FIRTINA (Tamamlandı)

BÖLÜM 18💫

Keyifli okumalar🤍

Eda'dan

Kaybetme korkusu nedir bilir misiniz? Ben maalesef ki bu duyguyu bir çok kez aynı duyguyu yaşadım. Önce babanmem ve dedemin vefatında şimdi ise yerde kanlar içinde yatan sevdiğim adamı görünce.

Hızla yere eğildim. "Beha."dedim bana bakması için.

O güzel bakmaya doyamadığım gözlerini yavaş yavaş bana çevirdi.

"Abi hemen hastaneye gitmemiz lazım."dedim evden çıkmadan önce saçıma bağladığım fuları kolumdan dolayı zorlanarak çözerken.

Çözdüğüm fuları Beha'nın karnındaki yarasına bastırdım.

"Ambulansı ara Fatih."dedi Aslı abla.

Fatih abi yanımızdan uzaklaşıp ambulansı aramaya gitti.

Beha'nın başını dizlerime koydum.

"Bak eğer beni bırakırsan döverim seni."dedim gülmeye çalışarak.

Beha oldukça yavaş hareketle elini kaldırdı ve gözümden akan yaşları sildi. Size klişe gelebilir ama Beha gözyaşlarımı silene kadar ağladığımın farkında değildim.

"Ağlama."dedi güçsüz sesiyle.

"Tamam bak ağlamıyorum."diyerek elimle göz yaşlarını sildim ve Beha'ya bakarak gülümsedim.

"Ben annemgile haber vereyim."diyerek Ömer'de yanımızdan ayrıldı.

"Beha hayatımın anlamı dayanmaya çalış tamam mı?"

"Tamam..."dedi bana bakarken "...ama ağlama artık."dedi.

"Elimde değil."dedim beni anlamasını ister bir sesle.

"Eda güzelim seninde yaran var gel bi bakalım."dedi Aslı abla.

"İstemiyorum abla."dedim.

"Eda."dedi bu sefer Beha.

"Hayır Beha ambulans gelene kadar baktırmayacağım."dedim.

Yaram sızlıyordu ama umrumda değildi.

"Eda abicim bakalım mı yarana?"dedi yanımıza yeni gelen Fatih abi. Büyük ihtimalle başka birilerinide aramıştı çünkü ambulansı araması bu kadar uzun sürmezdi.

"İstemiyorum abi.Kolum şu anda umrumda değil."dedim.

Yaklaşık beş dakika sonra sokağın başından ambulansın sesini duyuldu.

Kısa sürede yanımıza ulaşan ambulans durdu ve içinden sağlık ekipleri indi. Yanımıza gelen sağlık ekibinin iki tanesi Beha'nın yarasına bakarken diğerleride ambulanstan sedye çıkartıp Beha'nın yanına getirdiler. Yanımıza gelen sedye ile Beha'nın başını dikkatli bir şekilde dizlerimden kaldırdım. Sedyeye yatırdıkları Beha'yı ambulansa koyan sağlık ekiplerinden biri benim yanıma gelmişti.

"Şöyle oturur musunuz? Yaranıza bakayım."yanıma gelen genç kadına bu sefer itiraz etmedim.

Yaralandığımı üzerime giydiğim beyaz tişörtten anlıyorlardı.

Yanımızdan kalan banka oturup ben yaşlardaki kadının yarama bakmasını bekledim.

Elindeki çantadan gerekli malzemeleri çıkartıp yarama baktı.

"Kurşun sıyırmış, kanamayı durdurdum. Şu anlık pansuman da yaptım ama hastaneye gidip tekrardan yaptırırsanız iyi olur."

"Tamamdır teşekkür ederim."dedim.

"Rica ederim. Görevim."deyip yanımdan kalktı ve ambulansa bindi.

Ambulans hareket edip hastaneye giderken Aslı abla bana seslendi.