ساكنة فؤادي

الفصل الثالث

ـ هند : يا ادهم عشان خاطري متزعلش بقا . 
ـ ادهم بضيق : مزعلش اي بس يا هند اللي حصل دا كله غلط ف غلط ترشي الواد و تخليه يقول شهاده زور و البت تاخد فصل اسبوع بسببك ظلم .
ـ هند : و انت يعني خايف عليها اوي من الفصل .
ـ ادهم بحده : م تعدلي كلامك بقا يا هند انتي لي واخده الموضوع اكنه عادي كدا اللي انتي هببتيه دا حرام اولا و غلط قنونا لو الواد اللي انتي ادتيله فلوس دا وقع ب لسانه قدام اي حد انا اللي هاروح ف داهيه و سمعتي هتبوظ .
ـ هند : يا حبيبي م انا عملت كدا عشان كنت خايفه عليك .
ـ ادهم بحده : انتي كدا عكيتي الدنيا اكتر يا هند و اللي حصل دا لازم يتصلح فاهمه .
ـ هند بخوف : يتصلح ازاي يعني ؟
ـ ادهم : رقيه هتيجي و تعتزريلها قدام الدفعه كلها .
ـ هند بغضب : لا طبعا دا مستحيل امل اعتزر ل دي .
ـ ادهم بتحدي : اه هتعتزريلها يا هند و دا اخر كلام عندي .

و قام مشي و سابها ..

ـ ـ ـ ـ ـ

ـ ليله : عشان خاطري متعيطيش بقا دا واحد غبي و حمار هو و خطيبته .
ـ رقيه : انا مش بعيط عشانهم م يكش يولعوا بجاز انا بعيط على درجات اعمال السنه اللي ضاعت ظلم دي .
ـ ليله : ولا يهمك يا روكا بصي انا مش هسيب حقك انا هاروح الجامعه بكرا و هشرشحلك البت دي قدام الجماعه كلها .
ـ رقيه : لا يستي لحسن تتفصلي انتي كمان انتي مش ناقصه بلاوي خليكي ف اللي انتي فيه .. فكك مني دلوقتي و طمنيني على علي عامل اي ؟
ـ ليله : كويس بقا احسن الحمدلله .
ـ رقيه : اوعي تقوليلي انكوا بتقعدوا تعيطوا طول الليل سوا دا مش ناقص يبنتي .
ـ ليله : لا طبعا انا بحاول على قد م اقدر اني ابينله أن انا قويه و عادي عشان حالته النفسيه و بحاول برضه اعوضه عن غياب ماما على قد م بقدر .
ـ رقيه : ربنا يعينك يا حبيبتي يلا عايزه حاجه قبل م اقفل .
ـ ليله : سلامتك و متزعليش ها .
ـ رقيه : يستي دي عالم دماغها تعبانه انا مش زعلانه ولا حاجه يلا باي .
ـ ليله : باي .

ـ ـ

ـ علي : انتي متأكده يا خالتو ؟
ـ شاديه : ايوا طبعا انا كلمته متخفش هو هيدايقك شويه ف الاول بس بعد كدا هياخد على وجودك ف السرير انا متأكدة .
ـ علي : طيب انا هدخل و امري لله مع اني حاسس أنه هيهب ف وشي و يضربني ب عضلاته دي .
ـ شاديه : متخفش بس يلا روح .. تصبح على خير .
ـ علي : و انتي من أهله .

راح علي خبط على اوضة عز اللي قام من احلا نومه و فتح الباب .
ـ عز بنوم : عايز اي ؟
ـ علي زقه و دخل نام على السرير : عايز انام .
ـ عز : تنام فين ؟
ـ علي : امك هي اللي قالتلي انا ماليش دعوه يا بيه ولله .
ـ عز : امك ؟؟؟ استغفر الله العظيم يا رب .
و راح نام على السرير .
ـ علي : اوعا تكون بترفص و انت نايم ولا بتشخر مش هنام جنبك انا بقولك اهو .
ـ عز بضيق : ولله يبقى احسن .
ـ علي : طب اتاخر انت واخد السرير كله ليك .
ـ عز بنفاذ صبر : اهو ممكن انام بقا .
ـ علي : نام يعم هو انا ماسك عينك .