ONE SHOT [001]
Andito ako ngayon sa loob ng isang cafe sa lugar namin.Inaantay kong dumating ang aking kasintahan na dumating. May importante daw kasi siyang sasabihin and I feel scared sa kung anong pwede niyang sabihin. I feel na may hindi magandang mangyayari.
Inabala ko nalang ang sarili ko sa kakapanood sa mga bulaklak sa paligid. Iba't-ibang uri ng mga bulaklak. Mas nakakadagdag ganda ang mga ilaw na nakasabit dito. Nagkalat din sa paligid ang mga couple na nagd-date dito. Napangiti ako habang tinitignan sila. Kung sana ganito parin kami gaya ng dati.Yung palaging nakangiti na tila ba walang ibang iniisip na problema.
Naalala ko pa noon nung nag-confess siya sakin. I can't stop smiling ng makita ko kung paano siya pamulahan ng pisnge.I saw how he effort bringing me some flowers and teddybears to me.Hindi pa nga siya noon nakakapagtanong kung pwede niya akong maging girlfriend ay agad na akong napa 'oo'.
Actually right from the start gusto ko na talaga siya.Noong unang magtama ang mga mata namin alam kong hulog na ako sakaniya at wala na akong kawala pa.
"Hey love,why are you smiling?"A man appeared in front of me.He is loke a goddess in front of me wearing his formal attire.He looked more attractive with his messy hair.I know na hindi niya nanaman ito sinuklay.Tamad kasi ito.Gusto niya na ako lang ang susuklay sa buhok niya at wala ng iba.
Napailing ako."Wala,may naalala lang."
Napanguso siya sa harap ko.How cute!
"Naalala mo na naman siguro yung pagconfess ko sayo ano?"
Napangiti ako bago tumango.Obubuka ko na sana ang bibig ko para magsalita ng putulin niya ito.
"Ssh,wag mo nang ikwento.Nakakahiya." Napayuko siya na namumula ang pisnge.
Iling-iling akong napatawa.He ordered food for us and start eating.Habang kumakain ay hindi ko napigilan na mapatanong sakaniya.
"Love ano nga pala yung gusto mong sabihin?"I asked him with a smile.
He shooked his head."Nothing,just eat manonood tayo ng cine pagkatapos nito."He smiled at me
I knew there was something wrong.Ipinagsawalang bahala ko na lamang ito.Siguro hindi pa siya handang sabihin ang lahat ng mga iyon.Tahimik na tinapos namin ang pagkain namin.He wiped her mouth with tissue and stood up.
"Come on love,it's to watch."Nakangiti niyang alok sa akin ng kamay niya.Aabutin ko na sana ito ng maramdaman ko ang tawag ng kalikasan.
"Uhm love,mag c-cr lang ako.Can you wait?"Alala kong tanong. Bala kasi magalit ito.But I feel relief nung ngumiti siya.
"Alright,I'll wait for you outside in the car."He kissed me in my forehead before going.
Agad din akong umalis para pumunta sa cr. Kailangan ko pang maghintay ng ilang oras dahil ang haba ng pila.Nung ako na ang papasok ay umihi na kaagad ako. Naghugas ak ng kamay at nag sanitized bago lumabas.
Napakunot ang noo ko ng makitang nagkakagulo sa labas.'Anong nangyayari?'Agad akong Napangiti ng isiping dahil baka may pakulo na naman ang boyfriend ko. Nakangiti akong lumabas at hinarap siya.
Pero agad din na naglaho ang ngiti kong iyon ng makita ang nasa labas.
"A-Anong nangyari?"Hindi ko maialis ang tingin ko sa harapan.Kahit ipilit ko itong ialis ay tila may magnet na nakadigit doon at ayaw lumihis ng tingin ko.
"Nabanggaan siya ng paparating na sasakyan. Papunta ata siya sa kotse niya.Nakakaawa siya."Sagot ng ale na nasa tabi ko.
Kusang tumulo ang mga luha ko. Nagsimula sa isa hanggang sa nasundan na ng walang sawang tulo nito.Agad akong napatakbo papunta dito.
"L-Love,tell me it's a freaking joke right?"
"L-Love gumising ka jan hindi ka nakakatuwa."Yinugyug ko siya para gisingin. wala paring awat ang pag-iyak ko.
Hinawakan ako ng isa sa mga pulis sa balikat. "Miss pasensiya ka na po pero kailangan na po namin siyang kunin." Iwinaksi ko ang kamay nito.
"Hindi!Hindi ako aalis dito!Hindi pa siya patay! L-Love gumising ka jan. Diba sabi mo manonood pa tayo?Kaya p-please gumising ka na jan."Nanlalabo na ang mga mata ko dahil sa luha.Pilit akong inilalayo ng mga pulis dito.
"Hindi!Bitawan niyo ko!"Nagpupumiglas ako sa hawak nila at walang sawang sumisigaw.
"H-Hindi pa siya patay!P-Please lang ibalik niyo ako sakaniya!"Nagpupumuglas parin ako.
"Pasensiya kana talaga miss kailang na talaga namin siyang kunin."
Mas lalo akong nagpumiglas ng isinilid na nila si Lavier sa bag.Nang maipasok nila ito sa saakyan ay binitawan na nila ako.Nakaalis na rin ang sasakyan at hindi ko na rin maihahabol pa.
Napaupo ako s gitna ng kalsada habang umiiyak. Wala akong pakialam kung masagasaan ako dito.
'P-Paano na? P-Paano na ang mga palano natin?P-Paano na ang mga bagay na gusto nating gawin?P-Paano natin gagawin ang mga iyon kung wala kana?'
Napatingala ako sa langit.Siguro nga ito talaga ang nakatakda para sakin.
-THE END-
A.V's comment to this one shot:
-Hindi lahat ng tao ay mananatili sa atin. Maaaring ang iba oo pero mawawala din sa huli. Pag nawala sila anong mangyayari? Iiyak lang tayo. Tadhana na ang may plano para sa atin at hindi na ito maibabago pa ang kailangan lamang nating gawin ay tanggapin ang mga pangyayari.
-Ashriel Aven
