The Mentalist / მენტალისტი

10 თავი

- 14:03

- ესეიგი სულ რაღაც შვიდი წუთის წინ მოხდა ეს ყველაფერი  -თქვა ჩაფიქრებით ჯონგუკმა .

- ისეთი შეგრძნება მაქვს თითქოს , ჯერ არც კი დამთავრებულა

ჯონგუკმა , ჯერ გაურკვეველი სახით შემომხედა შემდეგ კი გვერდით მდგომ კაცს უთხრა , რომ ყველანი მოშორებულიყვნენ ჯერ მიდევ ფეხზე მდგარ შენობას ...

- ა...რ.რ....აააააა შ...ეეეემიშვით ,  იიქ ჩემიი შვილიაა - ღრიალებდა ქალი

- ქალბატონო დამშვიდდით - დაწყნარება სცადა კაცმა , მაგრამ აზრი არ ჰქონდა ...ტკივილი ამოუხსნელი ამოცანაა , რომელიც არ იცი როდის დაგატყდება თავს . თუ ამოხსნის გზას ვერ იპოვი მასში ჩაიკარგები და უკუნით სიბნელეში გაუჩინარდები ........ ბახ..... გაისმა ხმა რომელმაც მთელი ქალაქი შეაზანზარა . მხოლოდ წუილის ხმა სწვდებოდა არემარეს , ყველა მიწაზე ეგდო ...

*ავტორი პოვ *

- ბოსს ყველაფერი ისეა როგორც დაგეგმეთ

- სხვას რას ელოდი?

- როგორ ფიქრობთ რა მოხდება შემდეგში ?

- შემდეგში? არვიცი ვერ გეტყვი ...არც ღმერთი ვარ რომ გითხრა რა მოგველოდება მომავალში და არც ამ წიგნის მწერალი

- წიგნის მწერალი?

- ხო

- ვერაფერი გავიგე

- ისედაც ვერაფერს გაიგებ , ყურადღება არ მიაქციო . ტყუილად თავის ტკივილია

-კარგი მაშინ მე წავალ -თქვა ახალგაზრდამ და წავიდა.  შუახნის კაცი, მიმავალს მანამ გაჰყურებდა სანამ კარს უკან არ მიეფარა

- ნეტავ რას გვიმზადებ, შემდეგში  ....

*15წთ ადრე*

- ქალბატონო იქნებ დამშვიდდეთ?

- თქვენი ......თ..ქვეენი  ბრალია მერომ შვილი აღარ მყავს! თქვენიი
რა გინდოდაათ , რას ერჩოდით ჩემს 5 წლის ბიჭუნას - ქალი მუხლებზე დაეცა და მოთქვამდა , მის სახეზე მარილიან სითხეს გზა გაეკვალა...