေ။ ဒီဟေးကျန်း၏ချီယွဲ့အပေါ်ခံစားချက်တွေအရမ်းသိသာလှသည်။ သူကချဉ်းကပ်ချင်လို့ဘဲအကြောင်းပြချက်ရှာလားဆိုတာဘယ်သူကသိနိုင်မှာလဲ!။