Oturuyordum. Neden oturduğumu bilmeden. Bekliyordum. Neden beklediğimi bilmeden. Beklerken tek yaptığım önümdeki masaya bakıp düşüncelerimden kaçmaya çalışmaktı. Kendimle baş başa kalıp düşüncelerimden kaçabilirim fikri tam bir saçmalıktı. Kendimle baş başa kaldığımda olan tek şey düşüncelerin zihnime hücum edişiydi. Boğuluyordum. Kaçamıyordum. Bana yardım edemiyorlardı. Bilmiyorlardı ki sadece onun gelmesi beni eski ben yapabilirdi. Başımı masaya yatırdım. Düşündüm. Saçlarını, kokusunu, o eşsiz gözlerini, sesinin tonunun naifliğini... Birisinin gözlerine aşık olmayın derlerdi. Şimdi daha iyi anlıyordum neden böyle dediklerini. O eşsiz gözleri zihnimde yuva yapmıştı sanki. Her şey aklımdan çıkardı ama gözleri asla. Bana baktığında gözlerinde oluşan aşk dolu bakış. Gözlerinin sarıyla kahverengi karışımı tonu... Zihnim bulanık bir su iken bile o gözler aynı netliğiyle orada duruyordu. Anlatmaya başlasam onun o eşsiz gözlerini, sayfalarca yazabilirdim. O gözlerin bana bakarak artık seni sevmiyorum deyişi ise en acı verici olanıydı...
3 AY ÖNCE:
Onun bütün hesaplarını tek tek açtım. Her hesabında ''Kullanıcı Bulunmadı.'' yazısıyla karşılaştığımda boğazıma bir yumru oturdu. Yutkundum. Gitmedi. Sanki hiç geçmeyecekti. Her şeyi silip atmış beni bırakıp gitmişti. Gözlerim doldu. Telefonumun uygulama arşivine girip en üstteki telefon simgesine tıkladım. Numarasında gözlerim takıldı. Bırakmış mıydı cidden beni? Aradım. Çaldı. Çaldı. Çaldı. Telefon her çalışında etraf biraz daha bulanıklaşıyordu. En son etraf görülmez bir hal aldığında yavaşça telefonu kapattım. Önümdeki masaya bıraktım. İçim kan ağlıyordu ama çok sakindim. Nasıl bir tezatlıktı bu? Ağlamak, bağırmak istedim. Karşısına geçip ''Beni neden bıraktın.'' diye bağırmak istedim. Olmadı. İstesem de yapamazdım zaten.
Acı verici anı zihnimde tekrar canlanırken gözlerim doldu. Yüzümde buruk bir tebessüm oluştu. Beni bırakışını ilk fark edişimdi bu. Evimin başıma yıkılışıydı. Hala sorgularım ''Neden beni bıraktı?'' diye. Neden bıraktığını bilmediğimden değil, inanmak istemeyişimden... Onun beni sevmediğine inanmak istemiyordum. Ben onu hala deliler gibi severken onun beni bırakışına inanmak istemiyordum. O an zihnimde yankılanan sözcüklere kulak verdim. Bir şarkıydı bu.
Sen bedenim oldun, ruhum oldun.
Karanlık gecemde güneş oldun.
Ben önümü bile göremezken
Beni düştüğüm yerden doğrulttun.
Şimdiyse bitti diyorsun.
Gerçekten, bırakıp gidiyor musun?
Gerçekten karanlık gecemde güneş olmuştu bana. Bir anda girmişti hayatıma. Tanrının bana armağanı diye düşünmüştüm. Nerden bilebilirdim ki beni daha kötü yapacağını...
Ve şarkı devam etti.
Dur, çıkma hayatımdan.
Hayır inanmam, bu kötü bir şaka.
Dur, konuşsaydık iki dakika.
Sen de biliyorsun, halledebilirdik.
Tek halledemeyeceğimiz senin bana olan sevginin bitmesiydi sevgilim ve bu oldu bize. Bıraktın beni sevmeyi. Beni mahrum bıraktın aşkından. Beni mahrum bıraktın eşsiz gözlerinden, sözlerinden.. Başıma yıkıldı dünyam. Ben seni bu kadar severken nasıl bana olan sevgin bitebilir hala aklım almıyor. Bir insanın sevgisi nasıl bitebilirdi? Nasıl bırakıp gidebilirdi? Karşısındaki kişiyi hiç mi düşünmezdi? Bir sabah uyandığında olmayışının nasıl bir his olduğunu fark edemez mi? Nasıl hissederdi hiç mi düşünmezdi duygusuzluğunun nasıl hissettireceğini. Gerçekten her aşk biter miydi zamanla? Her şey biter miydi zamanla? Zihnimdeki sözcükler değişti.
Bi sabah uyandım yoktun arandım yoktun hala bulamıyorum.
Hala bulamıyorum sevgilim seni. Neredesin? Nasılsın? Kiminlesin? Bilmiyorum. Keşke şuan yanında ben olsaydım. Ama olamıyorum işte yanında. İstemiyorsun beni. Bir yerde duymuştum. ''Biraz cesaretim olsaydı. Biraz cesaretim olsaydı ya da en ufak bir umudum her şeyi bırakır sana koşardım.'' diyordu. ''Bunu yazıyorum çünkü sizin benim yaptığım hatayı yapmanızı istemiyorum. Aşka dair en ufak bir umudunuz varsa hiçbir şeye aldırmayın ve sevdiğinizin peşini bırakmayın.'' diyordu kadın. Ve ekliyordu: ''UNUTMAYIN! Gerçek aşk insanın karşısına bir kere çıkar.'' Evet kadın haklıydı. Ama ben zaten denemiştim senin peşinden koşmayı sevgilim. Beni sevmediğini gözüme sokmasaydın ben seni bırakmazdım ki zaten...
Başlık: Anıl Emre Daldal-M.
1. Şarkı: BİRİLERİ-Halledebilirdik
2. Şarkı: Yüzyüzeyken Konuşuruz-Ne Farkeder
Okurken Dinlenebilecek Şarkı: Lana Del Rey-Pretty When You Cry
