Miyav *Texting* (BxB)

40.BÖLÜM

Selam.

Vizelerim çok kötü geçti, bir haftadır uyumuyorum ve çok kötü hastayım. Her şey üst üste geldi, biraz kafamı burada dağıtayım. 

Yorum yaparak beni mutlu edebilirsiniz 🥺

İyi okumalar 🧡

**************************************

Efe Can kurt

1 ay sonra

"Efe?"

Yusuf'un yanına ilerleyip sıkıca ona sarıldım. Biliyorum herkes kırgındı bana. En çokta Onur.

"Özür dilerim." deyip ağlamaya başladım.

"Yarram, haber vermeden nereye gidiyorsun sen?" dediğinde daha çok ağlamaya başladım.

Çok özlemiştim onları.

"Çok kötüydüm, beni görmenizi istemedim." dediğimde gözlerini devirip kafama vurdu. "Kötü gününde yanında olmayacaksak neden varız gerizekalı!"

"Onur nerede?" deyip kapının önünde durmayı bırakıp içeri geçtim.

Berat beni görünce koltuktan kalkıp yanıma geldi. Hiçbir şey demeden boş boş yüzüme bakmaya başladı.

"Onur nerede?" dedim tekrardan.

Gülmeye başlayıp "seni ilgilendirmez." dediğinde bakışlarımı kaçırdım.

Babam telefonumu benden aldığı için hicbiriyle konuşamamiştim. Onur'a yazamamıştım.

"Babam sizle konuşmuş olmalı." dediğimde Berat kahkaha attı. "Evet konuştu, kafa dinlemek için gitmen gerekiyormuş. İşe yaradı mı bari?"

Derin bir nefes alıp konuşmaya başladim.

"Berat, bana sinirlisin biliyorum ama beni anlaman gerekecek. Kötü bir haldeyken Onur'un yanına gidemezdim, etkilendiğini biliyorum ve ben onu üzmek istemiyorum. Babamla konuştum, Onur'un hep yanında olacağını söyledi." dediğimde derin bir nefes aldı.

"Onur gitti."

Söylediği şey ile kaşlarımı çattım. Ne saçmalıyor bu?

"Ne gitmesi?" dediğimde güldü. "Onur yurt dışına gitti." 

Bu bir şaka değil mi?

"Yalan söyleme." dedim.

"Hayır ciddiyim. Dün gitti."

Gözlerim yanmaya başladığında yutkunup Yusuf'a baktım. Boş bakışlarla Berat'a bakıyordu. 

Göz yaşlarım yavaş yavaş akmaya başladı.

"Yalan söylüyorsunuz değil mi?" dedim inanmak istemezcesine.

Birden gülmeye başladığında kaşlarımı çattım.

"Odada uyuyor. Git yanına istersen."  deyip arkasını dönüp yürüdü ve koltuğa oturdu.

Yusuf'a baktığımda gülüp o da peşinden gitti.

Sizin beyninize tüküreyim.

Arkamı dönüp Yusuf'un odasına ilerledim.

Bana çok kızgın olduklarını biliyordum, ama benim de haklı olduğumu bildikleri için hiçbir şey olmamış gibi davranıyorlardı.

Peki Onur? O da aynısını yapacak mıydı?

Odaya yavaşça girip yatakta uyuyan sevgilime baktım.

Umarım hâlâ sevgilimdir.

Yanına yaklaşıp diz çöktüm. Göz altları mosmordu ve baya bir çökmüş durumdaydı. Onun bu halini görünce gözlerimden yaşlar akmaya başladı. Çok özlemiştim. 

Elimi yanaklarına götürüp okşamaya başladım. "Onur'um." 

Sesimle irkilip uyandığında gözlerini kırpıştırdı ve şaşkınca bana baktı.

"Efe?"

Yutkunup sağ elini yanağıma koydu. "Bu sefer gerçek misin?"

Sorduğu soru hıçkırıp ağlamaya başladım. Onur'u mahvetmiştim.

"Hı hı."

Aniden kendini geriye çekip sinirli bir şekilde bana baktı. "Neden geldin?"

Ayağa kalkıp yatağa oturdum ve ona sıkıca sarıldım. Çok fazla özlemiştim.

"Onur, gitmem gerekiyordu. Sana zarar veremezdim." dediğimde o da benimle beraber ağlamaya başladı.

"Benim yüzümden  intihara giriştin, benim yüzümden mahvoldun."

Sayıklamaya başladığı sırada daha sıkı sarıldım. 

"Efe, benim yüzümden ölüyordun."

Kafamı hızla iki yana sallayıp dudaklarından öptüm.  Alt dudağını emerken geri çekildim. "Senin yüzünden değil. Sadece yoruldum ve bunu sana yansıtmamak için kaçtım. Beni affetmeyeceğini biliyorum. Ben olsam ben de affetmezdim."

Kendini geri çekip yüzüme baktı. "Hep kendimi suçladım." dedi.

Biliyorum.

"Özür dilerim." dediğimde göz yaşını silip ayağa kalktı. "Şimdi de ben yalnız kalmak istiyorum." deyip yavaşça odadan çıktı.

Gözlerimi kapatıp derin derin nefes almaya başladım.

Ne olursa olsun gitmemeliydim.

Özür dilerim.

Hepinizden.

***********************************

Ben de bazen Efe gibi her şeyden kaçıyorum. Bazen iyi hissettiriyor uzaklaşmak.

Neyse geçiş bölümü olsun.

Artık final yapayım bari, aşırı saçmalıyorum çünkü..

Bu arada sinema ve televizyon okuyorum. Senarist olma yolunda ilerliyorum 🤌🏻

Neyse, sizi sevmek 🤝🏻 ben

Sema.