GİRİŞ
İlk Ölüm
"Gerçekten sende deli cesareti var." dedi alayla, gülüşümü izlerlerken...
"Emin misin" diyerek geçiştirdim onu...
Bu cümlemi kurduğumda yüzüme sertçe bir tokat geçirdi ve sandalyesini düzelterek "Evet" dedi ve ardından, duruşunu dikleştirdi.
"Son cümleni kursan iyi edersin." derken, elindeki silahı alnıma değdirdiğinde, gözlerimi gözlerine sabitledim ve "Ölüm" dedim. "Sadece sessizlikten ibarettir." "Evet" dedim ardından ve sırıtarak "Son cümlem ölüm olsun son cümlene karşılık."
Şiirsel düşüncem açığa çıktığında dudaklarını araladı. Tam cevap verecekken arkasından gelen silah sesiyle alnından vurulması bir oldu. Kanlar yüzüme gelse de gülüşümü yüzümden hayla silmemiştim...
Başı yana doğru kaydığında bedeni yere serildi. Kolumdaki ipler gevşetildiğinde vücudum kendiliğinden gelişen bir refleksle yere serildi. Gözlerim ağlamaklı bir şekilde dolduğunda dizlerim üzerine çöktüğüm için yaşlar bir bir giydiğim pantolona süzülmeye devam ediyordu...
Gecenin sonu, ölümle sonuçlanmıştı.
...
*Bölümler düzenlendikten sonra yayınlanmaya devam edecek.
