HAYATA DÖNDÜREN AŞK (Tamamlandı) #Wattys2015

40. BÖLÜM

MULTİ ADELİNA'NIN KIYAFETİ :))

ELİF'TEN

Başımdaki uğultuyla gözlerimi araladığımda koltuğun arkasına yaslanmış uyuyan abimi ve onun dizine başını koymuş uyuyan Adelina'yı gördüm. Onların bu hali beni gülümsetirken, gözlerimle Melih'i aradım ama burada değildi. Odadaki saate baktığımda sabah on biri gösteriyordu. Ben onların neden işe gitmediğini düşünürken Melih'i merak ediyordum. Melih neredeydi? Bebekten çabuk sıkılmış olamazdı değil mi?

Boğazımdaki kuruluğu gidermek için biraz doğrulduğumda Adelina hissetmişçesine hemen uyandı. Hızlı birkaç adımda yanıma ulaştığında göz altlarındaki torbaları fark ettim. Ah benim güzel kardeşim! Benim için uykusuz kalmıştı.

"Bir yerin mi acıyor canım?"

"Susadım."

Başıyla onaylayıp hemencecik bana su bulma telaşına girdiğinde gülümsedim. Sevilmek, önemsenmek güzel bir şeydi be.

"Doğrul bakalım birazcık."

Annesinden emir almış çocuklar gibi doğruldum. Bu hareket kasıklarımın az da olsa kasılmasına neden olsa da pek üstünde durmadım.

"Neyin var?"

Anlaşılan Adelina üzerinde duracaktı bu konunun.

"Kasıklarım ağrıdı birazcık."

Kirpiklerimin arasından ona bakarken annesinin ilgisine muhtaç çocuklar gibi olduğumun farkındaydım ama sağ olsun Adelina bu isteğimi fazlasıyla yerine getiriyordu.

"Benim küçük meleğim biraz fazla yaramaz. Bu nedenle senin bol bol dinlenmen lazım."

"Kötü bir şey mi var?"

Daha varlığını dün öğrendiğim bebeğimin tehlikede olduğunu duymak istemiyordum.

"Korkma. Sadece biraz riskliymiş. Kendini fazla yormadığın sürece sorun yok."

"Yormam, hiç yormam."

Adelina gülümsedi.

"Melih de dün aynen böyle söylemişti. 'Dikkat ederim, çok iyi bakarım ben.'"

Gülümsedim. Melih'i affedip affetmediğimi bilmiyordum ama bebeğimiz onunla aramızdaki görünmez duvarların çoğunu yıkmış gibiydi.

"Melih nerde?"

Çekinerek sorduğum soruya ben bile şaşırmıştım. Ne ara bu kadar cesaretli olmuştum ki?

"Ah o mu? Ailesini karşılamaya gitti."

Tüm kanımın çekildiğini hissettim.

"Na..nasıl yani?"

"Annesi ve babası şehir dışındaymış. Kardeşi de mezuniyet için gelmiş birkaç gün önce. Bebek haberini duyar duymaz da hastaneye geldi. Görmen lazım Elif çok tatlı bir kız."

"Nerden öğrenmişler?"

"Melih anlatmış. Olayları biraz çarpıtmış tabi."

Adelina dönüp ağabeyime baktığında suratını buruşturdu.

"Ah sizin yüzünüzden kocamın boynu tutulacak."

Ben şaşkınlıkla ona bakarken o beni umursamadı bile. Abimin uyuduğu koltuğa yaklaşıp yastığı yerleştirdi. Abimin uzanmasını sağlayıp, ayakkabılarını çıkardı rahat etsin diye. Yanağına da bir öpücük kondurup yanıma geldiğinde ben hala aval aval ona bakıyordum.