(Time series #1) Past and Future

Kabanata 6

"Unexplained"

Nakatingin lang si Travis sa amin at ako naman itong pinagpapawisan sa kaba habang hawak ang door knob ng pinto nawawalan na din ako ng hininga dahil sa init sa loob ng cr. Ang bilis ng pintig ng puso ko na animo'y tumakbo ako ng napakalayo sa sobrang bilis. napakagat ako sa aking labi para pigilan ang kabang nararamdaman ko walang bintana kaya wala kaming dadaanan para makaalis dito.

"Baka daga lang 'yon kuya or what?"nakahinga naman ako ng maluwag nilingon nito si Gissile. "kuya pwede mo ba akong bilhan ng tubig nauuhaw ako, eh. please?"tumango sa kanya ang kapatid sabay tayo at lumapit sa pintuan. "ingat ka kuya!"

Nang makaalis si Travis ay agad akong lumabas mula sa cr.

"muntik na tayo ro'n ikaw naman kasi Athena!"inis niyang sabi sabay irap.

"teka 'wag kayong mag-away mas maganda kung lumabas na kayo ng kwarto baka mamaya maabutan kayo ni kuya."sabi ni Gissile kaya tumango ako.

Iniabot ko naman sa kanya ang bracelet na suot ko. "sayo na 'yan remembrance ko."ngumiti ako sa kanya saka hinila si Zhury palabas.

hindi ko na inantay ang sasabihin ni Gissile dahil baka maabutan pa kami ng itlog niyang kuya. "ewan ko sa'yo Athena."nakanguso na sabi ni Zhury.

"yihhh~ nagtatampo 'yan gusto mo ilibre kita?"nakangiti kong sabi humarap naman ito sa 'kin. "kung gusto mo edi sure why not."

Sabi na libre lang pala Gusto.

-

now playing orange by Treasure

Gabi na din ng makauwi kami sa kani-kaniya naming bahay ni Zhury. Nasa may balcony ako ng kwarto ko iniisip ko pa din ang mga nangyari kanina. Pinaglalaruan ba ako ng oras? o sadyang maliit ang mundo? hindi ko naman inakala na magkapatid pala sila ng lalaking kinamumuhian ko. oo, kinamumuhian ko si Travis.

Kaya nagtataka ako kung bakit gustong gusto siya ng mga babae. Dahil ba gwapo siya? oo gwapo nga pero 'yong ugali niya? hindi ko gusto! masiyado siyang mayabang lalong lalo na hindi ko gusto pakikitungo niya sa mga babae- sa lahat!

Player din siya, ang lakas niyang saktan ang damdamin ng isang tao. Anong tingin niya sa mga babae laruan? tsk!

Ewan ko ba! sumasakit lang ulo ko kakaisip!

Umupo ako sa isang upuan dito sa balcony tumingala ako para langhapin ang sariwang hangin pumikit ako ramdam ko ang lamig ng gabi. Kakaiba ang lamig ngayon pero masarap siya sa pakiramdam, Dumilat ako.

Mahalaga sa 'kin ang takbo ng oras para sa 'kin ang bawat segundo sa buhay ng tao ay mahalaga. kaya hindi ko maunawaan kung bakit ang iba ay inaaksaya ang oras sa kanilang buhay.

Para sa 'kin ang habang nabubuhay ka ay wala ka dapat sinasayang na oras.

Dapat gumawa ka ng mabubuting bagay at masayang ala-ala. Dahil kapag lumipas ang panahon ang bawat pangyayari sa iyong buhay ay magiging ala-ala na lamang.

Kaya habang nabubuhay ako sa mundo ay gusto ko itong punuin ng masasayang ala-ala. Para, kapag nawala ako ay puro masasayang ala-ala ang maiiwan ko sa mga mahal ko sa buhay. Pero sabi nga nila hindi mo daw ito matuturing na buhay kung puro saya lamang dapat meron ding masasakit pangyayari para matawag itong buhay.

Pwede bang puro masasaya nalang? pwede bang hindi na makaranas ng sakit?

"pst!" nabalik naman ako sa realidad kaya agad akong tumingin sa baba para malaman kung saan nanggagaling ang sitsit na iyon.

Kaagaran naman akong bumaba. Wala nang ilaw sa sala dahil tulog na sila mama kaya dahan-dahan kong binuksan ang pinto. "Gabi na bakit ka pa nandito?"takang tanong ko sa kanya.