III

1.1K 75 9
                                    

ნაბის pov

რაც იუნგი ჩემს სახლში შემოიჭრა, მას შემდეგ 1 თვე გავიდა. თავს მაქსიმალურად ვცდილობ თავი ავარიდო,რაც შეეხება ლუკასს ძალიან კარგი ადამიანია, ელასაც ძალიან მოსწონს. როცა თავისუფალი დრო აქვს გვსტუმრობს ხოლმე. გოგონებსაც გავაცანი დაუახლოვნენ ერთამანეთს, ყველაზე კარგად მია უგებს არც გამიკვირდება ცოტახანში ერთად თუ იქნებიან.

***

ელას ძინავს და არ ვიცი რა ვაკეთო, ტელეფონი ავიღე და ინსტაში შევედი

YOUR_NONNA_MIA posted new photo

YOUR_NONNA_MIA: chemi pawia💞💋Like:Miss_iona, Lukas_•, and 234other like this photoComments: Miss_iona:Rapawiaa🤏🤏

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

YOUR_NONNA_MIA: chemi pawia💞💋
Like:Miss_iona, Lukas_•, and 234
other like this photo
Comments:
Miss_iona:
Rapawiaa🤏🤏

ნაბი: იმდენი იწუწუნა მაინც იყიდა- ჩავიბურტყნე და ზარის ხმაზე წამოვდექი და გავიქეცი კარის გასაღებათ ელას რომ არ გაღვიზებოდა

ლუკასი: გამარჯობა ლამაზო-ამ დროს იუნგიმ გააღო თავისი სახლის კარი

ნაბი:ლუკას?? აქ რაგინდა

ლუკასი:წავიდე?

ნაბი:არა არა უბრალოდ გამიკვირდა შემოდი-იუნგი ლიფტს ელოდებოდა და თან გვისმენდა-დროზე შემოადგი ფეხი-შევუღრინე, ლუკასი შემოვიდა

ლუკასი:რაიყო მენსტრუაცია გაქ?

ნაბი: არაა

ლუკასი: აბა რაგჭირს

ნაბი: არაფერი.

იუნგის pov

1 თვე გავიდა რაც ნაბი არ მინახავს მართლაია მეზობლები ვართ, მაგრამ თავს მარიდებს და მეც იგივეს ვაკეთებ. რაც მოხდა 11 თვის წინ ძაან ვნანობ მეგონა რომ აღარ მიყვარს მაგრამ რაც დავკარგე მგონი უფრო მეტად შემიყვარდა მართალია ბევრი გოგო მყავდა მაგრამ ის სხვა ადამიანია ჩემს ცხოვრებაში.

დღეს ბიჭებთან ერდად მივდივარ სტრიპტიზ კლუბში.

***
ძალიან ბევრი დავლიე უკვე წონასწორობასაც ძლივს ვიკავებ მაგრამ ჩემს ქვემოთ რაღაცას დაწყნარება უნდა

უცნობი: ჰეიი სიმპატიურო რაგჭირს?

იუნგი: ძაან მთვრალი ვარ ვერ ხედავ?

უცნობი: მე სხვა რაღაცას ვხედავ- და ჩემი უბისკენ გადაატარა თითები

იუნგი: არა შენ არ მინდიხარ- ავდექი და ბიჭებისკენ წავედი- აღარ გეყოთვარ წავიდეთ?

ჯიმინი: თეჰიონი და ჯონგუკი არ გამოჩენილან ჯერ მოვლიან და წავიდეთ

იუნგი: კარგი

ნაბის pov
კარებზე ვიღაც განწირულად აბრახუნებს ელამ ტირილი დაიწყო ავიყვანე და კარები გავაღე. იუნგი იყო ძალიან მთვრალი.

იუნგი: ოჰჰ ქალბატონო გაგაღვიძე?

ნაბი:მე არა მარა ბავშვი გამიღვიძე კარგად- კარებს ვკეტავდი მაგრამ დაიკავა უცებ

იუნგი: ყოფილს ეგრე ვინ ექცევა?- თქვა და შემოვიდა

ნაბი: რაგინდა იუნგი? -ბავშვს უყურებდა

იუნგი: ეს იმის შვილია?... ლუკასის?

ნაბი: რაში გაინტერეესებს?

იუნგი:ხშირად შევამჩნიე აქ მისი თუ არა ჩემი იქნება... ისე მე უფრო მგავს

ნაბი: კი მისი შვილია

იუნგი: რამდენი თვისაა შემახსენე

ნაბი: წადი ფხიზელი მოდი ან საერთოდ არ მოხვიდე აჯობებს-ბავშვი ეტლში ჩავაწვინე და მე სამზარეულოში  გავედი უკან გამომყვა  ხელები წელზე მომხვია და თავის სხეულს შემაჯახა

იუნგი: დავიჯერო არ გინდა რო შენთან ახლოს ვიყო საერთოდ არ მოგენატრე?- ვნებიანი ხნით ჩაჩურჩულა და შემოატრიალა

ნაბი: რა გაქვს მოსანატრი?- სარკასტულად უთხრა

იუნგი: აჰ მეწყინა რომ არ გახსოვს... არაუშავს გაგახსენებ და მის ბაგეებს დააცხრა.

ნუ ეხააა ბაით

ისევ შევხვდითWhere stories live. Discover now