Amsterdam

Hoofdstuk 2

Vandaag was het zaterdag. Op zaterdag ging Neva vaak naar de sportschool om haar conditie op peil te houden. Bij haar housewarmingparty had ze veel slechte dingen gehad qua eten. Volgens Davy was het echt niet nodig om daarvoor naar de sportschool te gaan maar Neva hield graag van een fit en getraind lichaam. Niet te natuurlijk. Neva schoof twee rijstwafels naar binnen en pakte een flesje water. Ze zette haar spulletjes in de vaatwasser en liep naar boven om nog wat dingen te pakken. 

Neva had haar plekje gevonden in Amsterdam. Ze had een perfect plekje en haar buren waren super aardig tegen der. Haar buurvrouw had zelfs al gevraagd of ze eens op de koffie wou komen en daar zei Neva geen nee tegen. Neva stopte een handdoek, het flesje water, oortjes en portemonnee met haar trainingskleding in een sporttas. Ze liep terug naar de keuken en toen alles was opgeruimd pakte ze haar grijze Nike trui van tafel. Ze pakte haar autosleutels en liep naar buiten. 

Nadat Neva een kwartier gereden had, reed ze de parkeerplaats op van de sportschool. Meestal had ze een sportprogramma van een uur en af en toe pakte ze ook nog eens een lesje mee. Het was niet dat ze zich uitsloofde en bijna iedere dag over de vloer kwam hier. Maar drie dagen per week vond Neva wel goed genoeg, dacht het meisje zo. Ze parkeerde haar auto, zette die op slot en hing haar sporttas over haar schouder. 

De medewerkers kenden Neva redelijk en af en toe maakte ze een praatje met een van hen. Haar trainer; Ruben, veranderde om de maand haar programma en dan hadden ze het erover wat beter kon en wat niet. "Ha Andrea." zei Neva dan ook vriendelijk tegen de volwassen vrouw achter de balie. Andrea keek over haar brilletje en glimlachte. "Hey meis, alles goed? Hoe bevalt je nieuwe appartementje?" vroeg ze geïnteresseerd. 

"Top, echt top. Ik heb alles wat ik hier maar kan vinden. En OV heb je hier overal. Ik kan mijn neef nu ook vaker bezoeken." begon Neva te vertellen en ze kreeg een glimlach op haar gezicht. "Oh ja, die woont hier ook toch? Dat vertelde je, ja." knikte Andrea. Deze vrouw was echt te vriendelijk en oprecht. Neva mocht haar daarom dan ook graag. "Veel succes!" zei Andrea toen ze zag dat Neva aanstalten wilde maken om naar de kleedkamers te lopen. "Dank je wel." ze glimlachte en liep weg. 

*

"Pfff." deed Neva en veegde met haar handdoek over haar hoofd. Ruben had haar vandaag geen makkelijk programma gegeven. Het was ook nog eens nieuw voor der dus ze moest er ook nog aan wennen. "Ja, dat wordt nog hard aan de bak aankomende weken!" zei Ruben lachend, die aankwam lopen. "Vertel mij wat." zuchtte ze. Ruben was een aardige jongen, en misschien net twee jaar ouder dan zijzelf was. Een van de redenen waarom ze het zo goed met hem kon vinden.

Neva stapte van de loopband af en bleef eventjes staan om bij te komen. Haar blik bleef hangen bij een getinte jongen met donkerbruine krullen die zich stond uit te sloven met samen een vriend van hem. Ze maakten veel te veel lawaai en Neva rolde haar ogen. Dat bedoelde ze dus. Waarschijnlijk kwamen die jongens hier zelfs 's nachts. "Oké, ik vind het wel weer genoeg voor vandaag." zei ze tegen Ruben, die knikte. "Goed gedaan, Neva! Je hebt anderhalf uur gesport. Ik ben trots." ze grinnikten. Ze nam afscheid van haar trainer en liep verder naar de douches. 

Niet veel later zat Neva alweer in haar auto opweg naar huis. Haar sporttas dropte ze achterin. Ze haatte natte haren dus hoopte dat het snel opgedroogd zou zijn. Neva startte haar auto en reed stapvoets richting de uitgang van de parkeerplaats. Ze was bijna bij de laatste bocht toen een auto haar tegemoet kwam. Het was een dikke Mercedes. 

"Kun je niet eventjes wat opzij?" mopperde Neva en keek wat geïrriteerd op naar de bestuurder. Op dat moment hoorde ze een lichte 'bonk' en zat de auto vlak naast haar. Nee hé! Neva trapte op de rem en zette de auto stil. "Fuck!" ze stapte uit en liep om de auto heen. Er zat een vet grote streep op de verf van haar matgrijze Audi A5. Geschrokken stapte haar tegenligger uit en Neva zond hem een chagrijnige blik. 

"Lul, kon je niet uitkijken?!" riep ze en wees naar haar auto. "Dat was wel mijn plan vandaag, ja." maakte de jongen droog zijn excuses. Nu Neva wat beter keek zag ze dat het de jongen was die zich zonet stond uit te sloven bij Ruben in de sportschool. Kon het nog beter? "Dat kun je wel zeggen. Kijk wat je gedaan hebt!" Neva zwaaide wild met haar vinger naar haar auto. Ze kon echt wel door de grond zakken momenteel. 

De jongen grinnikte ineens en ze keek verward op. "Het is niet grappig, hoor, meneer de uitslover." mopperde Neva. "Hoe je daar staat, vind ik wel grappig." knipoogde hij en ze rolde haar ogen. "Vind je het nog steeds zo grappig als je de rekening ziet?" snauwde ze. Neva kon de jongen nou al niet meer uitstaan en gelukkig werd hij nu stil. "Mag ik op z'n minst je naam weten?" vroeg ze met een zucht. "Natuurlijk, wil je ook m'n nummer?" hij leunde tegen zijn auto aan en keek haar richting uit. 

"Geef nou maar gewoon. Misschien heb ik het nodig voor de papieren."

"Rensch, Devyne Rensch."