8

1.1K 72 57
                                    

ერთი კვირის შემდეგ

ემას pov.

ერთი კვირა გავიდა ევა სრულიად შეიცვალა, მთელი დღე დასიებული და დაწითლებული თვალებით დადის ძალიან ცოტას ჭამს და თითქმის სულ სძინავს

ყველანი ვცდილობთ ხასიათზე მოვიყვანოთ მაგრამ უშედეგოდ.

ახლა ყველანი სამზარეულოში ვართ და საჭმელს ვჭამთ ევას კი როგორც ყოველთვის სძინავს

მე: იქნებ უკეთესი იქნება თუ ავაკითხავ?

თეჰიონი: აცადე ყველაფერს დრო სჭირდება, ასე უფრო გაართულებ.

მე: მართალი ხარ. - ვთქვი ოდნავი თავის დაკვრით და ჭამა განვაგრძე

თეჰიონი: ემა წამოდი რაღაც უნდა გაჩვენო

მე: ახლა?

თეჰიონი: არა ხვალ. რათქმაუნდა ახლა

ხელი დამავლო და გარეთ გამიყვანა, შემდეგ მანქანაში ჩამსვა ღვედი გამიკეთა და სადღაც დავიძარით

მე: სად მივდივართ?

თეჰიონი: ჩემს საყვარელ ადგილას

სხვა აღარაფერი მითქვამს უბრალოდ მას მივენდე, კი მე ის ისევ მომწონს როგორ შემიძლია დავივიწყო? ის პირველია ვინც მომეწონა და რაღაცნაირად ვგრძნობ რომ უკანასკნელიც, უბრალოდ არ შემიძლია წარმოვიდგინო ჩემი თავი სხვის გვერდით

თეჰიონი მალევე გადავიდა მანქანიდან და მეც გადამიყვანა თვალებზე რაღაც ამაფარა და სადღაც მივყავდი. როცა თვალების გახელის უფლება მომცა ნანახმა შოკში ჩამაგდო

ეს მთელი სეულის ხედი იყო

მე: რა სილამაზეაა

თეჰიონი: მინდა ჩემთან ერთად უყურო ლამპიონების ანთებას და მზის ჩასვლას

მე და თეჰიონი ძირს მოვთავსდით და ლამპიონების ანთებას ველოდებოდით

მალევე ყველაფერი განათდა ეს ისეთი ლამაზი სანახავი იყო ემოციებს ვერ ვმალავდი

🔞He is a monster🔞 Where stories live. Discover now