Hoseok :
Büyük gökyüzünü ortaya çıkarmak için kapıyı ittim, çatıya çıktım ve tüm şehrin ayaklarımız altında olmasına Jimin'in bakakalmasını izledim.
Jimin kenara doğru yürüdü, neredeyse sınırdaydı.Sanki çatıdan atlayacak ya da düşecekmiş gibi hissetmiştim,bu yüzden ellerini sıkıca tuttum.Ellerimin gerildiğini hissetmiş olmalı ki kenardan geri çekildi.
"Çok güzel, değil mi?"
Jimin tek bir şey söylememiş, sessiz kalmıştı.Ama fark ettiğim bir şey vardı ; gülümsüyordu, rüzgarın kahverengi saçlarının arasından estiğini hissederken,yüzünün tam ortasına yerleşmiş kocaman, dişlek bir gülümseme vardı.
Dünden farklı olarak Jimin'in ne kadar huzurlu göründüğünü görünce ben de gülümsediğimi hissettim.Daha ne kadar öyle kaldık bilmiyorum.
Hemen altımızda akan trafiği huzur içinde izlerken onu izliyordum,arada bir bana bakıyordu,neredeyse ne olduğunu anlayamıyormuş gibiydi.
Sonra kalbini işaret etti ve bana gülümsedi.İlk başta ne dediğini anlamamıştım, sonra elimi tuttu ve göğsüne koydu.Kalbinin yavaş ve düzenli atışlarını hissettim.
"Teşekkür ederim"
Sözlerini fısıldadığını görmek için ona baktığımda Jimin ilk kez gülümsemişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİFFERENT SİDES ⟨ JİHOPE ⟩
Teen FictionHoseok acınası bir adamdı ; iyileşmek istiyordu Jimin acınası bir adamdı ; ölmek istiyordu Asla konuşmayan bir Jimin ve cıvıl cıvıl bir Hoseok yerel bir hastanede oda arkadaşıdır.
