Dar Ağacı

bölüm:1

Kocaman dertleri sığdırdığımız küçük eski evime baktım . Hayatımı altüst eden o eve . Bavulumun sapını sıkı sıkı tututup buram buram dert kokan evime başım dik gözüm yaşlı olarak girdim.  Karşılaştığım eski  beyaz kapı  ile bahçeye girdiğim o dik başlı halim anında toz duman olmuştu . Gittikçe şiddetlenen ağlamam ile  sol elimde sıkı sıkı yumruk yaptığım elimi açtım . Zor bela titreyen elimle anahtarı sanki her an kırılacak mış kadar eski olan kapının kilidini çevirdim .

Bir .
İki..
Ve üç...

Dik durmak için çabalayan bedenim açılan kapı ile anında eşikliğe yığıldı . Anında aklıma doluşan o eski anılar ile kala kaldım

Flashback

Ablam esmenin bağıran sesi ile sıçradım . " Allah seni kahretsin baba senden utanıyorum . Ya sen ne hakla gelirsin beni rezil edersin ya "  yattığım yataktan kalkıp odamın kapisini açtığım gibi salonda babamı itip kalkan esme ile karşılaştım." Kızım , sabah param yok diye üzgündün . Bende yövmyemi alımca sana biraz par-"

Esmenin kahkahası ile şok olmuş şekilde kaldım " 100 lira şaka gibi elime tutuşturdun arkadaşlarımın yanında beni rezil ettin bu kılığına kıyaf-" hızlıca esmeyi ittim " gerizekalı , nasıl konuşuyorsun sen adam seni düşünmüş be " hem bağırıp , hemde itiyordum.  "Sen karışma eyşan , sen beni anlamazsın ya düşünebiliyor musun babam o inşaatta çalıştığı kıayfetler ile okuluma geldi . Herkesin içinde elime -elinde tuttuğu 100 TL yi göstererek- şunu tutuşturdu " ağlayan esme ile sinjrlerim daha çok bozuldu . " Esme sen ne diyorsun ya ne hakla babamı aşşağılarsın senin gurur duyup göğsünü kabartma gerektiği yerde sen babamı aşşağılıyorsun hem kızım fakiriz biz fakir o sen maymun gotune benzeyen Banu değilsin onun hayatına sahip olamazsın biz buyuz . Paramız yok fakiriz kızım biz fakir " esme göz devirip " göreceksiniz bir gün okadar çok zengin olacağım ki " söylene söylene birlikte kaldığımız odaya girip sertçe kapıyı kapattı

O sırada hâlâ ünitenin yanında gözleri kıp kırmızı olmuş babamın yanına adımladım . " Babam , güzel kalplim " hemen nasır tutmuş emekçi ellerini öptüm " üzülme baba anlayacak bir gün " babam o an başını eğdi ya sanki tüm dünya başıma yığıldı . Ezildim . Tarifi yok ..

İki yol vardır her zaman Kaderimizi kendi ellerimizle yazarız , kendimiz belirleriz . Babamın kadersizliği  ise  annem di. Az ile yetinmeyi bilmeyen her zaman daha fazlasını isteyen bencil bir kadındı . Babama karşı saygısı ve sevgisi hiç bir zaman olmadı .

Mutfaktan çıkan annem ile babamdan ayrıldım " Mustafa , boyun posun devrilsin . Nerden evlendim seninle ah salak kafam ah . Zamanında anam çok dedi iki çıplak bir hamamda oynamaz diye dinlemedim . Evde pişirecek tek bir şey bile yok açlıktan ölelimmi istiyorsun " derin bir nefes çekip hızlı adımlar ile evden çıktım . Dayanamıyordum .16 yaşında gençliğimin en güzel çağında bu hayatıma katlanamıyordum . Koşar adımlarla sırdaşım, herşeyim olan umuta koştum . Her derde birlikte göğüs gererdik .

