Acımasız mafya

32.Bölüm

Evet yarın Mert beyle başlayacağınız proje için şirkette buluşacaksınız , dedi tekrar

Ama kerem ,
Ne ama Hanzade bu proje , senin için çok önemli değilmiydi ?
Evet ama ...
Tamam sen sadece projeyi düşün o zaman ,yarın sabah hazır ol seni alırım .

Sonra kucağım da tuttuğum Çınar'a eğildi
Bana bak ufaklık , karıma bu kadar yaklaşabilen tek erkeksin kıymet bil ...
Güzelim dedi tekrar bana bakarak ,
Biraz dışarı da konuşalım mı
Ta-tabi çınarı annesine verip kalktım bnde birlikte çıkış kapısına doğru yürüdük ...
Hanzade ben anlayamadım açıkçası sen yarın şirkete gelmenin tam olarak neyine mutsuz oldun

Şirkete gelip bir saat sonra beni hangi bahaneyle döversin diye düşünüp mutsuz oldum .
Saçmalama hanzade dedi bir elini pantolonunun cebine koyarken .
Saçmalama mı ? Genel olarak böyle olmuyor mu?
Önce insan içine çıkarıyorsun sonra yaptığım bir harekete bahane bulup dövüyorsun , müsade edersen bebeğimi düşünüyorum

Bişey demeyeceğim uzatma !
İyi madem yarın görüşürüz o zaman .
Yüzüme düşen saç tutamımı kulağımın arkasına koyarken içini çekti ,

Dikkat et güzelim ...
Ben hiç bir şey demeden arkamı döndüm .

İçeri girdiğimde tekrar çınarı kucağıma aldım ,
Ahh bu bebek kokusu , daha şimdiden istiyordum bebeğimi kucağıma alıp okşamayı ...
Onu koruyabilmeliydim ; kendimden , Keremden tüm tümmm kötülüklerden ...
Anne olmak daha karnındayken fedakarlık gerektiriyormuş meğer .

Şenay babanne ve Derya anne annemle oldukça iyi anlaşmış , bende Çınar la doya doya oynamış defnemi sevmiş , yorulmuştum ,

Onlar eve dönünce , odama geçtim ,
Ben daha yatağa uzanır uzanmaz annem geldi ;
Hanzade dedi çekinerek , efendim annecim ?

Selim aradı da ,
Lütfen uyuyor gelme de anne , bir daha Selim'i burda evde göremem ,
Ben hastaneden çıkınca aklım kaldı Selim de diye yaptım hem de , Kerem bu kadarını bize borçluydu annecim , insanların hayatına izinsiz girersen , senin de sevmediğin şeyler olur hayatta

Açtım şarkı gömdüm kafamı yastığa ,,,, başladım söylemeye ....Uykusuz gecelerin sabahını
Yalnızlığı Bana sor ...

En doğrusu kızım , sen evlisin karnında bebeğin var , bu ihaneti eşimden önce kendine , karnında ki bebeğine yaparsın ." "Biz böyle insanlar değiliz Hanzade , biz doğru olalım ."

Haklısın annecim yaptığım da hataydı zaten ,
Ama buna ihtiyacım vardı ; kendimle Selim le hesaplaşmaya ihtiyacım vardı.
Ama bitti ... bittik ...dedim

Ben çıkayım da sen de kapat bu müziği falan şimdi dinler dinler ağlarsın sen uyu biraz dinlen deyip çıktı .
Ben ağzımda ki şarkıyı mırıldandım ...

Yarim gezdiğin yola durup durup bakarım ...

Ah canım Selim bize kıydılar , sevgimize kıydılar
Oysa ne masum hayal etmiştik her şeyi ,
Neler yaşayacaktık senle , bizim çocuklarımız olacaktı, biz büyütecektik , biz sevecektik ...
İçim de kaldı be Selim , o kahvesin de boğulduğun gözlerin ,,, bakmaya kıyamadığım gözlerin , gözüm de ki yaşı silip gözlerimi kapattım , buna mecburdum .
Yarın iş için uyanmak zorundaydım bu yüzden uyumak zorundaydım ama kafamın için de düşüncelerde boğuşuyordum hayal kurabilirdim belki mutlu hayaller Selim'le mesela güzel yerlerde dolaştığım çocuğumun doğduğu onun babası olduğu güzel hayaller kurabilirdim

Öyle bir noktaya gelmişti ki hayatım zaten sadece hayal kurabilirdim gerçekler çok başkaydı gerçekler kabus gibiydi  bir karabasan gibi çökmüştü hayatım içine tüm gerçekler
Ama ben çok güçlü olmak zorundaydım bebeğim için güçlü olmak zorundaydım ayakta kalmak zorundaydım hatta belki kereme alışmak zorundaydım yapmak zorundaydım dedim ya bebeğim için ...anne olmak anne karnında bebek varken bile fedakarlık gerektirir ,çocuğum için fedakarlık yapmak zorundaydım yarın dan sonra bambaşka bir hanzade olup hem kendimi korumalıydım hem kendim olmalıydım hem bebeğimi korumalıydım hem de çok güçlü olmalıydım ;yanlışın karşısında susmamalıydım ,doğruyu konuşmalıydım kendimi savunmalıydım hem de artık gerçekten dosdoğru yol almalıydım.