ផ្ចាញ់ស្នេហ៍ទេវបុត្រកំណាច (ចប់)

ភាគទី8:ខ្ញុំលង់និងលោកហើយ

ភាគទី8:ខ្ញុំលង់និងលោកហើយ

«ចង់ដឹងមែនទេ?បានយើងប្រាប់ឯងចុះសាវចាន់យើងស្អប់ឯងស្អប់ដល់ថ្នាក់សូម្បីតែស្រមោលដានជើងរបស់ឯងក៏យើងមិនចង់ឃើញដែរ»សម្តីគ្រប់ម៉ាត់គ្រប់ពាក្យរបស់គេវាប្រៀបដូចជាកាំបិតចាក់ទម្លុះសាច់បេះដូងរបស់សាវចាន់ហែកជាចម្រៀកៗយ៉ាងចឹង
«លោកស្អប់ខ្ញុំដល់ថ្នាក់នេះមែនទេ?»សាវចាន់ញោចស្នាមញញឹមចុងមាត់ឡើងមកសួរទៅអុីបូ។ទោះបីក្នុងចិត្តរបស់គេឈឺយ៉ាងណាក៏ដោយក៏គេមិនព្រមបង្ហាញពីការឈឺចាប់មួយនេះឲ្យអុីបូឃើញវាម្តងទៀតដូចមុននេះឡើយ
«ត្រូវហើយយើងមិនដែលស្អប់អ្នកណាដូចស្អប់ឯងនោះទេស៊ានសាវចាន់កៃអ៊ូមិ»
«អឹម~»គ្រាន់តែអុីបូនិយាយចប់សាវចាន់ក៏ចាប់ក្រសោមមុខអុីបូយកមកថើបបំបិតមាត់របស់គេនិងខាំក្រញិចរហូតដល់មាត់អុីបូហើមមានឈាមរឺមៗទៀត
«ឯងធ្វើស្អីឆ្កួតរបស់ឯងនិងសាវចាន់~ផើយ?»អុីបូរុញសាវចាន់ចេញពីគេមួយទំហឹងនិងប្រឹងយកដៃជូតមាត់របស់ខ្លួនខ្លាំងហើយថែមទាំងទាំងស្តោះឈាមចេញពីមាត់មកទៀត
«គឺរំលោភលោកនិងហើយ...ព្រូស»និយាយចប់សាវចាន់ក៏រុញអុីបូឲ្យដួលទៅលើពូករួចក៏លើកទ្រោបពីលើអុីបូ
«សាវចាន់ឆាប់ឈប់ភ្លាម..អឹស្ហ..លឺយើងប្រាប់ថាឲ្យឈប់ទេសាវចាន់»អុីបូព្យាយាមរើចេញពីការចាប់របស់ចាន់តែគ្មានបានផលនោះទេសាវចាន់ដៃរហ័សលឿនដូចព្យុះបានចាប់ដោះសម្លៀកបំពាក់របស់អុីបស់គ្មានសល់ត្រឹមមួយពព្រិចភ្នែក
«ស្អាតណាស់..ហ្ហឹស~វា៉ងអុីបូដេវូរីនថ្ងៃនេះរាងកាយរបស់លោកត្រូវតែក្លាយជារបស់ខ្ញុំតែម្នាក់គត..អឹម...»សាវចាន់ប្រើដៃតូចស្រឡូនបោសអង្អែលថ្នមៗលើរាងកាយហាប់ណែនរបស់អុីបូជាពិសេសគឺសាច់ដុំប្រាំមួយកង់របស់រាងក្រាសនោះគឺទាក់ទាញចិត្តសាវចាន់ធ្វើឲ្យគេទ្រាំសឹងមិនបាន
«អាស្ហ៎..សាវចាន់បើយើងរើចេញបានយើងនិងសម្លាប់ឯងចោលភ្លាម...អាស្ហ៎....»អុីបូថ្ងូតិចៗតាមជើងធ្មេញនៅពេលដែលសាវចាន់ប្រើអណ្តាតរបស់គេលិតក្រលាស់លើក្បាលពោះរបស់ពោះខ្លួនធ្វើឲ្យគេមានភាពស្រើមស្រាលឡើង
«ចង់សម្លាប់ប្រពន្ធខ្លួនឯងហ៎?នេះបងដាច់ចិត្តដែលមែនទេប្តីសម្លាញ់...ជុប»ចាន់ថាហើយក៏ឱនទៅថើបលើបបូមាត់របស់រាងក្រាសបន្តិច។មិនឆ្ងល់ថាហេតុអីបានជាអុីបូរើមិនរួចនោះទេព្រោះតែសាវចាន់បានលើកអង្គុយពីលើគេហើយយកខ្សែក្រវ៉ាត់របស់អុីបូមករឹតដៃរបស់គេទៅក្រោយជាប់បាត់ទៅហើយ.....
«អាស្ហ៎...សឺតកូនប្រុសបងធំយ៉ាងនេះពេលដាក់វាចូលទៅក្នុងខ្លួនរបស់អូនវាពិតជាឈឺណាស់លោកប្តី..អឹស្ហ៎..ហ្ហឹម»សាវចាន់បានចាប់កូនប្រុសរបស់អុីបូស៊ូកបញ្ជូលទៅក្នុងតំបន់ទន់ជ្រាយរបស់គេថ្នមៗតិចព្រោះវាមានការឈឺចាប់សម្រាប់គេដែលជាលើកដំបូងផង
