Acımasız mafya

35.BÖLÜM

Kırk dök ama sonra topla ...
Peki aldığım yaralarım nasıl düzelecek , her bir açtığın yara nasıl kapanacak hiç düşündün mü ?

Kerem dedim nefes alarak ben bir şey yapmadım çok ağladı diyorum ...
Kesss lan o sesini açıklama duymak istemiyorum hanzade , ben sana bahçeye bile çıkılmayacak dedim mi ? Dedim lan camlar kurşun geçirmez ! Kurşun geçirmez gökyüzü mü icat edeyim ! Ya bir şey olsaydı sana çocuklarıma ! .
Ana sen hep kafanın dikine git !
Tu
Peki dedim yutkunarak ; tüm nefes alışlarımı bana unutturan adam pekiii buna da peki .

Telefonu Seyhan'a verdim , Seyhan abi
Bana da haber verirsiniz değil mi ?
Tabi yenge siz rahat olun ,
Zeynebi resmen götürememin verdiği hüzün çökmüştü içime ,bunu neden yaşıyordum yine ben ; tüm bunları sadece Zeynep düştü diye yapmıştı ; bu çocuğa yanlışlıkla elim değse beni öldürür demek. Ki .

Şefkat , merhamet , sevgi ...en önemlisi saygı!
Bunların hiç biri sonradan kazanılan vasıflar değil insan bunu anlıyor zamanla
Karşı taraf öğrenmek istiyor sen öğretiyorsun ama , ittirmekle öküz arabası gitmiyor işte ...
Bu da gitmiyor malesef ...

Öğrendiğim öğrettiğim yerde tıkanıyorum kaldı ki bunu ben seçmiyorum .

Kendince haklı olabilir evet ...
Ama bunun söyleniş şekilleri yokmu ya
Sizin için korktum diyebilir , bak bahçeye çıktın ama şu olabilir di diyebilir , neden hep bir bağırma hep bir sinir hali ben bunu anlamıyorum

Ve neden benim rahatsız olduğum o gereksiz Merve benim kızım yerine koyduğum Zeynep'imle hastaneye gidebilirken ben buradayım ....

Sonra da sulu gözsün hanzade ! Duygusalsın hanzade ! Boş yere ağlama hanzade !

Aradan geçen iki saatin sonun da nihayet telefonum çalmış , Seyhan abi dudağına dikiş attıklarını söylemişti .

Kahroldum ya kahroldum ... belki de Kerem haklıdır ben dik kafalı söz dinlemeyen gereksizin tekiyimdir , ya düşüncesiz ...

Çalan kapıyla göz yaşlarımı sildim yatakta oturur pozisyona geldim , girin dedin saçlarımı kulağımın arkasına atarak .

Kuzum nasılsın nasıl oldun benim güzel gelinim

Şenay babanne dedim yerimden kalkarak
Otur kuzum otur dedi eliyle oturmamı işaret ederek , ben sen iyimisin diye bakmaya geldim .

İyiyim sağolun yani bilmem dedim burnumu çekerek iyi olmak istiyorum ama dikiş atmışlar.
Çok üzgünüm gerçekten ben bilemedim .

Olur kuzum olur öyle çocuk o düşe kalka ...
Hepiniz düştünüz hatta komik gelecek belki ama hepimiz düştük ...
Sen bakma Kereme , Zeynep Kırmızı çizgisi onun
Ona da hak ver kızım hem anne hem baba o ,

Annesi zaten yok , bir şey olacak diye aklı çıkıyor bebekliğinden beri ...

Ama olsun haklı zaten bunların sebebi de benim ben dikkat etseydim eğer bu olmayacaktı zaten .

Olabilir insanız hatalar hepimiz için ...
Sen üzülme yavrum üzülme ki için de ki
Paşam da üzülmesin , sen dikkat edeceksin
Gelir şimdi Zeynep de , hadi gel masayı da hazırladılar yemek yeriz onlar da gelince

Aa yok nolur beni affedin bugün inanın hiç iştahım yok midem de çok fena ...
Kuzum iki canlısın sen yapma böyle ...
Söz veriyorum acıkırsam yerim olur mu dedim elini tutup öperek ...
Tamam güzel kızım sen nasıl istersen ...

Hanzade ablaaaaa ! "Zeynep "dedim yerimden kalkıp koşarak merdivenin oraya gelince dizlerimin üzerine çöküp sarıldım bebeğim iyimisin ... bakayım dudağına
Kıyamam dedim elimi dudağına sürerken ,