A mandatory love (1st Generation)

chapter 9

"Harshhhhh!" Bahing ni cass kaya naman imbis na titigan kong mabuti ang ksama ni jake ay napalingon ako dito sa babaeng bumahing.

"Pasensya na." Sabay ngiwi ni cass.

Nang ibalik ko ang tingin ko sa labas ay wala na sila. Binalik ko ang tingin ko sa mga kasama ko. "Baka pinsan." Aniko.

"H'wag kangang ganiyan ang mukha chen. Oo baka pinsan lang..." kita ko at aninag ko ang pagtitinginan ni sam at cass.

Pinapakalma lang nila ako. Well, sino nga ba ako para mangpanggap? Hindi ako. Hindi ako ang mahal ni jake. Kahit sabihin ko at ipagpilitan kong kaya ko siyang kumbinsihin na mahalin ako, nagkakamali ako. Dahil hinding hindi magagawa ng isang katulad ko na baguhin ang mahirap baguhin.

"Uuwi nako, magluluto pako." Aniko.

"ingat ka chen!" Ani ni sam. "Bukas ay wala tayong pasok dahil day off.......baka gusto mo gumala tayo?"

"Ahhh bukas kami mamalengke ni jake eh." Aniko bago sila tumango.

Pag-uwi ko sa bahay ay nilapag ko ang mga gamit ko sa isang lagayan lang tulad ng dati kong gawi. Paglapag ko ay saktong bukas ng pinto. Dumating si jake at mukhang pagod siya.

Hinawakan ko ang braso niya. I need to kiss him. Hinawakan ko ang pisngi niya at hinalikan siya. Hindi naman umangal si jake sa ginawa kong paghalik sa mga labi niya.

"I'm tired." Bulong niya. " I think I need to rest"

"Yeahhh, ako din...pero magluluto pako ng uulamin."

"Hindi na, mamaya ay aalis ako. Kakain ulit kami ng kaibigan ko."

"the girl you were with earlier?" Aniko bago bitawan ang pisngi niya. Nakikipag eye to eye lang ako sa kaniya.

"Did you see me?" I nooded. "She's my friend...."

Tumungo ako. "Don't jealous chen."  hinawakan niya ang mukha ko at hinalikan ulit ako. Ramdam ko na ginagalaw niya ang labi sa labi ko.

Tinigil ko ang ginagawa niyang paghalik bago iiling ang ulo. "Magluluto nako. Go and sleep, make a rest."

Pagkasabi ko non ay umalis si jake. "H'wag kana magluto chen..."

"Ok fine." Bulong ko bago sumunod sa kaniya. Humiga kami pareho, "jake." Bulong ko.

"Hmmm?"

"I know you can't love me."

"Hmmm?...."

Tumagilid ako at tunalikod sa kaniya at pumikit. Sa tingin ko ay hindi niya naiintindihan ang sinabi ko, baka talagang tulog na ang diwa niya, hindi na niya alam ang sinasabi ko. 

Kinabukasan ay maaga akong gumising para mag handa ng almusalan. "Jake." Gising ko sa kaniya. "Mag breakfast kana." Inabot ko sa kaniya ang tray na may laman na kanin at gatas.

"Busog ako."

Hindi siya umalis kagabi kaya bakit siya mabubusog. "Jake, last night you didn't eat. Kaya paano ka mabubusog? Kumain kana." Umupo siya at madilim akong tinitigan.

Bakit niya ako binibigyan ng ganiyang tingin? Wala, wala naman akog sinabing masama. Pinapakain ko lang siya.

"Wag monga ako bigyan ng ganiyang tingin."

"I told you before, i don't want to eat, if you want to eat that, eat." Huminga ako ng malalim.

"Niluto ko 'to para sa iyo. Ano ba? Kahit isang luto ko wala kapang kinakain." Aniko.

Literal na kahit anong luto ko ni isa wala pasiyang kinain. "Bakit? Kasama mo na naman bang kumain 'yung kaibigan mo?" Matapang kong tanong.

Why? Totoo naman, baka kaya ayaw niyanh kumain dahil mamaya ay may breakfast date sila. Sayang naman 'yung mga niluluto ko tuwing gabi, umaga. Kung hindi niya kakainin.

"Ok fine, ako nalang kakain nito. Maligo kana, baka may gala kapa. I'll buy too some snack, stock. Kahit mag-isa ako." Binitbit ko ang dala kong tray at pumuntang kusina.

