Oyun Arkadaşım

ⓑⓞⓛⓤⓜ 71-1

Selamünaleyküm kardeşlerim.
Uzun süredir yoktum, bölüm yayınlayamadım hakkınızı helal edin. Güya kitabı final yapacaktım, bakalım ne zamana nasip olur..
Her neyse çok uzatmayacağım, bölüm sonunda belki biraz başınızın etini yerim :)

Bölümü bitiremediğim için iki parçaya böldüm yine. Diğer parçayı da çok geç olmadan tamamlar, yayınlarım Rabbim izin verirse.
İnşallah kitaba olan bağınız benim yüzümden zayıflamamıştır..

Bu arada bölüm daha önce de söz verdiğim gibi İnMet çiftimizi barındırıyor. Umarım keyifle okur ve beğenirsiniz.

𝕓𝕚𝕤𝕞𝕚𝕝𝕝𝕒𝕙𝕚𝕣𝕣𝕒𝕙𝕞𝕒𝕟𝕚𝕣𝕣𝕒𝕙𝕚𝕞

༻ ༺

༆Paşan mıyım Gerçekten?༆

İnci'nin Ağzından

"Vay be! Dün ne olaylı gündü öyle?"

"Ama aynı zamanda hüzünlü... Emir'le Sümbül ablaya çok üzüldüm ben. Yaşadıkları dile bile kolay değil."

"Öyle kanka. Allah bundan sonra mutlu olabilmelerini nasip etsin. Aslında Emir adına sevindim ben. İyi ki o şerefsizin oğlu değilmiş."

"Âmin. Vahit amcayla aradaki buzları da çabuk eritirler inşallah."

"İnşallah kankam inşallah."

Yüsra'yla Rabiş'in muhabbetine katılmıyor oluşum tabii ki göze batmış, yanımda oturan Yüsra kolumu dürterek kendisine bakmama sebep olmuştu.

"Sen niye bir şey demiyorsun kız?"

Omzumu silkip "Ne diyeyim? Allah yardımcıları olsun" diye söyleyince Yüsra suratını buruşturdu.

"Samimiyetsiz şey seni"

Yüsra'yı hiç umursamayıp önümdeki acı kahveyi yudumlarken Rabiş'in sözüyle ona çevirdim bakışlarımı.

"Hakikaten İnci, asıl tepki senden gelir diye bekliyordum ben. Hem sen bize mahkemedeki olayı da anlatmadın."

Yüsra da Rabiş'in hatırlatmasıyla kolumu daha sert bir şekilde dürtüp "Harbi anlatsana kızım nasıl geçtiğini? Hele o şeytan Elçin'in itirafını deli gibi merak ediyorum" deyince dudağımı kıvırdım.

"İtiraf etti işte."

Yüsra gözlerini devirip homurdanmaya başladı.

"Allah razı olsun kanka ya. Çok yorduk çeneni. Daha özet bir şekilde anlatsaydın keşke."

Kahvemden bir yudum daha alıp "Ne demek kankam, görevimiz" deyince bu sefer omzuma bir darbe yemiştim. Oflayıp Yüsra'ya dönmüş, "Ne vuruyorsun kızım omzuma? Al kolumu, al senin olsun" diye tersleyince Yüsra kaşlarını çatmıştı.

"Sende bir şeyler var."

Yüzünü yüzüme yaklaştıran Yüsra'yı omuzlarından itip "Uzak dur be benden!" diye çirkefleşmiştim.

"Sende cidden bir şeyler var!"

"İnci? Gerçekten iyi misin sen? Dün de durgun görünüyordun."

Rabiş de sorgulamaya başlayınca ayağa kalkıp "Ben bir hela yoluna gideyim" diyerek kaçacaktım ki Yüsra kolumdan tuttuğu gibi geri oturtmuştu beni yerime.

"Tutuver çişini biraz. Dökül."

Güldüm.

"Tutayım mı dökeyim mi kanka, anlamadım."