chapter 15

60 8 0
                                    

Nakauwi kami sa bahay ni jake. "Kailan mo balak magpagamot?"  Tanong ko. "Staka sinabi kanina ng  mga kaibigan ko na nasa kompanya ka namin. Ano ginagawa mo don? Hindi ba't mag kagalit ang kompanya niyo?"

"Paano mo nalaman na galit sila samin."

"I can't keep it secret, hindi madali ang magkimkim ng mga sikreto....."

"Bakit? Madami kabang sikreto?" Tanong niya.

"I mean 'yon.....'yung problema ko ay 'yung hindi mo man lamang sinabi sakin galit sila sa inyo....and now i'm bewildered and i don't know what i'll need to do when they know your my---"

"They don't care, If they know, they will take care of it. You entered that, you should have known first, kung meron bang issue. Wala eh, basta basta mo pinasok 'yong trabaho nayon. So your need to Think about your sin." Umalis siya sa harap ko.

"Jake! Pupunt ako bukas sa opisina mo, day off kami bukas. Pwede bakong pumunta?"

Lumingon nga siya sakin, pero hindi siya sumagot.

Nagsisimula na naman. Kailan niya ba balak mag pagamot? Kapag lalong lumala ang bipolar niya?

Kinuha ko ang cellphone at sinearch ang sakit ni jake.

Can bipolar be cured?

At nang makita ko ang lumabas ay.

polar disorder can be treated, but not cured. Most people with bipolar disorder go on to experience manic and depressive episodes throughout their lives. Even if you've felt “normal” for a long time, there's no guarantee your bipolar symptoms won't come back. That's the bad news.

Napailing ako. Pwedeng gmutin pero hindi gagaling? Pwede bang humanap ng sobrang galing na doctor? Lumabas din sa nai search ko na pwedeng ikamatay ito.

Huminga ako ng malalim, hindi pwede. Dahil kahit hindi niya ako mahal, kung mahal ko siya. Hindi siya pwedeng mawala sakin...

"Jake." Napansin kong napatigil siya sa pag-inom. "Ang bipolar disorder ay hindi nagagamot?" Tinuloy niya ang pag-inom at lumunok. Kita ko ang pagdilim ng mata niya at dineretso at tingin sa glasswall.

"I think i could die.."

"Don't say that."

"If you need, i'm willing to find a marvelous, best, or anything kind of doctor na kaya kang gamutin." Aniko.

"Why do you need to do that? Chen, you know that i can't loved you.."

"It's much better, kahit hindi. Kung mahal kita, gagawin ko..."

Tumalikod ako.

Nagluto ako ng pang gabihan. Habang nag-gagayat ako ay biglang nagtanong si jake. "Bakit hindu ka naliligo simula nung linggo? Tatlong araw ka ng hindi naliligo ng gabi. Nakakapanibago ka, dahil dati ay tuwing gabi naliligo ka. 2 times a day." Aniya bago sumanday sa sopa.

"Baka lang magkasakit si---"

"Si????"

"Ahhh si ako..hahah."

"Your weirdo..." umiling siya bago isanday ulit ang ulo sa sopa. "Pupunta ka bukas?" Sa tono niya ay parang pinipigilan niya na ako.

"Hindi ba pwede?" Tanong ko. Tulad ng kanina ay mukhang nahirapan din siyang sagutin ako. "Kung hindi naman pwede ay 'wag nalang."

"You can come...." gusto ko ngumiti. Kaso ang hirap dahil baka bawiin ni jake ang sinabi niya. Two types of mood of jake i noticed on him......kind and angry. Minsan behave minsan naman demons.

Napahawak ako ng tiyan. Tumalikod ako at pinilit na 'wag sumuka. Hindi niya ako napansin. "Are you ok?" P0tek. Napansin pala. Tumango ako. "Show your face..."

seryoso ba siya? Paano kung paglingon ko ay nakuha na niya agad sa mukha ko na may masama akong nararamdaman? Huminga ako ng malalim. Natatakot akong malaman niya talaga.

"Oo ok lang ako." Aniko. Hindi siya sumagot mukhang ayaw niyang mapangal kakatanong sakin. Bakit nga ba siya concern? Kung panaginip lang ang pagiging mabait niya? Sana 'wag nakong magising.

