EROTICA SERIES #2: Hiding his Son(COMPLETE)

CHAPTER 19

MAY yumoyog-yog sa aking balikat at hindi ko alam kong sino iyon kaya nagmulat ako ng aking mata at nakita ang anak ko nakaupo sa aking tabi na parang iritable. Ngumiti ako sa kanya at hinila sya at niyakap.

"Goodmorning baby." Bati ko sa kanya at hinalikan ito sa kanyang pisngi. Ngumuso ito na parang naiinis pero ang cute nya kong tumingin.

"It's not morning mommy it's noon." Napatingin ako sa orasan na nasa tabi ng higaan. Nanlaki ang aking mata ng makitang tanghali na nga at 11:10 na ng tanghali. Ganun ba ako kapagod sa byahe at ganito kahaba ang aking tulog.

Ngiwi akong tumingin sa aking anak na kinasimangot nya. Bumangon ako saka hinalik-halikan sya sa noo.

"What do you want for lunch baby? mommy will make it up to you." nagliwanag ang kanyang mukha saka sinabi ang kanyang gustong kainin para sa tanghalian.

"I want Chicken adobo! And oh! put some potato mommy i like potato po nong adobo hehe." He really likes adobong chicken. Ah..it's my favorite food also. Sa akin nya siguro nakuha iyon dahil noon kumakain ako ng adobong manok kapag tanghalian. Lalo na yong patatas na favorite ko sa adobo.

"Mommy will wash up first baby then after that i will cook your favorite food." Tumango ito saka bumaba ng higaan at tumakbo palabas ng kwarto. Nakangiti ako habang nakatingin sa nilabasan ng aking anak at napailing.

Ang likot-likot na bata. Umalis ako ng higaan saka pumasok sa loob ng cr saka naligo. After kong maligo ay naka jogging pants ako at naka boxer shirt. Lumabas ako ng kwarto at bumaba saka pumasok sa kusina.

And i saw my baby with his grandparents. Sinusubuan ni mama si Treck ng pasta at todo naman kain ang anak ko.

"Goodmorning ma, pa."

"Goodmorning too sweetie."

"Goodmorning sweetie."

Sabay sila ni mama at papa na bumati sa akin at si Treck ay ngumiti sa akin saka nag pasubo na naman ng pasta kay mama. Kakakain nito ng pasta baka hindi ito matunawan. Napakatakaw ng anak ko.

"Mom, dad, that's enough..kakain na tayo ng tanghalian baka hindi na makakain si Treck nyan ng kanin."

Si Treck ay nagmamakaawa na tumingin sa akin. Ayaw nyang pinapatigil ko sila mama at papa kapag ito ang nagpapakain sa kanya. Gusto na nito umiyak dahil alam kong favorite nyang kainin ang pasta pero pang umagahan lang iyon.

"That is not gonna work on me Treck. Kailangan mong kumain ng natural na pagkain hindi puro pasta." Pagsasaway ko sa kanya at naging malungkot ang kanyang mukha saka umiyak. oh god! i can't bear to see my baby crying but i know what his doing.

"Wag kana umiyak baby Treck. Look Sandy we just want to spoiled our only grandson. Pagbigyan mo na please." Napatingin ako kay mama na pinapatahan si Treck. Pati si papa ay nadala sa pag-iyak ni Treck. Napabuntong hininga nalang ako saka napailing.

This is why Treck loves his grandparents kasi iniispoiled sya at nakukuha ang gusto. I don't want him to be a spoiled brat when he grow up.

" Fine..But don't finish it isang subo nalang ng pasta at pagkatapos non hindi kana kakain nyan ulit ngayong araw ng pasta. Alam kong pasta din ang kinain mo kaninang umaga Treck so tama na yon. Lunch time is lunch time it means a natural food not breakfast." Tumango-tango si Treck sa akin at suminghot-singhot saka malapad na ngumiti sa akin. This sly baby of mine...kapag talaga may gusto may paraan.

Lumapit ako sa ref at kumuha ng manok sa loob nito at binabad sa tubig. I get the potato, onions, garlic etc. Matapos mababad at lumambot ang manok ay nagluto na kaagad ako.

Habang nagluluto ako ay biglang nagsalita si papa na nasa lamesa at nasa kandungan nito ang anak ko.

"Bakit nga pala kayo napadalaw dito anak?" Biglang tanong ni papa sa akin. Tumingin ako sa kaniya saglit at naalala bigla na kaya kami umuwi ng anak ko dito sa pilipinas dahil nag-aalala ako sa kanila ni mama. They never answer my call ng tumatawag ako sa kanila.

