Ajo

2 0 0
                                    


Do te tregoj historine e nje vajze qe ishte gjithmone e buzeqeshur,te pakten ne syt e te tjereve.

Te gjithe mendonin se ajo kishte nje jete te lumtur dhe nje familje perfekte por jo gjërat nuk ishin aspak ashtu.Askush nuk e dinte se qfar fshihej mbas asaj vajzes te buzeqeshur dhe misterioze.Ajo nuk i tregonte askujt asgje,nuk lejonte qe askush te shihte anen e saj te vertet dhe vuajtjet qe fshiheshin pas asaj.Ajo qe ne femijeri kishte probleme me shendetin,ne Kosove nuk gjeti sherim dhe duhej te shkonte jasht shtetit por familja kishte probleme me kushte financiare dhe e kishte te veshtir tia ofronte sherimin jasht shtetit,por ia doli dhe asaj i erdhi mundisa te shkoj per sherim.Me shume veshtersi ia doli te sherohej por jo plotesisht vazhdonte te kishte probleme.Gjat kohes qe ishte semur i kishte par fetyrat e verteta te njerzve,ne kohen me te veshtir pak njerez ishin aty dhe pas asaj te gjithe kishin harruar se qfar ajo perjetoi.Te pakt ishin ata qe interesoheshin per te.Ajo pa boten dhe sa e veshtir ishte te jetonte ne te.Qe te mbronte veten iu duhej te shendrohet ne nje person te ftoft dhe pa ndjenja por ajo nje gje nuk ndryshoi kurr,pozitivitetin e saj ishte pozitive me te gjithe,buzeqeshte shume po ama buzeqeshte te fshihnte dhimbjen e saj.

Keshtu ishte ajo e ftoft por me buzeqeshje.Disa thonin se ajo kishte nje zemer prej akulli e disa nuk thonin asgje.Une mendoj se arrita ta zbuloj ate,pash se sa zemermire ishte ajo,pash vuajtjen ne syte e saj,pash gjithqka te sajen qe te tjeret nuk arrinin ta shihnin.Ajo nuk ishte nje person i keq por jeta e beri te sillej ashtu.Ajo kishte dashuri dhe dhembesheri per te gjithe por nuk e shfaqte ate.

Gjerat mes nesh ishin duke shkuar shume mir ishin ber si motra,ndoshta dhe fakti se nuk kishin asnjera motra arritem ta kuptonim njera tjetren.Te gjithe kishin zili shoqerine tone dhe te shumte ishin ata qe provonin te na ndanin por gjithmone deshtuan sepse dashuria qe kishim per njera tjetren e mundi urrejtjen dhe perpjekten e  njerzeve.Kishin shkuar 6 vite qe kur kishim hyr ne jeten e njera tjetres,6 vite ndam gjithqka bashk,si gezimin dhe hidherimin.6vite krijuam kujtime qe nuk harrohen kurr.Por siq e dime se qdo gjr ka nje fund ashtu kishte dhe shoqeris jone.Nuk e di se ku gabuam as nuk e di nese e zgjedhem rrugen e duhur por e beme.

Jeta per te dya filloi te merrte kahje tjeter,gjithqka filloi te behej me ndryshe nuk ishim me afer njera tjetren te dya kishim nderruar shtet ndodhta kjo ishte nje prej arsysve.Gjithqka filloi te ndryshonte filluam te kishin jet te ndryshme nga njera tjetres.Gjithqka ndodhi shume shpejt,filluan zenkat,e kishim harruar kohen e vjeter dhe premtimet qe i beme.Nuk e di as se si ndodhi por e di qe ndodhi.

U munduam shume,provuam prap te beheshim si me par por nuk mundem...

PrapWhere stories live. Discover now