Kite ↣ Taekook

18

Yorum 🧚‍♀️

"Akşam olmak üzere sevgilim."

İri elleri çıplak vücudumun herhangi bir yerinde yavaş bir şekilde hareket ederken fısıldadı.

"Olsun bayım."

"Gitmemiz gerek, unuttun mu hm?"

Kaşlarını hafifçe yukarı doğru kaldırarak sorduğu soruyla kısıkça kıkırdadım. Saatler önce yaşadığımız birliktelik sonucu mühürlenmiştik ve ikimizde çok huzurlu hissediyorduk. Ki özellikle bu mühürden sonra ölümsüz olacağımız aklıma geldiğinde ise Taehyung ile ikimiz gelecekte neler yapacağımız üzerine hayaller kurup konuşmuştuk.

En basitinden olursa, çocuklarımız da bizim gibi ölümsüz mü olacak gibisinden ufak soruları tartışmıştık. Fakat Taehyung bu ufak fikir alışverişlerini dudaklarıma bıraktığı öpücükle yarıda kesmişti. O andan beri ise yatakta öylece sarmaş dolaş bir şekilde uzanıyorduk.

İlk kalkan kişi ise Taehyung olmuştu. Esmer teni ve iri vücudu göz hizzama gelirken gardıroba ilerleyerek kendine uygun giysi aramaya çalışmıştı. Fakat sonuç tamamen hüsrandı. Oradaki hiçbir giysi yani benim giysilerim taehyung'a olmazdı. Bu yüzden onun kaşları çatık bir şekilde giysi arayış şekline karşı istemsiz kıkırdamaya başlamıştım.

Ama çok komikti ve gülmek elimde değildi. Eh birazcıkta üzerimde sersemlik vardı.

"Neye gülüyorsun sen öyle hm?"

"Kızgın, ufak bir yarasaya!"

Söylediğim cümlenin hemen ardından değişen yüz ifadesi kahkahalarımı daha da arttırırken, beklemediğim şekilde adımları üzerime doğru gelerek "Şimdi görürsün sen ufağı." Söylediği cümleyle kahkaha atarak yorganı tamamen üstüme çekmiştim.

O 2 yandan da yorganı açmaya çalışırken ben sıkıca yorganı tutarak kendimi güvence altına almıştım fakat yine de kendimi gülmekten alıkoyamıyordum.

Sonrasında birden ayaklarımdaki yorgan tarafı açıldı ve elleri usulca ayak bileklerimi sardı. Kendimi aniden yorganın altında ayaklarımdan aşağı doğru hafifçe çekilir bir şekilde dururken, kahkahalar eşliğinde ayaklarımı Taehyung'un kelepçe misali ellerinden kurtulmaya çalışıyordum.

Fakat çabalarım tamamen boşaydı. Taehyung üzerimdeki yorganı kenara atarak, kalçasını ayaklarımın birazcık daha üzerine koyarak oturmuştu bu yüzden ise ayaklarımı istesemde hareket ettiremiyordum.

Ellerimle üstüme eğilen bedenin omuzlarına yerleştirerek gülüşlerim arasında yumruklarını indiriyordum. O da tıpkı benim gibi gülümseyerek elleriyle usulca el bileklerimi sararak başımın üzerine yerleştirmişti.

Tamamen kapana kısılmıştım..

"Sen bir fare değilsin."

Aklımdan geçenleri okumasının ardından söylediği cümleyle kaşlarımı hafifçe kaldırarak "Sende bir polis değilsin, ne bu kelepçe misali tutmalar hm?" Diye fısıldamıştım.

"Ben istersem polis olabilirim, fakat seninde kedicik olman şartıyla."

Yüzüme doğru fısıldadığı cümleyle yanaklarım kızarırken ağzım hafifçe aralanmıştı.

"Bakma öyle masum masum, yiyesim geliyor o yanaklarını."

Söylediği şeyle utancımı bir kenara bırakarak usulca gülümsedim. Sonrasında elleri bileklerimden usulca sıyrıldı ve iki omzumun kenarına yerleşti. Boşta kalan ellerimi ise boynuna sararak yüzlerimizi yakınlaştırdım. Her ne kadar utansamda ruh eşimdi ve bu temaslara alışmam gerekliydi.