XVII

651 45 4
                                    

ნაბი: თუ არ გამიშვებ ელა უფრო ცუდად გახდება იუნგი

იუნგი: მაშინ მე წავალ

გარეთ გავიდა, და კარი გარედან ჩაკეტა.

***

იუნგი: ნაბი მე ვიძინებ- თავის ოთახში შევიდა

ნაბი: მანდ?

იუნგი: ხო რამე პრობლემაა??

ნაბი: არაა

იუნგი: დაგელოდო თუ დავიძინო

ნაბი: დაიძინე აქ დავიძინებ მე

იუნგი: არა პეპელავ ჩემთან ერთად დაიძინეთ ელა შუაში ჩააწვინე თუ გინდა

ნაბიმ გამოიცვალა და საწოლში დაწვა

იუნგი: იმედები გამიცრუვდა დღეს

ნაბი: რატო?

იუნგი: მეგონა გასაღებს წამართმევდი

***

დილით ნაბი ადრე დგება და გასაღებს ეძებს მაგრამ ტყუილად მაინც ვერ ნახა, ერთადერთი ადგილი დარჩა იუნგის ბალიშის ქვეშ.

ნაბი ჩუმად მიუახლოვდა იუნგის მხარეს და ხელის ბალიშის ქვეშ შეყოფას ცდილობდა, უცებ იუნგი გადმოტრიალდა

იუნგი: რას აკეთებ პეპელავ

ნაბი: არაფერს გაკვირდებოდი

იუნგი: ხელი არ გეტკინა?

ნაბი: არაა

იუნგი: გასაღები მანდ არ არის ტყუილად გაქ ხელი მანდ... სხვაგან უნდა გქონეს- სმირკით გახედა

ნაბი: შენ ისევ მთვრალი ხარ?

იუნგი: არა ძალიან მინდიხარ, ელა რომ არა

ნაბი: კაი წავედი მე- ადგა და მისაღებში გავიდა

იუნგი უკან გაყვა, ნაბი სავარძელზე იჯდა და იუნგის არ უყურებდა

იუნგი: პეპელავ- ნაბისთან ახლოს მივიდა- არ მოგენატრე? საერთოდ არ გახსოვს ის დღე იმ ოთახში- იუნგის ოთახის გვერდით კარებზე მიანიშნა- მე კიდევ ძალიან კარგად მახსოვს

ისევ შევხვდითWhere stories live. Discover now