Ardan 2 ay geçti ve vücudumda yeni izler. Sonunda üniversite sınavlarını bitirdik ,tercihlerimizi yaptık sınavlar iyi geçmişti.
Yine bir iş çıkışı eve gidiyordum kapıyı açtığımda hiç beklemediğim bir şey oldu babam evdeydi ve sarhoş değildi çok şaşırdım koltukta oturmuş beni bekliyordu sanırım İçeri geçtim ne yapacağımı bilmiyordum bende odama gitmeye karar verdim tam karşısından geçerken kaç senedir seslenmediği ismimle seslendi ve oturmamı istedi karşısındaki koltuğa oturdum
İyice meraklandım, sesini temizledikten sonra direk lafa girdi"yoongi okula gitmeni istemiyorum ve duyduğuma göre şehir dışında bir okula gidecek mişsin buna müsade edemem" dedi başımdan kaynar sular döküldü cidden neden durduk yere böyle birşey istiyodu
Bende "neden baba ne oldu" dedim ne zamandan beri ilk defa baba dememiştim sesim titreyerek, bana sert bir bakış atıp"okula gidersen burda tek kalırım ve evin ihtiyaçlarını karşılayamam burda kalacaksın ve adam gibi işine gideceksin sakın itiraz edim deme"kafayı yiyecektim dayanamadım ve tutamadım kendimi o sinirle hiç konuşmadığım kadar sesli konuştum"BABA SEN NE SAÇMALIYORSUN NE ZAMANDAN BERİ BEN ÜNİVERSİTE İÇİN ÇALIŞIYORUM ÇABALIYORUM BUNLARI GÖRMEZDEN GELEMEM "
Deli gibi kızarmış suratı ile beni korkutnuştu, hiç dövmediği kadar çok dövdü her yeri dağıttı ben yerde kaşım dudağım patlak halde ağlarken üstümden kalkıp "adamsan bir daha bana sesini yükselt ve o siktiğimin üniversitesine git" ben dayanamadım o arkasına dönüp gitti bu sefer susamam, dediğini yapamazdım hızla yerden kalktım eşyalarımı bile almadan evden çıktım çok soğuktu ama o sinirle ceket bile almadım ağlayarak saat akşam 7,8 civarı önüme gelen yola girdim gittikçe gittim ve artık ayaklarım beni taşıyamayacak hale geldiğimde orda bir kaldırımın üstüne geçip ağlamaya başladım. Nerde olduğumu bile bilmiyordum.
Gözlerim ağlamaktan şişmiş ve kızarmıştı hava gittikçe soğuyordu artık dayanamıyordum yemek bile yememiştim. etraftan adam kahkaha sesleri geldi korkmaya başladım sesler yaklaşıyordu hızla yerimden kalkıp seslerin geldiği yerin tersine yürümeye başladım yavaşça arkamı döndüm biraz uzakta 3-4 tane sarhoş adam beni fark ettiler onlarda hızlanmaya başladı içlerinden biri"hey güzellik bu saatte buralarda ne işin var" dediğinde daha çok yaklaştıklarını anladım
Kahkahalar çoğalıyodu ağlamam da artıyodu gözlerim bulanık görüyordu başım dönüyordu yüreyecek halim bile yoktu kolumun üstünde bir el hissettiğimde ürperdim ve korkarak arkamı döndüğümde bana seslenen adamın sırıtarak bana baktığını gördüm çığlık atıp yardım istemeye başladım başlamadan ağzımı kapattı arkadaki başka bir el beni çekiştirmeye başladı çok korkuyodum
Yol kenarında bir duvara daydığı an daha çok kıvranmaya başladım ve işte o an mucize. gözlerim o kadar bulanık görüyor duki ayırt edemiyordum kim olduğunu ama bir önemi yok bana yardım edecekti beni duvara yaslayan adama bir yumruk attı adamların zaten kafası güzel.
Başımın daha çok döndüğünü o korkuyla hissetmemiştim
Ama bana yardıma gelen adam sorhoşların hepsini yere devirdikten sonra hızla yanıma gelip "iyi misin" diye sorduğunda sesinin tanıdık geldiğini anlamam dan 3 saniye sonra bilincinmin tam kapanmasıyla kendimi tanımadığım kollarda hissettim
Merhabalar Biraz kılışe ama idare edin benden bu kadar umarım beğenirsiniz 💜💜
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
