Η Έβδομη Σύζυγος

Σιλένα {3}

ΤΩΡΑ

Δέκα χρόνια αργότερα, και χρειάζεται ακόμη να κουνάω το κεφάλι μου για να διώξω τις ζοφερές αναμνήσεις όποτε περνάω έξω από την πόρτα του αναγνωστηρίου. Όπως τώρα. Η μητέρα μου δεν βρίσκεται πια εκεί, όμως όλα τα άλλα παραμένουν. Τα βιβλία της, τα βότανα της, το τραπέζι επίκλησης με τα λιωμένα μαύρα κεριά ολόγυρα. Αν άναβα έστω κι ένα θα αναζωπύρωνα μνήμες ικανές να κάψουν το μυαλό μου και να κάνουν την συνείδηση μου στάχτη. Δεν το αντέχω κι έτσι δεν πλησιάζω πια αυτή την σκοτεινή γωνία του σπιτιού, αυτή την μακάβρια πλευρά της ιστορίας μας. Είναι μια νοητά απαγορευμένη ζώνη. 

Αποστρέφω το βλέμμα μου και κοιτάζω οπουδήποτε αλλού. 

Εκτός από εκεί.

Η θεία Βαντόμα έχει βάλει τα δυνατά της για να κάνει το Ψυχομαντείο έναν χώρο που θα διαλαλεί σε κάθε εισελθόντα ότι εδώ μέσα θα γνωρίσει ατμοσφαιρικότητα, μυστήριο, και μπόλικη τσιγγάνικη μαγεία. 

Στους τοίχους κρέμονται τα πορτρέτα των δήθεν περασμένων μέντιουμ της γενεαλογίας των Σαλίμ, και τα άγρυπνα μάτια τους κοιτάζουν με άτεγκτο ύφος μέσα από τον καμβά. Ένα πλαστικό τραπέζι κήπου που έκλεψε ο Λεάντερ από την πίσω αυλή ενός γείτονα εξυπηρετεί ως το νέο κέντρο ανάγνωσης κάτω από ένα χιλιομπαλωμένο μαύρο τραπεζομάντηλο. Παράλληλα, δύο δίδυμες πολυθρόνες που προορίζονται για τους επισκέπτες είναι θαμμένες εδώ και μήνες κάτω από σωρούς από φανταχτερά ρούχα και φουλάρια με φτερά της θείας Βαντόμα. 

Στο πάτωμα στοίβες από βιβλία κάθε είδους προσδίδουν μια απατηλή αίσθηση παντογνωσίας και σχηματίζουν πυραμίδες που πρέπει να προσπεράσεις με προσοχή για να μην φας τα μούτρα σου. Ανάμεσά τους υπάρχουν διάσπαρτα κουτιά με κλοπιμαία μικρής αξίας που είχε τσεπώσει ο Λεάντερ και σκοπεύει να τα πουλήσει, ή ντάνες από ματζούνια και προχειροφτιαγμένα γιατροσόφια που θα πρέπει να σπρώξω εγώ σε όποιον είναι αρκετά αφελής ώστε να τα αγοράσει για μια μικρή περιουσία. 

Δεν είμαι και τόσο σίγουρη ότι ο χώρος μας εκπέμπει την τσιγγάνικη μαγεία στην οποία αποσκοπεί η θεία Βαντόμα, πάντως κάτι εκπέμπει. Ίσως μια ιδέα από το κλουβί με τις τρελές;

Πάνω που σκέφτομαι περί τρέλας, ακούω μια κουβέντα μεταξύ της θείας Βαντόμα και του Λεάντερ που ξετρυπώνει μέσα από μια ρωγμή εκεί όπου έχει σαπίσει ο τοίχος της κουζίνας. 

Αα, λέω από μέσα μου, κατά φωνή οι τρελές, και κατευθύνομαι προς τα εκεί.

Σηκώνω το χέρι μου και παραμερίζω μια κουρτίνα από πολύχρωμες χάντρες για να μπω. Στην κουζίνα επικρατεί το γνώριμο χάος που είναι σήμα κατατεθέν ολόκληρου του Ψυχομαντείου, καθώς επίσης και της ιδιοκτήτριας του. Η Βαντόμα Σαλίμ Άιρες Έβανς Χουάνγκ Γουίλσον Τσακραμπάτι είναι πολλά πράγματα, αλλά όχι μια καλή νοικοκυρά.