«អឹស្ហ៎..សាវចាន់....ស្រាយចំណងដៃឲ្យយើងភ្លាមទៅ..អាស្ហ៎....របស់ឯងរឹតយើងចង់ដាច់ហើយ...»អុីបូរើបម្រាសខ្លាំងៗនិងស្រែកសុំឲ្យចាន់ដោះខ្សែក្រវ៉ាន់នៅនិងដៃរបស់គេព្រោះគេពិបាកទ្រាំណាស់បើឲ្យចាន់បន្តលេងល្បែងក្តៅគគុកមួយនេះជាមួយកូនប្រុសខ្លួនទៀតនោះច្បាស់ជាដាច់ខ្យល់ស្លាប់មិនខានទេ
«អាស្ហ៎..ផ្លាប់..សឺត..ចូលហើយ..អាស្ហ៎ៗ..លោកប្តីស្រួលដែលទេ»សាវចាន់ញញឹមបន្តិចនិងរង្គើចង្កេះរបស់ខ្លួនថ្នមៗព្រមជាមួយសម្លេងថ្ងូយ៉ាងសិចសុីរបស់គេទៀតបានដាសអារម្មណ៍តណ្ហារបស់អុីបូឲ្យពុះកញ្រជោលឡើងមក
«សាវចាន់ឯងកំពុងធ្វើឲ្យយើងខឹងឯងហើយមានដឹងទេ?»អុីបូសំងំស្ងៀមឲ្យសាវចាន់លែងជាមួយកូនប្រុសរបស់គេតាមចិត្តចំណែកគេបានលួចស្រាយខ្សែក្រវ៉ាត់នោះរហូតបានសម្រេច
«ព្រូស...»ខ្លួនរបស់សាវចាន់ត្រូវបានអុីបូទាញក្រឡាប់ចុះក្រោមមួយរំពិចភ្នែក
«អុីបូនេះលោក.../ឯងគិតថាខ្សែក្រវ៉ាត់ប៉ុណ្ណឹងរឹតយើងជាប់មែនទេ?»អុីបូលើកទ្រោបពីសាវចាន់វិញម្តងធ្វើឲ្យចាន់បើកភ្នែកធំៗពិតពងក្ងានព្រោះដំបូងគិតថាចង់លេងសើចជាមួយគេបន្តិចនោះទេតែពេលនេះមិនដឹងថាខ្លួនឯងអាចរស់ដល់ស្អែកឬអត់នោះទេ
«សឺត...ក្រអូបស្អាតទាក់ទាញណាស់..ហ្ហឹសៗឯងប្រហែលជាចង់ឲ្យយើងដេកជាមួយខ្លាំងណាស់ហើយមែនទេ?បើចឹងយើងបំពេញបំណងឯងចុះ»អុីបូលើកជើងសស្រឡូនរបស់សាវចាន់មកថើបបោសអង្អែលថើៗព្រមជាមួយនិងទឹកមុខនឹងសម្តីកំណាចត្រជាក់ស្រេបធ្វើឲ្យសាវចាន់ព្រឺសម្បុរខ្ញាកៗ
«អុីបូ...កុំណា..ផ្លាប់..អក៎»សម្តីរបស់ចាន់គ្មានប្រសិទ្ធភាពនោះទេដំបងសាចធំវែងបានដោតបញ្ជូលទៅក្នុងមាត់ល្អាងតូចចង្កៀតនោះមួយទំហឹងលិចកប់ដល់គល់បាត់ធ្វើឲ្យអ្នកខាងក្រោមអួលឈឺឡើងចំហរមាត់ទឹកភ្នែកក៏ហូរមករឺមៗតាមកន្ទុយភ្នែកព្រោះការឈឺផ្សារផ្នែកខាងក្រោម
«អឹស្ហ..អុីបូឈឺ...ឈឺណាស់លោកចង់សម្លាប់ខ្ញុំមែនទេ»សាវចាន់សម្លឹងមើលមុខរាងក្រាសទាំងទឹកភ្នែកគេនិយាយលែងចង់ចេញហើយឈឺក៏ឈឺអួលក៏អួលព្រោះតែអុីបូមិនថ្នមដូចពេលគេធ្វើខ្លួនឯងនោះទេ
«កុំបន្ទោសយើងនេះជាកំហុសរបស់ឯងទេដែលធ្វើឲ្យយើងខឹង...ផ្លាប់ៗ....អាស្ហ៌.សឺត..ផ្លាប់ៗ»អុីបូចាប់ច្របាច់ចង្ការបស់ចាន់ខ្លាំងៗនិងនិយាយទៅកាន់គេដោយកែវភ្នែកស្អប់ខ្ពើមរួចគេក៏បានធ្វើចលនាចង្កេះរបស់ខ្លួនបោកផ្ទប់និងសាច់កំប៉ះគូ*របស់ចាន់ខ្លាំងៗគ្មានការថ្នាក់ថ្នមបន្តិចឡើយ
«អាស្ហ៌ៗ..លោកខ្ញុំឈឺ..អឹស្ហ៎ៗ...តិចៗឈឺខ្លាំងណាស់......ហ្ហឹកៗ...អាស្ហ៎»ចាន់និយាយសម្លេងដាច់ខ្លួនរលាក់ទៅតាមការសម្រុករបស់អុីបូទឹកភ្នែករបស់គេក៏ហូរចុះមកម្តងទៀតដោយភាពឈឺចាប់ជាខ្លាំង