"you and mom not answering my call and to the point i called your phone everyday it's seem you didn't notice. So i book a flight to come here because i'm worried dad. I thought something bad happen to both of you. But i'm relieved because nothing happened saka namimiss na po kayo ni Treck kaya umuwi kami." Tinignan ko silang dalawa na nakatingin sa akin at malungkot na ngumiti. Nagtataka na tumitig ako sa kanilang dalawa dahil may pakiramdam ako na may hindi sila sinasabi sa akin at wala akong alam.

"Mom what is it? dad what's going on?" Tumingin sila sa isa't isa saka si papa ang nagsalita.

"kaya namin hindi masagot ang tawag mo nitong nakaraang araw ay dahil inaasikaso namin ng mama mo ang kompanya." Mas lalo akong nagtaka sa kanyang sinasabi sa akin anong meron sa kompanya? Nagkaproblem ba?

"What happened dad? Anong nangyari sa kompanya?" Tinignan ni papa si mama saka huminga sya ng malalim. Ikwenento sa akin ni papa kong anong nangyari at bawat nalalaman ko sa mga sinasabi sa akin ni papa ay ramdam kong napakabigat ng problema na iyon. Dahil yon din ang nangyari noon sa kompanya nila papa na nasa washington.

But It's a different problem dahil hindi ito katulad sa naging problema doon sa kompanya nila papa sa ibang bansa. I think there's a mole in my dad's company. Dahil noon pa man kahit anong maliit na problema nagagawan kaagad nila papa at mama ng paraan para maayos pero ito ilang araw at mahigit umabot ng isang linggo pero hindi pa din nareresolba.

"I will take the company for now dad. Magpahinga muna kayo ni mama. Nakikita ko sa mga mukha nyo ang pagod at walang masyadong pahinga katulad nong nakaraang araw na umuwi kami ni Treck at kita ko sa mukha nyo na wala kayong maayos na pahinga." ngumiti sa akin si papa at umiling.

"You don't have to sweetie..i can almost handle it maayos ko din ito at ang mama mo dapat ang magpahinga dahil walang maayos ito na pahinga dahil sa kompanya natin. I could take all the problems wag lang ang mama mo mamoroblema ng husto sa kompanya natin. I investigate what is really happening and i'm just waiting for the information of my private investigator." I could see in his eyes..problemadong-problemado ito sa nangyayari sa kompanya. But i can't see how my father strunggle of that problems.

" Dad please let me help. Hindi ako mananahimik hanggat hindi kita natutulungan. I encounter some problems in our company in washington so please hayaan mo ako dad na tulungan ka sa kompanya. At kahit pa-paano ay makapagpahinga ka." Bumuntong hininga si papa saka tumingin kay mama na sinenyasan ito na pumayag sa gusto kong mangyari.

Tinignan ako ulit ni papa sa saka sumang ayon sa aking desisiyon. Biglang niyakap ni Treck si papa saka naglalambing. Lumiwanag ang mukha ni papa saka nilambing din ang anak ko. I could feel the atmosphere na malungkot sila mama at papa pero ng nilambing sila ni Treck ay nabuhayan ang kanilang mukha. Bumalik ang kanilang masayang itsura. Thank goodness Treck is a sweet baby son at kayang pabaguhin ang malungkot na itsura nila mama at papa.

Napangiti nalang ako at tinapos ang pagluluto. Pinaghain ko sila at magana kaming kumain ng tanghalian. Habang kumakain kami ay biglang nagtanong si papa.

"Are you not gonna visit them?" Nakakunot ang nuo ko ng tumingin ako kay papa. Who?

"Who's them?" Nagtataka kong tanong kay papa.

"Your friends..Jess and Angel. They are your bestfriend right?" Nanigas ako sa kinaupuan ko pero naisip ko din sila bigla. Lahat ng memoryang kasama ko sila noon. Tipid akong ngumiti, should i called them? tell them that i'm home..i miss them too sa tagal ko ng hindi sila nakita at sa social media ko lang nakikita sila. But it's only Jess who's always in the bar.

I should really call them and i know they would scold me not telling them why did i left them not knowing where i am.

Sana hindi sila magalit..Sana.

•••••••••••••••••••••••••••••
M I D D L E K N I G H T

NGAYON KO LANG NAUPDATE ITO PASENSYA NA SA SOBRANG TAGAL NA UPDATE INAPAT KO NA KASI ALAM KONG NAG AANTAY KAYO KAYA ITO NA AT MALAPIT NA MATAPOS ITO MALAPIT NA TALAGA HAHAHAH AND LIKE WHAT I TOLD IN CHAPTER 17 YONG ANNOUNCEMENT NONG SA TAAS IS DAPAT TATAPUSIN KO NA SYA PAGKATAPOS NG YEAR OF 2022 KASO DI KO NATAPOS MUNA HUHU PASENSYA NA PO KONG NAG ANTAY KAYO NG MATAGAL MADAMING SORRY PO😢 BAWI PO AKO NEXT TIME LOVELOTS!