Kinain ko lahat ng niluto ko habang di maiwasan na tumulo ang luha. Some bigger of my dream destroyed. Sana pala maaga palang ay tumanggi nako.

Sana hindi ako nagpadala sa ma apil niyang mukha. Siya ang lalaking pinapasok ko ng buo sa buhay ko, an hirap niyang mahalin.

"Sorry." Narinig ko ang boses niya gilid ko. Hinila niya sakin ang tray at kumain. Agad kong pinunasan ang luha ko.

"Jake, i know it's hard to love me but i'll try my best."

Hindi siya sumagot. Bakit ba hirap na hirap soyang mahalin ako? Alam kong hindi niya kaya. Katulad ng sinabi ko, hindi madaling  baguhin ang mahirap  baguhin.

Hindi niya ako mahal at dahil do'n nahihirapan siyang baguhin 'yon. Yumuko ako, "please. Try you'r all best, minsan naman kumbinsihin mo din yung sarili mong mahalin ang katulad ko. Dahil hindi porke' hindi moko mahal sasaktan mo nako ng ganto."

"Chen, magmahal ka ng iba."

"Paano?"

"Hindi mo kailangan ibuhos sakin lahat ng pagmamahal mo."

"Oo, dahil para kang isang timbang butas. Na kahit ibuhos ko sayo ng paulit ulit ang pagmamahal ko tumatagos parin. Kaya balewala lang sa 'yo 'yon!!"

"We engaged in this room, pero paglalabas ako. Parang malaya ako at walang babaeng laging dumidikit sakin." Bulong niya.

"Kung gusto mokong hiwalayan ay gawin mo."

Tuluyan nakong napaluha, agad kong pinunasan ito. Hindi ako pwedeng umiyak sa harapan ng lalaking 'to. Kailan man hindi ko sinabi sa sarili kong umiyak ako!

Biglang may tumawag kaya naman sinagot ko 'yon.

(Chen.) Pinakalma ko ang sarili at hindi pinahalatang umiiyaka ko.

(Bakit?)

(Teka umiiyak kaba?)

(Hindi.) Sagot ko. Mabilis makaramdam si kim ng pakiramdam ko dahil parang kambal talaga kami.

(Don't lie, nararamdaman ko at naririnig ko na umiiyak ka. Kahit sa pananalita mo ambigat. Sino bang nang away sayo?" Tanong niya.

Kahit kailan anh laging tanong ni kim kung may nang-away ba sakin. 'Di na naman kami bata para iyon ang itanong, sa mga bata lang itinatanong ang ganiyan.

(Siraulo, walang nang-aaway.) Tumawa pako para di mahalata, alam kong naririnig ni jake ang sinabi ko. (May problema lang.....kailangan ko lang masolusyonan, don't worry)

(May gala ba kayo today? Gusto ko ng bumalik diyan sa pinas bebb, namimiss na kita sobra)

(May gagawin pako kim, may aayusin akong papel) rinig ko sa kabilang linya ang pagsang-ayon. Lie again. Wala akong ibang aasikasuhin ko gagawin.

Nakita ko ang pagtayo ni jake. "Nag text si daddy. Pumunta daw tayo sa bahay." Pumunta siya ng kwarto at alam kong mag bibihis siya. Binasa ko ang labi bago sumunod, hindi na iba saking makitang magbihis si jake. Pero ang iba sakin dahil wala siyang paki alam.

"Hindi kapa magbibihis? Kita sa labas na madaming ulanin." Napatingin ako sa glasswall.

"I saw, magbibihis nako iniintay lang kita."

"Magbihis kana diyan."

Naghubad ako at nag bihis ng maayos na damit. Nasabi kong wala nadin akong pakealam dahil mag asawa na naman kame. Sa mundo ko.

Bumaba kami sa condo, nakasunod lang ako sa kaniya habang pinapaikot niya sa daliri ang susi. Ako na an nagbukas ng pinto dahil hindi nagawa ni jake na pagbuksan ako.

Umupo kami at mabilis na pinaandar ni jake ang kotse. Habang nasa byahe kami ay kumakanta si jake.

Honey why you calling me so late, it's kinda hard to talk right now.

Tinititigan ko lamang siya dahil kinakanta niya ang paborito kong kanta habang naka airpod.

Ohhh well, my girl in the next room sometimes i wish she was you.

Mee too.