κεφάλαιο 4 ~ Καμιά φορά το σωστό είναι επώδεινω ~

44 7 25
                                    

« Αντίο. » Του λέω και φεύγω. Τον ακούω να τρέχει πίσω μου, αλλά τον αγνοώ και συνεχίζω το γρήγορο περπάτημα με ψηλά το κεφάλι. «Luna» Μόλις φώναξε το όνομα μου. Δεν αντέχω άλλο θέλω να πάω κάπου να ξεσπάσω, να πάω στο σπίτι και να αρχίσω να βαράω τον σάκο του μποξ που έχει για προπόνηση ο πατέρας μου. Έλεος συνεχίζει να φωνάζει, ρεζίλι γίναμε πάλι. Έτρεξα λίγο πιο γρήγορα και μπήκα σε ένα καφέ αλλά όταν γύρισα για να δω που είναι είχε εξαφανιστεί.

Μάρκος POV

Τρέχει και γρήγορα η άτιμη, δεν απορώ που πέρασε. Και εκεί που πάω να στρίψω ένας ψηλός με πολλά σημάδια, μπλε μάτια, σαν της Luna εδώ που τα λέμε, και μαύρα μαλλιά μπαίνει στο δρόμο μου.

 Και εκεί που πάω να στρίψω ένας ψηλός με πολλά σημάδια, μπλε μάτια, σαν της Luna εδώ που τα λέμε, και μαύρα μαλλιά μπαίνει στο δρόμο μου

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

( Χωρίς τις φλόγες )

« Ποιος είσαι εσύ; » Τον ρώτησα λαχανιασμένος από το τρέξιμο. Αλλά αντί να μου απαντήσει με τράβηξε μέσα σε ένα στενό. « Δεν έχει σημασία αυτό. Το μόνο που πρέπει να ξέρεις είναι ότι αν την ξανά ενοχλήσεις θα έχεις να κάνεις μαζί μου. » « Ποιος είσαι που θα με απηλύσεις και από πάνω; Και σαν μεγάλη ιδέα δεν έχεις για τον εαυτό σου; Ε; Τι θα μου κάνεις; Θα με δείρεις ;»

Με το που το λέω με αρπάζει από τον γιακά και με κολλάει στο τοίχο. Άρχισε να βγάζει μπλε φωτιές στους ώμους μους του και για να είμαι ειλικρινής έχει αρχίσει να τον φοβάται το μάτι μου. « Σοβαρά τι σου βρήκε.» Μονολογούσε. Πήγα να του απαντήσω αλλά με διέκοψε. « Επίσης εμένα θα μου φέρεσαι καλύτερα, αν θες να ζήσεις. » Αυτό και η μπουνιά που προσγειώθηκε στο μάτι μου είναι τα τελευταία πράγματα που θυμάμαι.

Luna POV

Αχ κάνε σε παρακαλώ να με έχασε. Κοιτάζω γύρω μου και για καλή μου τύχη δεν ήταν εδώ γύρω. Σε ευχαριστώ θεέ μου. Λέω από μέσα μου και πέρνω τηλέφωνο τον Shotο να έρθει να με πάρει. « Shoto σε ικετεύω έλα να με πάρεις. » Του είπα μόλις το σήκωσε ενώ τα πρώτα δάκρυα έκαναν την εμφάνιση τους. « Εντάξει απλά στείλε μου την τοποθεσία σου. » Είπε ανήσυχος « ΟΚ στην στέλνω. »

My Hero Academia Life Where stories live. Discover now