Benimle Dans Et | Yarı Texting

1. Bölüm

Selam, ben Pınar. Kendi halinde olan, hayatı da kendi gibi sakin ilerleyen o kız benim. Tabi tek heyecanım olan Göktuğ abimi saymazsak. Abi dediğime bakmayın, abimin arkadaşı olduğu için öyle diyorum. Kendisinden yıllardır hoşlansamda elimden bir şey gelmiyor.

Sağ tarafımda bir şey gördüğümü sanarak hızlıca döndüm. Evet, bir şey vardı. Göktuğ vardı!

"Pınar, Berat şarj aletini istiyormuş."

Oflayarak konuşmaya başladım. "Şarjım az benim, beklesin."

Kafasını onaylamazca salladı. "Şimdi istiyor, kapanacaktı en son."

"Göktuğ abi ne yapabilirim? Az benim de." İnadımı sürdürürken içeri girdi. Hiçbir şey yapmadan prize baktı ve daha sonra bana. Kollarını önünde birleştirerek konuşmaya başladı.

"İyi tamam boşver onu, senin okul nasıl gidiyor?" Benimle sonunda farklı bir konu konuşunca mutluluktan havalara uçacaktım.

"İyi, aynı. Değişen pek bir şey yok."

"İyi iyi, güzel." Demesiyle birlikte, bir anda prizden şarjı alıp kaçmıştı. Ya bunlar niye hep aynı?

"Ya Göktuğ abi!" Arkasından bağırsam da pek umursamış gibi değildi. Biraz sonra abimlerin gülüşme seslerini duyunca sinirlerim bozuldu.

Neyse Sinemle, Ecemi çağırayım. Bayadır gelmiyorlardı.

|başka dedikodu?|

Pınar: Piştt gelsenize bize

Eceem: Proje ödevini yapıyorum ben

Sinene: Ya gidelim Ecem bırak ödevi şimdi

Pınar: Hem Göktuğlar burdaa

Sinene: Aha kesin gitmeliyiz Eceem

Eceem: Ahmet orda mı

Pınar: Tabii ki

Eceem: TAMAM GELİYORUZ O ZAMAN

Sinene: Oh şükür

Görüldü (19:23)

...

Yarım saat sonra kızlar gelmişti. Küçük çaplı dedikodu saatimize devam ediyorduk. Ta ki bilinmeyen numaradan o mesaj gelene kadar.

053********: Benimle dans et

053********: En çok da bunu istiyorum

Nasıl yani? Bana neden gelsin ki? Sinem birinin benden hoşlandığını söylese de, Ecem dikkatli olmamız gerektiğini falan söylüyordu. Korumacı tavrını bırakamıyordu.

Pınar: Yanlış numaraya yazdın sanırım

053********: Pınara yazdım, kendini tanımıyor olamazsın değil mi küçük hanım?

Pınar: Küçük hanım mı? Yani buna düşeceğimi falan düşünerek yazdıysan beni tanımıyorsun cidden

053********: Hayır, aklımda öyle bir düşünce yoktu. Biliyorum sevmediğini, gıcık olman için yazdım Manolyam

"Cafer bez getir." Ecemin söylediğine 'sessizce' anırarak güldüğümde, tek gülen ben olmadığını anlamıştım.

Pınar: Kimsiniz beyefendi

053********: Bunu şak diye söyleyecek olsam niye anonimliği tercih edeyim değil mi

Pınar: Tamam ama yani minik bir isim yardımı falan da mı yok

053********: Malesef

Pınar: İlk yazdıklarından ne anlam çıkarmam gerekiyordu

053********: Yok salak olamazsın Pınar

053********: Gidiyorum, ben gelene kadar anla

Pınar: Emriniz olur ya

Görüldü (20:04)

"Bu çocuk sana niye salak diyor be?" dedi Sinem sinirli gibi. "Kim oluyor bu şeref yoksunu yosun piramidi?"

Ecemle aynı anda "Ne?" diye tepki verince, Sinem en sonunda gülmeye başladı.

"Şeref yoksunu yosun piramidi ne demek lan? Aklına nerden geliyor bunlar?" Ecem yine ve yine Sinemi sorgularken, ben bu hallerine alışmış telefona dönmüştüm.

Kapı öküz gibi açılınca herkes yerinden zıplamıştı. İlk önce Mert içeri girdi, daha sonra da abim, Göktuğ ve Ahmet odaya girmişti.

"Hadi lan, yap gidelim." dedi Abim Merti ittirerek.

Ahmet sessizce "D-C oynuyorduk da." deyince anlamıştık. Herkes Mertin ne yapacağını bekliyordu.

Sonunda Mert herkese baktı ve derin nefes aldı. "Kapının önünü boşaltın da rahat kaçayım."

Onlar gülerek kapının önünü açınca, Mert twerk atıp içeri fırlamıştı bile.

"Mert abi, bunu Banu yengeciğimize anlatsak çok güzel olur!" diye arkasından seslenince, "HAYIR!" diye ciddi bir bağırma duyduk.

Herkes gülerken Göktuğ ile göz göze gelmiştik. Bu kadar tatlı gülünür mü?

...

Yarım saat sonra herkes evlere dağılmış, ben de yatağıma gömülmüş telefona bakıyordum.

Kafam şu anonime fazlasıyla takılmıştı. Adımı biliyordu ve beni tanıyordu. Kim olabilirdi ki?

-----

Herkese selamlar! Nasılsınız? Umarım iyisinizdir. Ben çok çok iyiyimm.

Gördüğünüz gibi yarı texting olacak. İlerideki bölümlerde texting artabilir. Umarım ilk bölümü beğenmişsinizdir.

Sizleri seviyorum <3