My Hero Academia Life

κεφάλαιο 18 ~ Παλιοί "φίλοι" ~

~ Μισή ώρα αργότερα ~

Τα παιδιά φτάνουν από στιγμή σε στιγμή. Εγώ είμαι βυθισμένη στις σκέψεις μου και το κινητό μου φωτίζει συνέχεια γιατί με περνούν τηλέφωνο ή στέλνουν μύνημα τα αδέρφια μου. « Luna είσαι καλά; » Με ρώτησε η Mina. « Ναι. » Είπα μονολεκτικά. Μπορεί να εμπιστεύομαι την Mina αλλά δεν θέλω ούτε να με λυπάται ούτε να της χαλάσω την διάθεση. Έτσι έκανα το μόνο πράγμα που κάνω σωστά. Έβαλα το καλύτερο ψεύτικο χαμόγελο μου 😄.

Τα παιδιά ήρθαν, όπως και ο Aizawa. Τους έδειξε το κτίριο, πήγαν τα πράγματα τους στα δωμάτια που τους έδειξε ο Aizawa και τώρα ήρθαν πάλι στο σαλόνι για να κάνουμε τις συστάσεις. Ενώ ο Aizawa έφυγε. Εγώ πήγα μια στιγμή να πιω νερό όσο συστήνονται τα παιδιά από το δικό μου τμήμα. Όταν επέστρεψα είχαν αρχίσει ήδη τα άλλα παιδιά.

« Εμένα με λένε Homuron Namon. » Είπε ένα σχετικά όμορφο αγόρι.
« Εγώ είμαι ο Yamataka Hitemoto. » « Εγώ η Homura Sikemaru Χάρηκα για την γνωριμία. » « Γεια σας. Εγώ είμαι η Kuka Chimiju. » « Και εγώ είμαι ο Harima Norime. » Όταν το άκουσα αυτό κοκάλωσα. Λογικά δεν θυμάται τον Shoto.

Πήγα να φύγω αλλά με σταμάτησε η φωνή του Iida. « Luna μην είσαι αγενείς και έλα να συστηθείς. » Με τράβηξε ελαφρά από το χέρι και με οδήγησε μπροστά. « Συγνώμη που δεν συστήθηκα νωρίτερα. Εμένα με λένε Luna Todoroki αλλά προτιμώ να φωνάζετε Luna. » Με το που ακούει το όνομα μου βλέπω ο Harima παθαίνει ένα μικρό σοκ. Welcome to the club.

Τόση ώρα ήμασταν μόνο λίγα παιδιά γιατί οι περισσότεροι είχαν πάει να φτιάξουν φαγητό για τους καλεσμένους και να τους βοηθήσουν να προσανατολιστούν στο κτίριο για να βρουν τα δωμάτια τους, καθώς και τους κοινόχρηστους χώρους.

« Εσύ?! » Λέει καθώς με δείχνει. « Εμ... Γεια. » Είπα κάπως διστακτικά. « Εσύ θες να γίνεις ηρωίδα;! Και πέρασες;! » Άρχισε να γελάει σαν υστερικός ενώ κάποια απορημένα βλέμματα είχαν στραφεί πάνω του. Ένιωθα απαίσια. « Ναι ρε! Λογαριασμό θα σου δώσει;! Και στην τελική γιατί να μην περάσει; Έχεις δει πόσο δυνατή και έξυπνη είναι;! » Με υπερασπίστηκε ο Bakugo. « Εσύ ποιος είσαι; Αλλά βασικά αυτό δεν έχει σημασία. Εγώ ξέρω πως τέρατα σαν αυτή δεν θα έπρεπε να κυκλοφορούν ελεύθερα. »

Εγώ δεν έκανα τίποτα καθόμουν με σκυμμένο το κεφάλι. Άκουγα προσεκτικά την κάθε λέξη. Ήθελα να πάω κάπου μόνη μου για να κλάψω. Αν και δεν υπάρχει λόγος να αρνηθώ κάτι από αυτά. Αφού τα πιστεύω. Ο Shoto πήγε να με υπερασπιστεί όπως και ο Bakugo αλλά τους έκανα σήμα με το χέρι μου να σταματήσουν.