Bi' Özür İstiyorum -Hugola. [TAMAMLANDI]

1 : Karma

"Emre çık şu banyodan artık yeter!" Banyo kapısına vurup sinirle sırtımı kapıya yasladım. Okula yetişmek için sadece bir buçuk saatimiz kalmıştı ve ikizim olan gavat banyodan çıkmak bilmiyordu.

"Ayı mısın be? Vurma şu kapıya Allah'sız gibi." İçeriden gelen sesle sinirli bir şekilde nefesimi verip aynı sinirle attığım adımlarımı yere vura vura odama geçtim. Çalışma masamın önündeki sandalyeye asılı olan çantamı alıp bir defter ve kalemliği koydum. Çantamı kapatıp hızlıca arkamdaki Emre'nin masasına ilerledim. Onun da çantasına aynı şekilde defter ve kalemliği tıkıştırıp çantasını kapattım.

Odaya olmayan heybeti ile girerken ona dönüp ellerimi iki yana açtım. Dalga geçer gibi bir sesle konuştum;

"Oo hünkarımız odamıza girmiş, buyurun paşam buyurun." Emre boynundaki havlu ile ensesindeki saçları kurulurken bana ne diyo'n bakışları atıyordu. Gözlerimi devirip "Çantanı hazırladım." dedim ve okul formamı alıp odadan çıktım. Banyoya girip hızlıca duşumu, bakımımı hallettim ve formamı giyinip banyodan çıktım. Odaya girdiğimde Emre'de giyinmişti.

Dolabın aynalı kapağının önüne geçip omuzlarımı geçen, alt kısımlarını mora boyadığım kahverengi saçlarımı hızlıca kuruttum. Yüzüme fondöteni sıkıp dağıttım ve eyeliner sürdüm. Son olarakta renklendirici dudak nemlendiricisinden sürüp makyajımı bitirdim.

Türkiye şartlarında okurkenki maksimum makyaj işte, Türkiye burası napca'n.

"Haydi kalk lan sülalesini badanaladığım." Çantamı sırtlarken Emre yataktan kalktı. "Benim sülalem senin de sülalen yalnız." deyip çantasının bir kolunu taktı.

"Sen çok biliyo'n." deyip alt kata inen merdivenleri adımladım. Emre'de peşimden geldi. Mutfağa girip tezgahta yemek yapmakla uğraşan annemi gördüm direkt. Bize arkası dönüktü.

Arkasından yavaşca yaklaşıp aniden omuzlarından tuttum ve neşe dolu şekilde konuştum. "Günaydın bebetom!"

Annem korkup bana baktı. Beni görünce sakinleşmiş yüz ifadesiyle yanağımdan öpüp önüne döndü. "Günaydın kızçem." Kestiği sucuklardan birer tane alıp ağzıma attım ve çantamı yere bırakıp Emre'nin yanına oturdum.

Haşlanmış yumurtaların olduğu kaseden birer tane yumurta aldım. Bıçağım ile kabuğa vurdum. Emre yumurtasını yerken gözlerini duvar saatine çevirdi. "Geç kalmayalım, Hürkan'lar bekliyordur."

Hürkan'ın adını duyduğumda resmen suratım düşmüştü. Bu adını duyduğumda hayat enerjimi yok eden zibidi, benim gavat kardeşimin dostu, aynı zamanda suç ortağıydı. Evet ciddi ciddi suç ortağıydı. Sürekli bir kavga çıkarırlardı. O kavgaları annemler bilmesin diye çalmadık kapı, konuşmadık insan bırakmamıştım ben..
Kavga etmezse bir yerlerine batar klübü olsaydı eğer, Hürkan en başta o 'muhteşem arkadaşları' ile bayrak sallayanlardan olurdu kesinlikle. Benim gavatı da kendine benzetmişti. Götoş.