Natulog ako.

Nagising ako ng madaling araw at ramdam kong walang si jake sa gilid ko. Tatayo nasana ako pero ng marinig ko ang boses niya at naisip ko na ang boses niya ay nagmumula sa study table niya.

Hindi nako tumayo at nagpanggap na tulog.

"12 na ng gabi trya? Bakit ganitong oras ka tumawag?" Malambing na tono ni jake.

"Naboboring ako....." bulong ng babae.

"Manood ka nalang ng kahit anong gusto mo." Sagot ni jake.

"Pumunta ka ngayon." Gusto ko sana sigawan na gago ang babae pero ang hirap! Bkit? Bakit kailangan ni jake pumunta para lang sa babaeng 'yan? Ano niya ba talaga 'yan?

"Honey it's too late. Paano kung biglaan akong hanapin ni chen? Mahirap na....."

Nang marinig ko ang sinabi niya ay tumulo na pababa ang luha ko papuntang tenga ko. Pinunasan ko kaagad 'yon.

"Ok tomorrow nalang..." sabi ng babae bago ipatay ang tawag. Nang marinig ko ang pagbaba ni jake bg telepono ay kunwari ay inangat ko ang kumot at nag taklob.

"Gising ka ba chen?" Sa tanong niya ay hindi ko siya sinagot, dahil pag sinagot ko siya syempre malalaman niyang gising ako.

tumabi siya at humiga.
----

Hindi ko malimutan hanggang ngayon ang sinabi ni jake, honey? Wala namang mag kaibigan na nagtatawagan ng honey. Meron kaya mas higit sakin?

Siya kaya yung sinasabi ni jake na kaibigan? Oo siya. Sabi niya kaya niya tinawag nung may sakit siya kase kaibigan lang daw niya ito. Hindi sila magkaibigan.

Magbubulag bulagan na naman ako. Sobrang sakit. Sasabihin ko na kay jake....

"Huy! Ok kalang ba?" Tanong ni sam. Tumango ako..."pilig ko madami kang problema?" Aniya habang nag lalagay ng harina na nahalo sa cup.

"Hindi, stress lang..."

"Sa'n? Nako?? Dahil ba sa kompanya...nagpapaka stress ka dito."

Hindi niya siguro alam na tuluyan akong lulubog sa lupa kapag nalaman niyang iyon lang ang pwede kong pasukan. Dahil si papa ang nagsabi sa ibang kompanya na hindi ako allowed pumasok sa kung kahit saang kompanya.

"Heto nalang meron ako..." bulong ko naman at suminghap.

"O'sya tapusin na natin 'to....paguusapan na natin 'yung sa contest, 'yung iba sa depart natin ay ayaw talagang sumali....kaya bahala sila hindu naman daw 'to sapilitan sabi ni ser bugsy. Edi hindi rin sila diba makakakuha ng prize." Ani naman ni sam. Pairap irap pa siya habang sinasabi niya 'yon.

Totoo naman din kase, kung hindi sila sasali. Wala silang matatanggap na prize. Wala kaseng talo dito. May prize din ang matatalo hindi nga lang kasing bongga ng prize ng mananalo.

"Si ser jake...may kahalikan nung nakaraan." Napatingin kami sa likod. Si cassandra. Parang may kung anong kidlat ang tumama sa tuhod ko at parang gusto kong lumuhod.

'Eto naba katapusan ko?

"Heto 'yung picture oh.." hinampas ko ang cellphone. Naging dahilan 'yon ng pagkalaglag. "Chen!" Sigaw niya.

"Hindi! 'Yan totoo!" Sigaw ko.

"Cass? Ano ba! Ano 'yan?"

"Bakit? Pinakita ko lang 'yung picture sam.....dahil totoo 'yung nakita natin nung nakaraan..may ibang babae si ser jake. Alam mo 'yon diba chen? Nag bubulag-bulagan kalang?"

"Cassandra!" Sigaw ni sam.

Naagaw namin lahat ng atensyon ng lahat. Nag bubulong bulongan sila. Kita ko naman ang tinatawag nilang bruha na nakangisi lang.

A mandatory love (1st Generation)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon