"მთელს სამყაროს ფეხქვეშ დაგიგებდი, ეს სამყარო თავად შენ რომ არ ყოფილიყავი"
იყო და არა იყო რა. იყო ერთი ბიჭი, რომელსაც საკუთარი თავის ეშინოდა. ამ ბიჭს იუნგი ერქვა. იმ შემთხვევის მერე მეორე წელი იწურებოდა. ისიც იჯდა და უსასრულოდ ვიღაცას ელოდა. მისი ს...
თვალებს ვახელ, იუნგის ოთახში ვარ. ისიც აქააა. დიახ ჩემს გვერძე წევს, თავს ძალიან ცუდად ვგრძნობ რატომ ვარ ასე სუსტად? იმის თავიც არ მაქ რომ ამ დაწყევლილი ოთახიდან გავიდე, ერათადერთი რაც შემიძლია გაუნძრევლად წოლაა
იუნგი: ვუაჰ ვის გაუღვიძია - თქვა დამცინავად და მისკენ გადამავრუნა - რაო გადარეულო ახლა აღარ გაქ ყვირილის თავი? - ირონიულად ლაპარაკს განაგრძობდა
მე: ი..უნგ გ..თხო..ვ - სიტყვების გადამბის თავიც არ მქონდა
იუნგი: რას მთხოვ?
მე: მომეცი უფლება.....
იუნგი: არც კი იფიქრო! მაგის უფლებას არ მოგცემ!
მე: მაგრამ ჩვენ ხომ ერთმანეთი არ გვიყვარს. შენ თვითონ თქვი რომ ყველაფერი შეცდომა იყო
იუნგი: მართალია ერთმანეთი არ გვიყვარს ბავშვს რომ გააჩენ მის არსებობას დაივიწყებ ბავშვს მხოლოდ მე გავზრდი - თვალები დახუჭული ქონდა და ისე უდარდელად ლაპარაკობდა თითქოს ეს სიტყვები საერთოდ არ მანადგურებდა
მე: სწორედ მაგიტომ არ მინდა ამ ბავშვის გაჩენა რომ მხოლოდ შენ გაზრდი - ისეთი ხმით ვთქვი უკვე ტირილს ვიწყებდი
იუნგი: მაგას მე გადავწყვეტ რას გააკეთებ, მე კი გეობნები რომ ამ ბავშვს გააჩენ!
ემას pov.
დილით მზის სხივებმა მაიძულა თვალების გახელა, ავდექი სააბაზანოში შევედი შხაპივიღე მოვწესრიგდი და ქვევით ჩავედი
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
ევაც მალევე ჩამოვიდა იუნგისთან ერთად
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
