Σώσε με

Κεφάλαιο 7

Το βράδυ γύρισε στο σπίτι της να οι γονείς της κοιμούνταν.Δεν έμαθαν για την Νεφέλη. Σκέφτεται να τους μιλήσει αύριο. Μα δεν μπορεί να σκεφτεί τίποτα πλέον. Το μυαλό της και η καρδιά της έχουν σταματήσει. Δεν μπορεί ακόμα να καταλάβει πώς ένας άνθρωπος θα μπορούσε να κάνει τέτοιο κακό σε ένα δεκαεξάχρονο γλυκό κοριτσάκι.

Όταν άνοιξε το κινητό της είδε αρκετές κλήσεις από την Αντριάνα, από άλλους συναδέλφους, από τον Διοικητή της αλλά και από τον Στέλιο. Δεν είχε την όρεξη να μιλήσει σε κανέναν.

Έκανε ένα μπάνιο και φόρεσε τις πιτζάμες της, έπειτα ξάπλωσε στο κρεβάτι της. Περνούσαν από το μυαλό της όλες οι στιγμές χαράς και ξεγνοιασιάς που περνούσε με τη Νεφέλη. Τότε ξεκίνησε να κλαίει. Δεν μπορούσε να σταματήσει.

Το επόμενο πρωί σηκώθηκε και πήγε στους γονείς της. Η μητέρα της ετοίμαζε πρωινό και ο μπαμπάς της διάβαζε την εφημερίδα. Μόλις κάθησαν στο τραπέζι ξεκίνησε τη κουβέντα η Δήμητρα.
" Μαμά, μπαμπά. Θέλω να σας πω κάτι."
" Πριν μας το πείς,η Νεφέλη δεν έπρεπε να είχε γυρίσει από τη Μαρία; Κάτσε να γυρίσει και θα της πώ εγώ."
" Μαμά,η Νεφέλη δεν θα γυρίσει πίσω."
" Γιατί;"
" Γιατί πέθανε. Δεν είναι πια στη ζωή. Τη σκοτώσανε. Χθες το έμαθα."
Ακολουθεί σιωπή.
" Εχθές το έμαθες, σήμερα μας το λες;"
" Μπαμπά γύρισα αργά και κοιμοσασταν."
Η μητέρα της είναι συγκλονισμένη. Δεν μιλάει. Αρχίζει έπειτα από λίγο να κλαίει και να ουρλιάζει.
" Μαμά, ηρέμησε σε παρακαλώ "
"Το κοριτσάκι μου,το Νεφελάκι μου... πάει!!"
Η Δήμητρα δεν αντέχει τα ουρλιαχτά της και φεύγει. Πάει να συναντήσει τον Στέλιο...