TMI/ hx

⪻2⪼

Acı yoğunlaşıyordu. Her yerine yayılıyordu, acıdan bayılmak için saniye sayıyordu. İçinden ses telleri kopana kadar bağırıyordu. Kimse ama kimse onu duymuyordu. Ameliyatın son dakikalarında terden yıkanmıştı. Koskocaman dikiş atılmıştı vücuduna ve buda en az yarık kadar acılıydı. 

Kendisini başka bir odaya kaldırdıklarında hâlâ hareket edemiyordu. Etrafında doktorlar toplanmış, uyanmasını bekliyorlardı. O zaten uyanıktı, her şeyi duydu. Yaşama şansının olmadığını bile. Ya şuan ölüyse? Hayır, o zaman asla acı hissetmeyip, duyamazdı.

Tek isteği vardı. Kendisi için yaşadığı sevgilisinin onu öpmesi. Peki ya, o ne yapıyordu?

  ⨊ˢʰⁱᵗ

-"Tamam, affettim bebeğim."

Kızın çenesini kavrayıp kalın sesiyle konuştu. Dudağını yalayıp kızınkisiyle buluşturdu. Bu dudaklar, sevgilisinin yakışıklılığından bin kat daha güzeldi. Belini kavrayıp kızı kucağına aldı. Duvara yaslayıp tutkulu bir şekilde öpmeye başladı.

Gözlerini sonunda açabilmişti ve ilk cümlesi şuydu;

Sıkıca gözlerini yumup kızın kalçasını okşamaya başladı. Çünkü Nayeon, Hyunjin'den daha güzeldi kendine göre. Hatta şuandan itibaren silmişti onu. Artık para için sevecekti.

-"F-Felix... o nere...de?"

Nefesi kesilince ayrıldı dudakları. Derin derin nefes alıp veriyorlardı. Kızın saçlarını okşayıp konuştu.

-"Sen.. sen çok güzelsin Hyunjin."

Bu sözlerle utanıp kâkülüyle yüzünü kapatmıştı. Ardından yapılı olan onu kolları arasına alıp sarmalamıştı. İkisi de gülüyordu. Ardından ekledi yapılı olan.

-"Sen benim için çok değerlisin Nayeon."

Kız gülümseyip tekrar dudaklarına kapandı. Ateşler içinde yanıyordu.

Evet. Hyunjin gerçekten ateşler içinde yanıyordu...

-

Bu hikayenin bölümleri kısa olacak.

Kötüyse üzgünüm, görüşürüz.