Neden? -Sasunaru-

-17-

Beyaz tek gördüğüm şey beyazdı. Acaba ölmüş müydüm? Bu iğrenç hayattan kurtulmuş muydum? Sonunda ölmeyi başarmış mıydım? Gözlerim biraz daha açılmaya başladığı zaman beyaz ışık daha fazla olmaya başlamıştı. Gözlerim tamamen açılınca beyaz ışığın ne olduğunu gördüm "florasan lamba" cidden mi!? Ne güzel ölüyordum ben en son.

Kolumun üstünde ağırlık hissettiğim zaman kafamı oraya çevirdim ve gördüğüm şey yüzümde küçük bir gülümsemeye sebep oldu. Sol elimi kolumun üstünde yatan sarışının saçlarına götürmüştüm.

Sasuke:*kısık sesle*Yumuşacık

Naruto'nun saçlarını okşamaya devam ederken yerinde kıpırdamaya başladı. Elimi Naruto'nun saçlarından çektim ve gözlerimi kapattım. Naruto daha fazla kıpırdamaya başladığında kolumdaki ağırlık azalmaya başlamıştı. Ne yapıcağını merak ettiğim için daha uyanmamışım gibi davranmaya başladım. Yüzümde bir el hissettiğimde Naruto konuşmaya başlamıştı.

Naruto:Ne zaman uyanıcaksın? Herkes senin için endişeleniyor. Lütfen uyan artık...

Gibi şeyler diyordu sesinden ne kadar üzüldüğü belliydi ama umrumda değil. Onun bana çektirdiği acıları bende ona çektirmek isterdim ama malesef başka birinden hoşlanamam. En azından abimin yurt dışı şeysi belki kafamı dağıtmamda yardımcı olurdu. Yanağımdaki el saçlarıma doğru çıkarken kapı açılmıştı.

İtachi:Sen hala burda mısın?

Naruto:Evet...

İtachi:Annenler senin için endişeleniyor. Eve git bence.

Naruto:Onu yanlız bırakmak istemiyorum.

İtachi:Sen onu çoktan yanlız bıraktın.

Naruto:İtachi abi lütfen...

İtachi:Ne lütfen farkındaysan Sasuke'nin bu durumda olmasının sebebi ben değilim.

Naruto:Tamam anladım benim gitmem için yapıyorsun bunu.

İtachi:Anlamana sevindim.

Saçımda olan el gittiğinde sandalyenin o iğrenç gıcırdama sesini duydum.

Naruto:Bir şey olursa haber verirsin.

İtachi:Tamam.

Naruto odadan çıkınca abim ile tek başımıza kalkmıştık. Gözlerimi açtığında abimin dışarı baktığını gördüm.

Sasuke:Tüm suçu ona atmamalısın.

Abim sesimi duyar duymaz bana doğru döndü ve gerçekten uyandım mı yoksa hayal mi gördüğünü anlamak için kendine tokat attı.

İtachi:U-uyandın.

Sasuke:Ne o uyanamaz mıyım? Senden izin mi almam gerekiyordu?

İtachi:Uyanır uyanmaz nasıl bir insan sinir bozucu olabilir ki!?

Sasuke:Ben sinir bozucu değilim.

Abim bana "emin misin? " bakışı atarken odaya doktor girmişti.

Doktor:A-ah- uyandın mı!?

İtachi:Yok hala uyuyor.

Sasuke:Ha ha ha çok komik. 1-C sınıfından İtachi'yi alkışlıyalım.

İtachi:Sus be yer cücesi.

Sasuke:Bana yer cücesi diyene bak sanki kendisi 2 metre.

Abim ile olan atışmamız devam ederken doktor bize bakıp kıkırdamaya başlamıştı.

...

Doktor benim kontrollerimi yaptıktan sonra gitmişti. Şimdi abimle oturmuş yurt dışı olayını konuşuyordum.

İtachi:Nasıl yani Sasuke?

Sasuke:Yurt dışına gitmek istiyorum. Yani bunda anlaşılmayacak ne var?

İtachi:Hayır anladım sadece biraz şaşırdım. İlk dediğimizde onlar dahada birleşir, yakınlaşır diye gitmemiştik. Şimdi niye bir anda böyle bir şey istiyorsun?

Sasuke:Onlardan ne kadar uzak olursam benim için o kadar iyi olur.

İtachi:Peki ya daha kötü olursa?

Sasuke:Olabilir....

İtachi:Bence bunu daha sağlıklı bir kafada düşünmelisin.

Sasuke:Tamam...

Abim yüzüme bakıp hafifçe gülümsedi sonra odanın camına doğru gidip cebindeki sigara paketinden bir dal çıkarıp ağzına aldı.

Sasuke:Banada versene bir tane.

İtachi:Ne?

Sasuke:Yok bir şey.

İtachi:Sasuke sen sigara mı içiyorsun?

Sasuke:Hayır...

İtachi:Eve gidince konuşucaz bunu ama eğer bir daha ağzından öyle bir şey duyarsam. Elimin tersi ile bir tane çakarım tamam mı!?

Sasuke:Tamam beğğğ.

Abim tepkime sinirle karışık gülmeye başladığında benimde yüzümde mininacık bir gülümseme oluşmuştu

                    Bölüm Sonu