GANİMET

ATEŞ

Alber odaya çıktıklarında Latoya'nın önüne bir bavul dolusu kıyafet sermiş ve hepsini tek tek denemesini istemişti. Ve bu iş gerçekten Latoya'yı yormuştu. Ardından Alber kızın endişesini anlamış gibi sırıtmış ve çekip gitmişti. Alçak herif onunla bilerek kelime oyunu oynamış, ona bilerek istediklerini düşündürmüştü.

Latoya elbiseleri yerleştirdiğinde yatağa oturup odayı süzdü. Oda gayet geniş ve ferahtı. İçeride olabildiğince az eşya vardı. Büyük bir yatak, bir kıyafet bölmesi ve büyük bir küvetten başka bir şey yoktu. Yine de oda gözüne fazla sade fazla kasvetli görünüyordu.

Latoya kendi odasını düşünerek iç çekti. Onun pencereleri taşlı tüllerle örtülüydü ve duvarları işlemeliydi. Latoya bunun bir dert olmadığını düşündü. Çünkü burada kalıcı değildi. Eğer kalıcı olsaydı bu odada değişiklik yapmaktan keyif bile alırdı.

Düşüncelerini bir kenara itip yatağa uzandı. Uykusunda farketmese de yolculuk onu yormuştu. Akşam yemeğine kadar biraz dinlense iyi olurdu.

###

Alber salona geri döndüğünde kardeşlerinin dediği gibi onu beklediklerini gördü. Gidip masanın başına oturdu.

"Anlatın."

Chris söze başladı.

"Harfedler erzak yardımı istiyor."

"Başka?"

"Ramonlar silahlarının yetersiz olduğundan yakınıyorlar."

Alber'in gözleri Joe'nun sözleriyle karardı. Aniden öfkeyle bağırdı.

"Onlara hiçbir yardımda bulunulmayacak!"

Joe irkildi. Abisinin böyle bir tepki vermesini beklemiyordu. Başını sallayıp onu onayladı.

"Pentaklar kıtlık yaşadıklarını iddia ediyorlar."

Bunu söyleyen Mathew'di.

Alber birden kardeşine döndü.

"Peki bu konuya nasıl bir çözüm bulurdun Mathew?"

Mathew yerinde kıpırdanarak düşündü.

"Bahsedilen yere gider ve iddia edilen şeyi kendi gözlerimle görüp değerlendirirdim."

Alber ellerini birbirine vurdu.

"Harika! Öyleyse bu görev senin."

Mathew şaşırmıştı.

"Benim mi?"

"Evet yoksa istemiyor musun?"

Mathew aceleyle "Hayır. Yani evet istiyorum!" dedi. Alber onları yetiştirirken oldukça sert davranırdı. Mathew'e uzun süredir bir görev vermemişti. Mathew bunu kaçıracak değildi.

"Öyleyse kalk ve birliğini hazırla."

Mathew hemen kalktı ve baş selamı vererek çıktı. Alber diğer kardeşlerine döndü.

"Başka bir şey yoksa işinizin başına."

###

Latoya akşam yemeğine indiğinde yorgunluktan ölüyordu. Gözüne gram uyku girmemişti ve ağrıları tekrar nüksetmeye başlamıştı. Büyük masaya yaklaşırken Joe ona neşeyle el salladı.

"Latoya acele et! Sen gelene kadar abim yememize izin vermiyor."

Latoya masaya vardığında yorgun bir gülümseme belirdi dudaklarında.

"Üzgünüm. Henüz evin kurallarını bilmiyorum."

Gözünün ucuyla Alber'e baktı. Adam onunla ilgileniyor gibi görünmüyordu. Latoya gidip Mariam'ın yanına oturdu. Başından beri onunla ilgilenmeyen Alber'in bakışları şimdi onu bulmuştu.