MIDNIGHT LOVE #3: Midnight Sky

Chapter 5

#BirthdayUpdate1011

____

Chapter 5 

Maaga akong nagising kinabukasan dahil maaga rin ang sundo ko na bangka pabalik ng port. Thirty minutes lang mula ng matapos akong magayos ay dumating narin ang sundo ko. Naka short lang ako at fitted t-shirt dahil mababasa ako kapag suit na agad ang susuotin ko. 

Habang sakay ng bangka'y pinakiramdaman ko ang malamig at masarap na simoy ng hangin. Ito ang isang dahilan kung bakit hindi ako nagpasundo gamit ang helicopter ng Isla...gusto kong maramdaman ang simoy ng hangin sa dagat ngayon umaga. 

Kahit pa alam kong mas matatagalan ako sa pagbyahe kung ito ang gagamitin ko'y winala ko nalang sa aking isipan. Mas gusto kong maramdaman ang bilis nang takbo ng bangka at dampi nang preskong hangin mula sa dagat kaysa ang makinig sa maingay na helicopter. Sawa na akong sumakay nun kaya mas pinili ko rin ito.

Nang makarating ako sa port ay agad naman akong iginaya ng mga tauhan kong naghihintay sa akin papuntang van ko. Kagabi ko pa sila tinawagan na kailangan nila akong sunduin ng ganitong oras. At hindi nga ako nabigo, narito na sila nung marating ko ang port.

Malayo-layo pa ang byahe patungong company ko kaya hindi na ako nabigla nang makatulog ako sa byahe. Nagising nalang ako nang maramdaman ko ang pagtigil ng aking sasakyan.

Unti-unti kong idinilat ang aking mga mata. Napabuga ako ng hangin ng muling masilayan ang nagtataasang gusali ng mga Montecarlos at law firm ng mga Santibastian.

Pagbaba ko ng aking sasakyan ay agad na akong nabulag dahil sa mga sunod-sunod na pagkuha ng mga litrato sa akin. May mga sumusubok na makalapit sa akin na mga reporter pero hindi nakakalapit dahil agad na akong hinarangan ng aking mga body guards.

Bantay sarado ako hanggang sa makarating kami nang elevator. Dalawa lang ang pumasok kasama ko at ang iba'y naiwan sa labas. Hinatid ako nun hanggang sa last floor kung nasaan ang opisina ko.

Nakalagay ang aking dalawang kamay sa bulsa ko habang naglalakad papasok sa opisina ko. Agad naman akong sinalubong ng aking sekretarya.

"Finally. Good Morning, Sir Alphonse Montecarlos!"  Umirap ang aking secretary. 

"Someone who lack of sleeps is terrible. And you looked terrible." Ani ko. 

"You bullying me again, I hate you, couz!" reklamo na niya. Mas sumama lang ang kaniyang mukha dahil hindi man lang nagbago ang ekspresyon ko.

Hindi ko na pinansin ang pagaalburoto niya't dere-deretso lang papuntang swivel chair ko. Pagdating ko doon ay naroon na nga lahat ang mga inutos ko. Pati ang aking suit na susuotin mamaya para sa meeting na dadaluhan ko. 

"Alam mo, may babae na naman pumunta dito." biglang sabi ng aking pinsan na secretary ko rin.

As usual, hindi buo ang araw ng secretarya kong pinsan kung hindi tsumitsismis. 

"At sino na naman 'yan?" kinausap ko nalang at baka pagkamalan pang baliw.

"Nagpasa ng requirements—" 

Hindi pa naman niya natatapos ang sinasabi'y agad ko na siyang pinutol. 

Masama ko siyang tiningnan, "We are not recruiting people. Our office is full for new employees, bakit ka tumatanggap ng mga bagong empleyado!?" sigaw ko. 

"E, hindi naman trabaho ang hanap!" Tugon niya. Nakasimangot na.

"Ano?" 

"Requirements application for being a wife of Alphonse Montecarlos." Unti-unti siyang napangiti sa sinabi.