A Eshte Dashuria Mbi Gjithcka ?

34

Po qendronin te ulur perball
njeri- tjetrit ne sallen e gjygjit
Ajo po e shikonte ndersa ai po bente sikur ajo nuk ishte fare aty

U ngriten ne kembe kur gjygjtarja hyri ne salle
Pasi avokatet folen ajo filloi te fliste
- zonja Duka cila eshte arsyeja qe ju keni kerkuar te divorcoheni nga bashkeshorti juaj - pyeti ajo duke pare Dean

Ajo u kthye nga Klajdi dhe mori frym thell
- dua te ndahem sepse ai me ka tradhtuar dhe ka nje femije me dike tjeter- tha Dea dhe Klajdi nenqeshi me ironi

- Zoti Duka a eshte e vertet kjo gje - tha gjygjtarja duke u kthyer nga ai
- po zonja gjygjtare gjithcka qe ajo thot eshtee vertet- tha ai nga inati duke mos folur asgje me shume

- a nuk ka nje mundesi pajtimi mes jush- pyeti ajo serish
- Jo cdo gje ka mbaruar tashme secili do te vazhdoj jeten e tij - tha Klajdi duke folur para Deas
- zonja Duka - pyeti ajo duke u kthyer nga Dea
- edhe une ashtu si zoteria mendoj- tha Dea  duke mos ja leshuar syt Klajdit

Pasi degjoi te dyja palet gjygjtarja vendosi qe te plotesonte deshiren e tyre dhe ti divorconte
Kur ajo dha vendimin ata te dy u pan ne sy dhe u kthyen pas ne kohe ne mendimet e tyre

Flashback

Ishin te ulur ne tavolinen e celebrimit
Pran punojnesit civil dhe dy deshmitareve dhe shume njerezve qe po I shikonin

Te dashuruar dhe te lumtur qe me ne fund do te ishin bashke per gjithmon

- Dea a pranon ti me deshiren dhe vullnetin tende qe te martohesh dhe te kalosh jeten ne te mire dhe ne te keqe me Klajdin-  pyeti punojnesi civil

Dea u kthye nga Klajdi dhe buzeqeshi
- po pranoj- tha duke bertitur dhe te gjithe duartrokiten

- po ti Klajdi a pranon- filloi te fliste ai por  Kaljdi e nderpreu
- po pranoj - tha duke bertitur dhe te gjithe filluan te qeshnin

- po nuk me le qe  ta mbaroja- tha punojnesi civil duke qeshur
- nuk ka gje rendesi ka qe une  pranoj- tha duke I bere njerezit te qeshnin serish

Teksa po hidhnin firmat per ta zyrtatizuar ate martes Dea I kapi doren Klajdit per ta ndaluar  kur po firmoste
- cfare ke- I tha ai I habitur
- mendohu mire se pas si te hedhesh ate firme nuk me iken dot me- tha ajo duke qeshur

- edhe sikur te me thoje ike une do te vija serish e serish deri ne pafundesi- I tha duke firmosur ai
- une kurr nuk do te te largoja ty se nese ti iken mua me iken kuptimi dhe deshira per te jetuar- tha ajo duke buzeqeshur
Dhe ateher te dy u puthen per te vendosur perfundimisht bashkimin e tyre te perjetshem

End flashback

Te dy kishin kujtuar te njejeten gje dhe nga nje pike loti rrodhi pa dashur nga syt e te dyve

Ishte Klajdi ai qe doli i pari nga ajo salle
Kur doli u mbush me fryme sikur deri ne ate momente te kishte qen duke u mbytur

Kur ndjeu se ajo po afrohej vazhdoi te zbriste shkallet
Nuk deshironte ta shikonte, e as te fliste me te

Kur pa se ai u largua fshiu syt dhe filloi te zbriste shkallet ngadal
Kur hyri ne makine filloi te qante me denese sepse e dinte se tashme asgje s'do ishte si dikur

Aisa kishte shkuar te takonte Viktori sepse ai e kishte kerkuar te shkonte menjehere
Kur u hap dera hyri brenda dhe shkoi drejt sallonit ku ai ishte

- cfare ka ndodhur- I tha ajo duke u ulur
- pse u ktheve kaq shpejt kur bashke e kishim lene ndryshe - I tha Viktori i nevrikosur

- sepse ashtu e mendova te pershtateshme une - tha ajo
- ti I din planet e mia per ate njeri dhe per kete gje ke ren dakort nese e ke harruar - tha Viktori duke ecur neper dhome