Two Universe //Taekook

-16-

İyi okumalar... Bölüm pek içime sinmedi. Umarım iyi olmuştur   ♥

**********

Yıl 2022

"Jungkook o yemeğe beraber gitmemelisiniz."

Yoongi, karşısında oturan ikilinin oraya gitmesini kesinlikle önermiyordu. Jungkook ve Taehyung bu sabah onu kafeteryada yakalamış, Jungkook'un ailesi hakkında bilgi istemeye geldiklerini söylemişlerdi. Jungkook buradaki ailesinin adresini bile bilmiyordu.

"Ama o adam çok sinirli konuştu. Omegamla beraber gelmemi söyledi."

Yoongi, Jungkook'un babasından o adam diye bahsetmesiyle şaşkınlıkla kaşlarını kaldırdı.

"Eğer öyle dediyse reddetme şansın yok sanırım. Bir deltaya karşı gelmek hiç iyi olmaz."

Taehyung duyduğu şeyle gözlerini büyüttü ve hızla Jungkook'a döndü.

"Baban delta mı?!"

"Evet... Yani benim evrenimde de deltaydı. Ama çeşitli sebepler nedeniyle sürü yönetiminden atılmıştı. Bunun hıncını da yıllar boyunca annem ve benden çıkardı."

Taehyung şok olmuş bir hâlde ellerini kucağında bağlarken tüm vücuduna da bir korkunun yayıldığını hissetti. Bir deltayla yemek yemek zorundaydı. Hele ki o delta oldukça sıkıntılı birisi olsa da... Tek bir feromonu omegayı bayıltabilirdi.

"Peki... Gitmesek ne olur?"

"Jungkook'un babası aile toplantılarına önem verir. Katılmazsa çok büyük bir sorun çıkar."

Jungkook elini alnına vurdu ve kafasını masaya yasladı. Yine belanın içinde bulmuştu kendini. Diğer evrende babasından kurtulduğuna sevinirken burada yine o lanet adam karşısına çıkıyordu.

"Ama bana kalırsa... Taehyung onunla gitme. Bırak Jungkook yalnız katılsın."

Taehyung, Yoongi'de gözlerini gezdirdi. Bir şeyler biliyor ama söyleyemiyordu sanki Yoongi.

"Jungkook'u hiç bilmediği bir ortamda bilmediği bir yüzyılda yalnız bırakamam."

Yoongi, Jungkook'a baktı. Bir an keşke her şeyi hatırlayabilse diye düşündü. Eğer her şeyi hatırlıyor olsaydı kesinlikle Taehyung'a yaklaşmazdı. Onu da kendisini de tehlikeye atmazdı.

"Sadece... Gitme Taehyung tamam mı?"

"Ama o adam omegamı yanımda getirmemi söyledi."

Yoongi derin bir iç çekti. Jungkook'a babasının omega diyerek kimi kastettiğini söyleyemezdi. Özellikle bunu Taehyung'un yanında yapamazdı. Ruh eşine bu acıyı çektiremezdi.

"Ne olursa olsun Taehyung'u götürme... Tamam mı?"

Jungkook kaşlarını çattı. Düşünceli bir bakıştı bu. Yoongi son sözünü de söylemiş olup kalktı ve hiçbir şey demeden masadan uzaklaştı. O gider gitmez Taehyung ona döndü ve ellerini tuttu.

"Jungkook... Olay ne kadar kötü olursa olsun yanında geleceğim. En fazla ne olabilir ki?"

"O deltayı tanımıyorsun Taehyung... Hayatında görüp görebileceğin en acımasız kurttur o. Belki de Yoongi'yi dinlemeliyiz... Gelmemelisin."

"Bu kadar tehlikeli olduğunu bildiğim bir deltanın yanına seni bir başına gönderir miyim sanıyorsun? Alfa bedeninde olsan bile hâlâ bir omegasın. Feromonların omega feromonu... Seni orada koruyacak birisine ihtiyacın var."

Jungkook gözlerini kaçırdı. Taehyung haklıydı. Orada ona ihtiyacı kesinlikle olacaktı. O adamın yüzünü gördüğü an aklıma gelen eski anılar kalbini tırmalayacaktı. Taehyung'un yanında olduğunu hissetmek kesinlikle ona iyi gelirdi ama onu da riske atmak istemiyordu.