5 თავი

127 20 9
                                    

-მოიცადეეეთ! - ვიყვირე ბოლო ხმაზე და ცხედრისკენ წავედი , მის გვერდით მდგომ კაცს კი ვუთხარი

- ხელთათმანები მომეცით!

-კიმაგრა..

- რამე ვერ გაიგე?

- ენ რასაჭიროა ამდენი აურზაური? უკვე გადაყვანას აპირებენ და იქ... - მითხრა ჯკ-მ და ხელი მომკიდა

- ხელი გამიშვი! მეორედ აღარ შემეხო გაფრთხილებ თუარ გინდა რომ ხელის გარეშე დარჩე - თურმე ექსპერტიზაზე წაიღებენ და ბლაბლაბლა ...ყველა დებილი ხალხი აქ როგორააა...ძლივს მომიტანეს ხელთათმანები . როდესაც ჩავიცვი ცხედარს მივუახლოვდი , ბავშვის ხელი ავიღე და მაჯასთან სვიტრის ხელი ავუწიე...

-ფუ ამის დედაც - თქვა ჯონგუკმა , უკან მიბრუნდა და თავზე ხელი ნერვიულად ჩამოისვა - ეს რა ჯანდაბააა ვინმე ამიხსნით? ეს როგორ ვერ შეამჩნიეთ აქამდე ? გეკითხებითთთ

- კაი გაჩე ბიჭო

- რა გავჩერდე... რას ქვია გავჩერდე ბავშვს ჩემხელა ჯვარიაქ გამოსახული მაჯაზე , რომელიც ამ დებილებმა ვერ დაინახეს და შენ მეუბნები რომ დავმშვიდდე?!

- სასწრაფოდ წაიყვანეთ ცხედრები და კარგად დაათვალიერეთ ! ხვალისთვის ყველანაირი ინფორმაცია იდოს ჩემს მაგიდაზე! - ვთქვი და უკანმოუხედავად გავვარდი

*3 სთ შემდეგ*
ავტორისგან:

- მაინც ვერ ვხვდები ვის დასჭირდა მსგავსი რამის გაკეთება

- მსგავსი რამის გაკეთება?- იკითხა ცინიკურად და სკამიდან წამოდგა:

- მიხვედრა არ სჭირდება იმას რომ ეს შემთხვევითი მკვლელობა კიარა არამედ განძრახ იყო ჩადენილი , ეს ერთი . მერე მეორე საკითხავი ისაა ვის და რატომ დასჭირდა მსგავსი რამის გაკეთება .ახლა მივხდით? - იკითხა და მათ სახეებს დააკვირდა - სამწუხაროდ თქვენი გამომეტყველებიდან თუ ვიმსჯელებთ ვერაფერი ვერ გაიგეთ, მე კი ხელახლა თქმას ნამდვილად აღარ ვაპირებ . ახლა კი დაგემშვიდობებით

The Mentalist / მენტალისტი Where stories live. Discover now