1 თვის შემდეგ
როცა იუნგიმ მითხრა რომ ვუყვარვარ იყო რაღაც ეჭვები რაც იმ მომენტში გამიჩნდა მაგრამ ეს ყვალაფერი მალევე ამოვიგდე თავიდან, მან ხომ ბავშვს მარჩია. იმ ბავშვს რომელიც ჩვენ ორს გვაკავშირებდა, ჩემს შვილს ვერასოდეს დავივიწყებ ის, ჩემი სულის ნაწილი იყო შეუძლებელია ის დამავიწყდეს.
დილით მზის სხივები მაიძულებენ თვალები გავახილო იუნგი გვერდით მიწევს და თვალს არ მაშორებს
იუნგი: რით დავიმსახურე შენნაირი ადამიანი?
მე: რას გულისხმობ? - ჩამეცინა
იუნგი: ზედმეტად კარგიხარ. იმდენს მიენდუ მპატიობდი მე კი...იმასაც ვერ მივხვდი რომ გიყვარდი და საშინლად გექცეოდი
მე: კარგი რაა არ გვინდა ეს დეპრესია დავიღალე
იუნგი: დაიმახსოვრე რომ მარტო მე მეკუთვნი გასაგებია?? - თქვა და ღიტინი დამიწყო - მითხარი რომ ჩემს გარდა ვერავინ შეგეხება
მე: გაჩერდიიი - სიცილით ვიგუდებოდი - გეყოფაა იუნგგ
იუნგი: ჯერ მითხარი - ისიცსიცილით განაგრძიბდა ჩემს წვალებას
მე: გპირდები რომ შენს გარდა...*სიცილი*
ვერავინ შემეხება
ჯინი: ვაიმე მომესწრო ბავშვები - კარგისკენგავიხედეთ და ჯინის ჯიმინის და ჯანქუქის შემოყოფილი თავები დავინახეთ
ქუქი: ცოტა ჩუმად ყლეო ახლა ვეღარ გავაგრძელებთ ამათ ყურებას შენ გამოოო
იუნგი: დაახვიეთ თორე თუ გამოვვარდი... - სიტყვა არ ქონდა დამთავრებული ოთახიდან გაიქცნენ - სად გავჩერდით??
YOU ARE READING
🔞He is a monster🔞
Romance"მთელს სამყაროს ფეხქვეშ დაგიგებდი, ეს სამყარო თავად შენ რომ არ ყოფილიყავი" იყო და არა იყო რა. იყო ერთი ბიჭი, რომელსაც საკუთარი თავის ეშინოდა. ამ ბიჭს იუნგი ერქვა. იმ შემთხვევის მერე მეორე წელი იწურებოდა. ისიც იჯდა და უსასრულოდ ვიღაცას ელოდა. მისი ს...
