Arlin İçin Kısa Hikayeler

Araz Ve Aylin (4)

22. Bölümdeki Arazın davranışına bir 'sebep' göstermek adına yazılmış bir sahne.
İyi okumalar 🎉

Annesi ile ilgili bir gelişme vardı, ama bunu kimseye söylemeye cesareti yoktu. Yalnız kalıp düşünmeye, kelebek tayfanın kalabalığından kaçmaya ihtiyacı vardı. Ona bu durumla ilgili destek olabilecek kimse yoktu.

Araz düşünmeden yola çıkmıştı, düşünmeden ayakları onu bir yöne doğru sürüklemişti. Ayaklarına bakmayı kestiğinde ve yukarıya baktığında Aylinin oturduğu sokağa geldiğini gördü. Bir kaç adım ötede Aylinin oturduğu ev vardı. Araz bir süre eve baktı. Sonra arkasını döndü, geldiği yolu geri yürümek için. Ama bir türlü bir adım öne atamadı. Sanki ayakları isteğini redediyormuş gibiydi. Bu yüzden fikrini değiştirdi ve yavaşça Aylinin evine doğru yürüdü.

Aylinin evinde açık olan bir pencere vardı ve Aylin tam da o pencerenin önünde oturmuş bir şeyler yazıyordu. Pencerenin konumundan Arazı görme ihtimali yoktu. İçeriye vuran rüzgar Aylinin dalgalı saçlarının uçuşmasına sebep oluyordu. Her neyi yazıyorsa, yüzünde kocaman bir gülümseme oluştu ve Araz da onu izlerken istemeden gülümsedi. Aylinin ona bakmasını ve ona gülümsemesini o kadar çok istiyordu ki. Sanki bu onu meşgul eden bütün düşünceleri yok edebilirmiş gibiydi. Ona huzur veriyordu. Neden böyle hissediyordu? Aylin sadece bir planın parçası değil miydi? Bu yüzden onunla vakit geçirmemiş miydi?

Araz yutkundu. Gözleri buğulanmıştı. Kendini kötü hissediyordu. Ayline bunu yaptığı için vicdan azabı çekiyordu, çünkü biliyordu ki, onu koruyacağını söylediği kızı en çok o üzerdi. Hem yaptığı planlarla, hem de dünyasıyla. Aylin ona göre bir planın parçası olmaktan çok daha değerliydi artık, onun dünyasına ait olmak için de fazla iyiydi.

Her ne kadar Araz hislerini tam adlandıramasa da, bunun nefret olmadığından emindi. Nefret bu kadar mutlu edemezdi bir insanı çünkü. Ve Araz Aylinin yanında mutlu oluyordu, hele de onu mutlu görünce.

Araz bir süre öylece durdu. Eski Araz olmak belki de onu ve Aylin'i bu bilmediği duygulardan kurtarabilirdi. Belki de ondan uzak durmak en doğrusuydu? Belki de Aylin'i ve kendini bu bilinmezlikten  korumanın tek yolu buydu?

Araz bir kaç dakika daha Aylin'i izledi, veda eder gibi. Ondan sonra yavaşça arkasını döndü ve oradan uzaklaştı.