Evlerinin önünde durup seslendim " umuut" bir kez daha , bir kez daha ve son kez " umuut nerdesin ?" Fısıltı halinde çıkan sesim ile kaldırıma oturdum . Umut gilin hemen yan tarafında oturan müfide teyze ve karşı komşusu Aysel abla konuşuyorlardı " ahlaksız adam 7 kurşun sıktı kadına gözümüzün önünde komşum . Zavallı umut yavrum öyle bağırdı ki ' anne ölme 'diye hiç çıkmıyor içimden yüreğim parçalandı " . Şok olmuş bir şekilde Aysel abladan duyduklarım ile kala kaldım . Hemen yanlarına koştum " Aysel abla , müfide teyze umut nerde iyimi , annesi annesi yaşıyor mu " Aysel abla ve müfide teyzenin bakışları bana döndü" umut ' u çocuk esirgeme aldı kızım . Annesi gözlerinin önünde öldü ah yavrum kadersiz çocuğum....

Aysel ablanın cümlesinj bitirmesine fırsat vermeden koştum . Koştum . Bilmediğim sokaklarda kayıptım .oturdum saatlerce bekledim , bekledim . Ağladım . Sanki umut varmış gibi derdimi anlattım o sokağa ...

2 hafta sonra

Sonbaharın sert rüzgarları ile savrulan yapraklar havada ahenkle dans ediyordu. Gökyüzü birşeylere kızmış gibiydi  , uğultusu birşeyler anlatmak ister gibi , çakan şimşek ise ne kadar  öfkeli olduğunu anlatmak istercesine şiddetliydi . Yağan yağmur hızını arttırmaya başlayınca insanlar suçlarını anlar gibi başlarını önlerine eğip yine biryerele kaçıştılar.sanki gökyüzünün öfkesini nefretini anlamışlar gibi. Yağmur yağadıkça çıkan o toprak kokusunu içime çektim . Sahi neden bu kadar güzel kokuyordu ? Yağmur bize özlediklerimizin kokusunu mu getiriyordu ? Titrek bir nefes aldım .içimde kötü bir hisle karşı karşıyaydım .

Aşina olduğum turuncu beyaz renkli tek katlı küçük evimizin bahçesine girmiştim . Çantamda ki anahtarı çıkarıp kapıyı açtım. Kapıyı açtığım gibi gördüğüm görüntü ile öylece kaldım. Sadece bir fısıltı çıktı dudaklarımdan " baba " şok içinde bir süre odirak etmeye çalıştım   . Hızla içeriye girdim . Babam terasa çıkan merdiven boşluğunda ki demirde boynunda bir iple sallanıyordu .çırpınmaktan çorabının birisi topuklarına inmiş yer yer çizikler morluklar oluşmuştu . Hızlıca babamı yukarıya kaldırdım. Avazım çıktığı kadar bağırdım " yardım edin " . Ne çare . Kimse gelmedi. Gelselerde birşey değişmezdi . Acele ile mutfağa koşup bıcaği aldım merdivenlere çıkı p ipi kestim . Babamın cansız bedeni çuval gibi yere serildi . Gözlerimin önünde babam ölüyordu . Yere çöküp babama sarıldım " Allah kahretsin seni nasıl yanlız biraktım , baba aç gözünü yalvarırım" açmadı .  Kulaklarıma dolan feryat sesi ile başımı kaldirdim . Annem demir kapının önünde gördüklerinin etkisinde kalmış feryat ediyordu. Yaşlı gözler ile yanıma koştu . Birşeyler söylüyordu , duymuyordum

2 saat sonra

Hastane koridorunda bir sağa bir sola giderken yoğun bakım odasından çıkan doktorla hızlıca yere çöküp doktorun ayağına sarıldım . " Doktor amca lütfen babam yaşıyor de" hem ağlayip  hemde bir umut doktorun ağızından çıkacak o ' yaşıyor ' cümlesine inanıyordum . Doktor yavaşça eğildi . Beni ayağa kaldırdı . Annemi süzüp tekrar bana baktı " dik dur küçük kız . Baban sırtına koca bir yük bıraktı .babanı yanıltma . " Elinde ki poşette babama ait olan künyeyi ve cüzdanı bana teslim etti . Anneme bakıp " başınız sağ olsun " dedi. Ve gitti . İşte bir hayat , bir aile parçalandı . 16 yaşında omuzlarima çöken bu yükle çocukluğumu öldürdüm .

Herkese  merhaba !

Yeni kitabıma hoş geldiniz.

Yorum atıp destek oldukça yeni bölümler her gün gelecek 💖
Tamamen gerçek hayattan esinlenilmiştir