Τρείς γενιές γυναίκα.

Κεφάλαιο 5

Η Δέσποινα δεν είπε σε κανέναν άλλον για την εγκυμοσύνη της, αλλά ήταν θέμα χρόνου να το μάθουν όλοι. Ξαφνικά οι μέρες και οι νύχτες ήταν σαν να αιωρούνταν στον αέρα, γιατί ήταν αβέβαιη για όλα. Αβέβαιη για το τώρα, μα κυρίως αβέβαιη για το αύριο που θα κρατούσε αγκαλιά το μωρό της. Δεν είχε τρόπο να επικοινωνήσει με τον Ιάσωνα και να του πει ότι θα γίνει πατέρας. Δεν είχε λεφτά για να το μεγαλώσει αυτό το μωρό μόνη της. Κάποιες φορές τύχαινε με το ζόρι να βρίσκει να φάει κάτι εκείνη. Άγγιζε τρυφερά την κοιλιά της.

<<Αγάπη...>> σκέφτηκε. <<Αυτό το παιδί το μόνο άφθονο που μπορώ να του προσφέρω είναι αγάπη. Τίποτα άλλο>>.

<<Αγάπη, αλλά αν μια μέρα σου πεθάνει από την πείνα τι θα κάνεις; Η αγάπη δεν γεμίζει το στομάχι>> της είπε μια φωνή μέσα στο κεφάλι της.

Μετά από δύο, τρείς μήνες, όταν το παιδί της ήταν κοντά στα πέντε μηνών, δεν μπορούσε πια να το κρύψει την εγκυμοσύνη της. Τα αφεντικά της την είχαν πλησιάσει και τις είχαν πει ένα απόγευμα ότι όπως ήταν φυσικό κατάλαβαν ότι ήταν έγκυος.

<<Η δουλεία εδώ είναι σκληρή. Δεν μπορείς να δουλεύεις πια. Η εγκυμοσύνη σου άρχισε να είναι προχωρημένη και θα χρειάζεσαι ξεκούραση>> της είπε ο κύριος της.

<<Όχι. Μην με διώξετε. Δεν θα μπορέσω να τα βγάλω πέρα χωρίς αυτήν την δουλειά>> είπε η Δέσποινα παρακλητικά.

<<Άκου τι θα γίνει. Εσύ θα κάτσεις σπίτι σου να ξεκουραστείς και εμείς μια φορά την εβδομάδα θα σου δίνουμε ότι τρόφιμα μπορούμε>> της είπε η κυρία της. <<Ε, τι λες; Πως σου ακούγεται αυτό; Και μετά, όταν θα γεννήσεις, ξανά γυρνάς στην δουλειά>>.

Την χάιδεψε στο πρόσωπο και της χαμογέλασε. <<Δεν γίνετε αλλιώς. Εδώ η δουλειά είναι σκληρή. Δεν φοβάσαι για το μωρό σου;>>.

Η Δέσποινα έγνεψε καταφατικά και το δεχτικέ. Γύρισε σπίτι της και δεν είχε τίποτα άλλο πια να κάνει, παρά να περιμένει τον Ιάσωνα να γυρίσει και την στιγμή να γεννήσει το παιδί του.

Η Φιλιώ ήταν στο σπίτι της μετανιωμένη για τον τρόπο που φέρθηκε στην αδελφή της. Πως μπόρεσε να είναι τόσο εγωίστρια και κακιά μαζί της; Αντί για να την υποστηρίξει και να την βοηθήσει, την παράτησε. Η αδικία που της έκανε δεν σταμάτησε να στροβιλίζει ποτέ στο μυαλό της. Αποφάσισε μετανιωμένη να γυρίσει κοντά της και να της ζητήσει συγνώμη.